The Good Girl Become Heartless (COMPLETED)

Chapter 27: Wedding Day

Chapter 27: Wedding Day

Third Person's POV

Kasal, ito na yata ang pinakamasayang okasyon sa buhay ng isang dalaga at binata. Ang makasal sa taong iyong tunay na minamahal. Masayang nag-uusap ang mga tao sa bawat sulok ng simbahan. Pinag-uusapan nila ang gaganaping kasal ngayon ng dalawang taong nagmamahalan.

Habang inaantay ng groom ang bride ay kinakabahan ito. Hindi nito mawari ang nararamdamang kaba sa kanyang dibdib. 'Paano kung di niya ako siputin ngayong araw ng kasal namin.' 'Yan ang katanungunan na namumuo sa isipan ng binata. Paano na siya kung hindi siya siputin ng kasintahan sa kanilang kasal.

"Brad! 'Wag kang kabahan, sisiputin ka noon ano ka ba naman." Sabi sa kanya ng kanyang bestman.

"Brad! Nothing is permanent in this world except the word change. Paano kung magbago ang isip niya di ba?" Sabi ng groom sa kanyang bestman.

"Hey brad! Stay put ka lang diyan at stay calm. Darating din 'yun."

"Attention! Magsiayos na kayong lahat we will start the wedding in five minutes. Nandiyan na ang bride so be prepared." Sigaw ng wedding coordinator.

"Oh! Sabi sayo darating 'yun." Sabi ng kanyang bestman at tinapik ang kanyang balikat.

Nag-umpisa na ang seremonya sa kasal. Naglakad sa isle ang ring bearer, flower girl, at ang iba pang mga bisita. Nang matapos maglakad ng mga bisita papunta sa kani-kanilang mga pwesto ay nag-umpisa na ang wedding song ng magkasintahan.

When your legs don't work like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love?
Will your eyes still smile from your cheeks?

Nag-umpisa na sa paglalakad ang bride kasabay ang kanyang parents na ihahatid siya sa midhalfway ng simbahan. She wishes that her bestfriendenemy will be the one who accompany her to walk at the isle papunta sa soon to be husband niya.

And, darling, I will be loving you 'til we're 70
And, baby, my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Well, me-I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am

Pagtungtong niya sa midhalfway ng simbahan ay nakipagbeso-beso na siya da kanyang mga magulang. Pagkatapos noon ay lumapit sa kanya ang kanyang bestfriend na naluluha sa sobrang galak.

So honey now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
That maybe we found love right where we are

"Bessy congratulatiins to both of you." Sabi ng bestfriend niya sa kanya.

"Bessy sorry sa lahat ng nangyari noon. I hope no hard feelings na ngayon ah." Sabi ng bride.

"Oo naman bessy, I am so happy for you. You already found your perfect match."

When my hair's all but gone and my memory fades
And the crowds don't remember my name
When my hands don't play the strings the same way
I know you will still love me the same

"This is the best day of my life bessy. Thank you for letting him go. Thank you for all the sacrifices." Sabi ng bride sa bestfriend niya.

'Cause honey your soul could never grow old, it's evergreen
And, baby, your smile's forever in my mind and memory
I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe it's all part of a plan
Well, I'll just keep on making the same mistakes
Hoping that you'll understand

Umiiyak na niyakap ng bride ang kanyang bestfriend dahil three steps nalang ay mapupunta na ito sa soon to be husband niya.

"Bessy, ingatan mo siya ah. Love him with all your heart." Umiiyak na sabi ng bestfriend ng bride. Tumango ang bride bilang tugon sa sinabi ng bestfriend niya.

But, baby, now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your head on my beating heart
Thinking out loud
That maybe we found love right where we are

"Atlast nakadating din." Sabi ng bestman

"Sorry ah Paul natagalan kami. Ito kasi eh nagdadrama pa." Sabi ng bestfriend ng bride.

