Chapter 20

18 0 0
                                    

Gian's POV

Pagkaalis namin sa venue, I cried so hard. Lahat ng sakit naramdaman ko na at doble pa. Haay...

"What really happened Gian?" Kian asked. "Kian, naalala na niya ako and.. and I don't know pero gusto niya akong kausapin kaso dumating yung girlfriend niya..." I pause, at huminga ng malalim. "Ano daw bang sasabihin?" Tanong ni Kian. "E-ewan? Di ko alam..." "You dont know kung anong sasabihin niya? You mean, you concluded everything?" Ano nga bang sasabihin niya? Ayokong makinig sa kanya that time. Takot ako... Takot akong malaman ang katotohanan. "Dapat pinakinggan mo muna siya." "Para ano pa? Dumating yung girlfriend niya... Pinapamukha nyang wala na talaga kami." I said. "Gian, you're just scared to know. Pano kayo magkakaclosure kung di mo siya kakausapin?" Oo takot ako. Pero ano nga bang dapat gawin?

Patrick's POV

"Naka off ang phone niya." Sabi ni Coco. "Ano ba kaseng nangyare?" Tanong niya ulit.

"I saw her crying... Kanina nung nagpplay yung video. That's why I called her. Then... Reg came and called me. Liningon ko si Reg saglit, pagkaharap ko kay Gian, nasa may cr na siya."

"Bakit dumating yun? Sabi ko naman kase sayo wait for my signal eh...  Nakaplan na lahat, yan tuloy napurnada pa." Sermon niya sa akin. "Di ko naman alam na darating si Reg and besides, di ko naman siya kokomprontahin that time, I just want to... ewan ko, basta gusto ko siyang lapitan or to comfort her maybe? For Pete's sake, she's crying and it breaks my heart! Aish! I wanted to explain, na hindi ko girlfriend si Reg pero she doesn't want me to say anything, just a single word! Ayaw niya. Nakakafrustrate Coco!" I said.

"Alam mo kung di ko lang alam na mahal mo si Gian, hinding hindi kita tutulungan!". Coco said. Haay. Paano ko kaya siya kakausapin? Pano ko aayusin to? I want her back... I want to win her heart again.

"Pat, last na to... Kapag napurnada pa to ewan ko na lang." I look at her with confusion. "Ganito, bukas aayain ko si Gian maglunc then ikaw ang pupunta, kung di natin madadaan sa pakulo, magandang diretsahan na lang. But make sure na magiging maayos na yang usapan niyo okay?" I hug her. Grabe sobra ko talagang pasasalamatan si Coco pagnangyare to lahat.

"Thank you Coco! Grabe.. Nahihiya na  ako sayo.. Thanks a lot."

---

Andito na ako ngayon sa restaurant na sinabi ni Coco na pagkikitaan namin ni Gian. Kinakabahan ako at natatakot.. What if hindi niya ko pakinggan? Naputol ang pag iisip ko ng biglang tumawag si Coco.

"Hello?"

"Andiyan ka na ba?"

"Yes. B-bkit?" Kinabahan ako sa tanobg niya... Pupunta kaya siya? Baka hindi? Tsk.

"Okay! Get ready. Andiyan na siya at nagpapark na lang ng sasakyan.  Goodluck!" She ended the call afterwards.

Hoooh! This is it!

After few minutes, bumukas ang pinto ng room na nirentahan ni Coco. Pagkapasok ni Gian, laking laki ang mata niya ng makita ako.

"P-patrick?!"

Gian's POV

After akong ihatid ni Kian sa bahay, nakatulog ako kaagad dahil na rin sa pagod at pag iyak.

Kinabukasan, nagising ako sa tunog ng cellphone ko. Someone's calling. Kinapa ko iyon at sinagot.

"Hello?"

"Gianna Chloe Lee! Bakit hindi ka nagpaalam sa akin kagabe?! Bigla ka na lang nawala! Kung hindi ako tumawag kagabe diyan sa inyo di ko malalaman na nasa bahay ka na pala. Why you didn't answering my calls?"  Sermon niya sa akin. Naguilty naman ako kase oinag alala ko siya.

"Sorry."

"Hindi ko matatanggap ang sorry mo. Let's meet. Lunch?"

"Bess, wala ako sa mood. Masama pa-"

"No. Sa ayaw at sa gusto mo magkikita tayo... Or you want na magtampo ako sayo forever?"

"Bess naman eh."

"Ok, wag na tayo magkita for-" 

"Okay fine! Magllunch out tayo. Just text me kung saan." Pagsuko ko. Haay...

"Okay! See yah bess! I love you bessy!" Then she hung up.

After ng tawag niya, nagpahinga lang ako saglit at tumayo na rin para maligo at magbihis.

I arrived 12:10, late ako ng 10 minutes. Inassist ako ng waitress sa room na pinareserve ni Coco. I entered the room and to my surprise,

"P-patrick?!" Bakit siya nandito? Tatanungin ko sana yung waitress kaso nakalabas na nga siya kaagad. Lalabas na sana ako ng pigilan niya ako.

"Gian wait!" Sabay hawak niya sa braso ko. "Mali ata yung room na pinasukan ko, hahanapin ko pa si Coco." Kinakabahan kong sagot sa kanya. "Ako talaga yng immeet mo. I mean, i asked Coco's help." He said, still holding my arms. "Let's talk please." I saw pain in hia eyes. Bakit? Bakit siya na-

Naputol ang pag iisip ko ng biglang tumunog ang tiyan ko. Shit. Di pa nga pala ako kumakain, at nagrereklamo na ang tiyan ko. Nakakahiya!

"I think we eed to eat first." He said while grinning. Tumango na lang ako at umupo. Dunating na naman yung mga  pagkain at nagsimula na kaming kumain.

Officially Missing youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon