Ξεχασμένα γυνέρια.

Στην συναγωγή (α' Μέρος)

Στην μικρή πόλη οι κάτοικοι είναι πάντα πολύ απασχολημένοι με τις δουλειές και τις αξιόλογες υποχρεώσεις τους. Όλοι έχουν χρόνο μοναχά το βράδυ που όταν πλέον η κινητικότητα πέφτει στα σοκάκια, βρίσκουν καταφύγιο σε ένα δωμάτιο ή κάποιο ράντσο για να περάσουν την νύχτα. Όσοι μένουν μακριά, η μετακίνηση δεν τους ευνοεί λόγο μόνιμης χιονόπτωσης και παγωμένων δρόμων. Οι κάτοικοι του κέντρου αναπαύονται στα σπίτια τους ενώ άλλοι βρίσκουν κάποιο δωμάτιο σε κάποιο από τα πανδοχεία που υπάρχουν εκεί. Γραμματείς, κλητήρες και υπάλληλοι διάφορων θεσμών του συστήματος προτιμούν αυτήν την εναλλακτική από το να χάνουν χρόνο πηγαίνοντας μέχρι τα σπίτια τους και το πρωί να γυρνάνε πάλι πίσω στα καθήκοντα τους. Αυτό τους εξοικονομεί πολύτιμο χρόνο τον οποίο αξιοποιούν με την μελέτη κάποιας υπόθεσης ή την ανάγνωση σημειώσεων σε κάποιο αναπαυτικό κρεβάτι συντροφιά με ένα ζεστό γεύμα. Ως επακόλουθο είναι η αύξηση της οικονομίας των πανδοχείων. Οι πανδοχείς, τους καλοδέχονται και ανυπομονούν να τους δουν στα δωμάτια και τις τραπεζαρίες διότι όλο και κάποιος θα φάει κάτι ή θα πιει μια μπύρα. Δεν έχουν όμως και οι υπόλοιποι κάτοικοι την ίδια οικονομική ευχέρεια να μείνουν στα πανδοχεία οπότε νοικιάζουν σε κάποιον γνωστό τους για την νύχτα ή συνεννοούνται εκ των υστέρων με κάποιον κάτοικο που θα τους το προτείνει. Μια διαδικασία που γίνεται τα απογεύματα όταν συμμαζεύουν την πραμάτεια και μετρούν τα μερτικά τους. Η απόφαση καθορίζεται με μερικές σύντομες συζητήσεις στον δρόμο ή στις τραπεζαρίες των πανδοχέων όπου είναι ευπρόσδεκτοι να δειπνήσουν. Ορισμένες φορές δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους και έτσι ο ενδιαφερόμενος ψάχνει κάποιον άλλο που θα μπορούσε να τον φιλοξενήσει. Είναι, βέβαια, αναγκαίο οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων να είναι συνεπείς διότι οι περισσότερες διαπραγματεύσεις και συναλλαγές παίρνουν μέρος νωρίς το πρωί. Καλοπιάνουν τους υπαλλήλους των θεσμών ή συζητούν μαζί τους για θέματα που μπορεί να τους απασχολούν με την γραφειοκρατία προτού αυτοί αποχωρήσουν. Δίνουν κατά κάποιον τρόπο το παρόν είτε για να υπενθυμίσουν τα ζητήματα τους ή να πουλήσουν τα εμπορεύματα τους. Λίγες είναι όμως οι φορές που μένει κάποιος χωρίς να έχει κάπου να μείνει και αν γίνει αυτό είναι δικαίωμα των οικοδεσποτών να αποφασίσουν εάν δεχτούν παραπάνω από έναν άνθρωπο. Είναι άλλωστε γνωστοί μεταξύ τους και δεν υπάρχει λόγος να κρατήσουν κακία εάν δεν υπάρχει δυνατότητα φιλοξενίας. Τέλος δίνουν τα χέρια και αποχωρούν μαζί για την νύχτα. Έως το πρωί αυτό το σύστημα λειτούργει ξαγρυπνώντας με τους υπαλλήλους και τους επιχειρηματίες να κοιμούνται με το ένα μάτι ανοιχτό περιμένοντας οποιαδήποτε ευκαιρία να τους χτυπήσει την πόρτα.