"Ano ka ba? Ok lang. Thank you for accepting the truth. I am sorry for all the burdens you feel because of me." Paghingi ng tawad ng groom sa bestfriend ng bride.

So, baby, now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Oh, darling, place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
That maybe we found love right where we are
Oh, baby, we found love right where we are
And we found love right where we are

"Tama na ang drama. Ikaw ba ang ikakasal? Inaagawan mo sila ng moment." Pang-aasar ng bestman sa bestfriend ng bride.

"Sorry. Congrats to the both of you guys. Best wishes." Sabi ng bestfriend ng bridee at yumakap sa groom at bride.

Nag-umpisa ng maglakad ang magkasintahan at pumunta sa may altar.
Masyang masaya ang lahat dahil sa nakikita nilang kasiyahan ng magkasintahan. Nagsabihan ng wedding vows ang ikinakasal at nagbitiw ng kanilang sumpaan sa isa't-isa.

"And you may now kiss the bride." Sabi ng pari at nagkiss ang mag-asawa. Naghiyawan ang mga bisita.

Janella's POV

Mr. & Mrs. Beltran Nuptial

'Yan ang nakalagay sa invitation na binabasa ko. Ang saya ng araw na ito. Nagkapatawaran na kami ni Maricris sa mga nangyari sa nakalipas namin.
Maricris and I used to be bestfriends when we are in highschool days pero nagkasiraan kami because of one boy, John Paul Beltran. Sino nga ba ang hindi makapaniwala na sila pala ang magkakatuluyan sa bandang huli. Oo, ako ang bestfriend ni Maricris na naghatid sa kanya sa altar. It is her wish na ako ang maghatid sa kanya papunta sa kanyang minamahal. Noon pa man nangako kami ni Maricris na kami ang maghahatid sa altar kung nasaan ang lalaking nakatakda para sa amin. Kahit mahal ko pa din si Paul ay hinayaan ko na lang silang dalawa na makamit 'yung kaligayahan na dapat na mapasakanila naman talaga matagal na.

"Ok ka lang?" Tanong sa akin ni Tito Jeff, ang bestfriend ni Paul na bestman niya.
Tito Jeff ang tawag ko sa kanya dahil sa trip ko lang, we're not blood related.

"Yeah. I am so happy for both of them." Sabi ko.

"Minsan di ka magaling magsinungaling. Mahal mo pa si Paul pero bakit ka nandito? Sinasaktan mo sarili mo Ella." Sabi niya sabay abot ng panyo.

"Mas magandang nakikita mo 'yung katotohanan kesa magbulag-bulagan ka. Ok na itong sinasampal sa akin ang katotohanan mas madaling makakamove-on." Sagot ko at nag punas ng luha.

Naputol ang pag-uusap sa amin nang mag anunsyo ang wedding coordinator na ihahagis ng bride ang flower niya. Asusual, kasama ako sa mga babae na dalaga na sasalo.

"1, 2, 3.. ." Pagkabilang ay kaagad ay hinagis ni Maricris ang bulaklak at guess what? Sino pa ba ang nakasalo? Syempre eh di ang kaibigan namin na susunod na din na ikakasal, walang iba kung 'di si Nicca.

"Congrats Nics." Sigaw namin at nagtawanan.

"Let's go to the reception." Pagyaya nila sa akin.

"Francis. Sa akin muna sasabay ang pamangkin kong iyakin." Sabi ni Tito Jeff kay Francis at tumango-tango si Francis bilang pagtugon sa sinabi ni Tito Jeff.

Pagkasay namin ni Tito Jeff sa sasakyan niya ay nandoon si Jessa at si Jenneth sa likuran.

"Oh iyak na." Sabi sa akin ni Tito Jeff at kudang tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan.

"Ang s-sakit sakit pa d-din p-pala." Humihikbi hikbi kong sabi.

Patuloy akong niyayakap nila Jessa at Jenneth habang umiiyak.
Ito na ang araw na kinatatakutan ko, ang makitang ikasal ang taong mahal ko sa mismong bestfriend ko.