Gian's Pov
"Mine, we need to talk."
Bigla akong kinabahan sa sinabi ni Patrick. Ewan ko ba pero bigla talaga akong kinabahan..
"Anu bang pag uusapan natin?" tanong ko sakanya.
"Tara, dun tayo." Sumunod ako sa kanya. Huminto kami sa may puno na may bleachers.
"Ano bang pag uusapan natin mine?" tanong ko ulit..
"Hooh! Okay, ganito kase yun... Dad called me last night and told me that the company in America was in crisis right now and because of that, lolo suffered from heart attack and he's in comma. So..." huminga muna siya ng malalim at tumingin sa akin...
"... I need to go to America, to take over his position there... and try to regain the company."
A moment of silence covered us. Di ko alam kung paano ako magrereact, di ko alam kung anung sasabihin ko sa kanya...
"Mine? are you alright?" he asked me.
"Yes. I am. Nashock lang ako sa sinabi mo. hmmm... hanggang kelan ka ba dun?"
"Actually hindi ko alam, pero ang tantiya ko, matatagalan ako lalo na ngaun na nasa crisis yung company." sagot niya sa akin.
"Ahh. ganun ba? kelan ba ang alis mo?" I asked him.
"Tonight." sagot niya. Halatang malungkot si mine, hindi siya makatingin sakin habang sinasabi niya yan.
Ako? medyo nalulungkot.. di pala medyo, sobrang nalulungkot, kaka first month pa lang namin tapos magkakalayo na kame? Pero... Wala naman akong magagawa dun, pamilya niya yun eh.. kaya I need to accept it na lang...
"So, kung mamaya na pala alis mo, dapat sinusulit na natin lahat lahat?" sabi ko sakanya habang nakangiti, ayoko kaseng makita nya na nalulungkot ako...
Napagpasyahan na lang naming magstay sa bahay... Pinagluto ko siya ng favorite food niya... Then, after naming kumain, nagkwentuhan lang kame ni Pat habang magccuddle...
"Mine! huwag mo akong kakalimutan ha? Kundi, susugurin kita dun!" banta ko sa kanya.
"Opo mine! di po kita kakalimutan, I love you!" pagkasabi niya, hinalikan niya ako sa lips...
Smack lang pero lumalim.. Haay mamimiss ko ang mine ko... grabe kayanin ko kaya? hmmm...
After ng kiss, "Mine, Ilove you!" sabi niya, habang seryoso ang mukha.
"I.love.you.more " I kissed him while saying each word. Napangiti naman siya sa gnawa ko.. Haay yang mga ngiting yan... :3
----
Ang bilis ng oras, gabi na nga at heto kami ni Patrick, bidding goodbyes...
"Mine, mag iingat ka dun ha? lagi mo kong tatawagan, wag mo pababayaan sarili mo? okay?" bilin ko sa kanya..
"Opo mine, dont worry. Ikaw din ha? Babalik ako, basta matapos ko lang lahat yun...Iloveyou!"
Ansakit palang makitang papalayo yung taong mahal mo.. Haay, kailangan kase eh, kaya dapat tanggapin... Family na kase yun at ang kumpanya nila... Panghahawakan ko na lang yung promise niya na babalik siya.
---
Almost a week ng di tumatawag si Patrick simula nung dumating siya dun, anu na kayang nangyare sa kanya? Wala akong ibang makontak kase naman si Patrick lang yung nakatira dito, yung parents at iba niya pang kamag anak nasa America na... I didn't even met one of his relatives.. kaya heto ako ngayon nganga.. :(
Days.Weeks.Months.Years have passed, walang Patrick na tumawag sakin o nagparamdam man lang... Anu kayang nangyare? Bakit niya ako kagad nakalimutan? haay.. Ansaklap! Afterall? ganun na lang?
*End of flashback*
_____________________________________________________________________________
Third person's Pov
Hindi alam ni Gian na pagkarating ni Patrick sa America ay naaksidente siya. At sa hindi inaasahang pagkakataon, nagkaamnesia siya (yung amnesia na yung last person na nasa isip mo yung makakalimutan mo hehe, di ko alam kung may ganyan talagang amnesia :D) at si Gian lang yung nakalimutan niya.
-----
A/N
So ayun, end of flashback na.. so present time na yung next UD
vote.comment.follow.
blue_11
