Daniel's POV
Bakit natulala si kath. Ano na naman ba.
"Oo. Bakit?"
"Ah eh... w-wala?... Hehe."
"Kath. May something ba? Bakit bigla kang nagulat?"
"Wala nga...."
"Kath. Isa."
"Eh wala nga eh...."
"Sigurado ka ha? Kung may problema sabihin mo lang sakin."
Tumango siya.
"O baka naman nagseselos ka?"
"Eto na naman to. Mayabang. No way!"
"Akala ko eh.."
"Wag ka ngang assuming."
"Teka pala. San ka ba nakatira? Para pag may mga emergency maayos agad."
"Wag mo nang alamin."
"May tinatago ka ba?"
"W-wala ah!"
Pero parang meron eh...
"Okay. Wala kung wala."
"Daniel, san ka nag aral ng second year?"
"Sa Sta. Teresa Highschool."
Kathryn's POV
"Daniel, san ka nag aral ng second year?" tinry ko lang. Alam ko namang hindi niya sasabihin.
"Sa Sta. Teresa Highschool." W-WHAAAAT?!?! Nakakaalala siya? How bout me? Sofia?
"P-pano mo nalaman?"
"Anong pano ko nalaman?"
"H-hindi... Diba nagka-amnesia ka?"
"Alam mo na nagka amnesia ako?"
"Malamang! Artista ka!"
"Eh diba hater kita? Bat alam mo yon?"
"Eh ano bang pake mo? Basta alam ko! San mo nga nalaman?"
"Sa mother ko. Kinuwento niya sakin lahat."
"Lahat as in lahat?" Eh bakit di ako kasama kung lahat?
"Lahat."
"Lahat talaga? Wala kang nakakalimutan?"
"Wala nga...."
"Edi ako naaalala mo?" Please...
"I-ikaw? Bakit? M-may past tayo?"
"Ah eh... Ha? Ano..."
"Ano kathryn!"
Daniel's POV
"Edi ako naaalala mo?" What did she mean? M-may past talaga kami? KATHRYN! GINUGULO MO AKO!
"I-ikaw? Bakit? M-may past tayo?"
"Ah eh... Ha? Ano..."
"Ano kathryn!"
"Ano... kasi ano eh... Hahaha!"
"Ano nga?!?!?!?!"
*riiiiiiiiiiiiiiiiing*
"Si mama! Natawag... sorry ah.. Wait lang."
Ano ba kathryn! Ang gulo mo!
Kathryn's POV
"Ano nga?!?!?!?!" GOD THIS IS NOT THE RIGHT TIME!
*riiiiiiiiiiiiiiiiing*
"Si mama! Natawag... sorry ah.. Wait lang." Si mama! OMG I love you so much mom you saved me!
Lumayo muna ako kay Daniel. Mga 10 meters hahahaha.
"Kathryn? Asan ka na?"
"Nasa park pa din. OA ma!"
"Akala ko kung ano na naman nangyari sayo eh!"
"Okay lang ako ma. Uuwi na rin ako. Agad agad. 10 minutes, andyan na ako."
"Osige anak. Ingat ha!"
"Opo maaa loveyou!"
"Love you too anak."
In-end call ko na. Eto na ulit. Haharap na ako kay DJ. Dapat di muna ako madulas. Dapat sa right time pa. Inhale, exhale. Inhale, exhale. Hayyy kaya ko to.
"Uyy DJ uuwi na ako ha! Bye!"
"Uy teka lang Kathryn! Sagutin mo muna yung tanong ko please..." Hindi muna pwede Daniel...
"Ehhh kailangan ko na talagang umuwi, hinahanap na talaga ako ni mama. Sige bye na."
"Bye."
Wooooooh! Nakalusot ako! Nakakainis! Bat ko kasi sinimulan? Tanga ko!
Daniel's POV
Naiwan akong mag isa dito sa park. Bakit ganon si Kathryn? Ano bang meron? Basta, ang clues ko yung 'Sabihin nalang natin na.... Namiss kita, tsaka si Sofia Andres, tsaka yung school ko dati na Sta. Teresa Highschool. Malalaman ko din yan kung may past kami. Kung may past kami, edi mabuti! Mas madaling maging kami. Ay ano ba! Kaibigan lang kami. Kaibigan!
Tinignan ko yung orasan ko. Malapit na yung 11 am. Makabalik na nga sa condo ko... At mag iisip isip na rin ako ng mga tanong ko kay Sofia Andres.
----------------
Hala, konti nalang talaga maglalaho na tong story ko sa wattpad. Wala na tong patutunguhan, promise! :( Ang onti ng readers, tas konti rin yung votes. Huhu, hirap gumawa ng story kung wala rin namang magbabasa. Sayang effort.
BINABASA MO ANG
Not Your Ordinary Hater
Fanfiction"From a fan.... to a HATER." Warning: SPG (Language)
