Final Chapter

19 1 0
                                    

Gian's POV

Nagulat ako ng makita ko si Andrea. She's wearing a dress like Coco's. Lumalapit siya sa akin with a smile pasted on her face.

"Here, take this." And she offered me a boquet of flowers. Takang tinignan ko lang siya.

Inilapit niya pa ulit sa akin yung boquet. Kinuha ko ito.

"What's this? I mean, bakit mo ko binibigyan ng boquet?"

She just smiled and said. "Malalaman mo din, just hold it." Then she walked away.

Gulong gulo ako sa mga nangyayare ng tignan ako ni Coco...

"Bessy! Ready ka na?"

"Huh?" Tumawa lang siya at hinila ako papasok sa isang napakalaking pintuan.

Shock was written all over my face when the two guards open the door.

Tinignan ko yung buong lugar, I saw my family and friends, nakangiting nakatingin sa akin. Then, I saw Kian... He mouthed 'congrats' and thumbs up at tinuro yung katabi niya. There, I saw Patrick standing at the other side of the venue looking at me intently while smiling.

Doon ko lang narealize kung bakit ako pinuntahan ni Reg at humihingi ng sorry, yung same dresses, yung boquet... lahat lahat... Yun ay dahil ikakasal na ako, ikakasal na ako sa taong mahal ko. Hindi ko mapigilang hindi umiyak ng dahil sa saya na may halong kaba at excitement. It is really worth the wait. Dinaluhan ako nila mommy at daddy.

"Don't cry my Gian...masisira ang make up mo." Natatawang umiiyak na sabi ni mommy sa akin. Si daddy naman niyakap ako, kaya mas lalo akong napahagulgol.

"Princess, let's go? Naghihintay na yung mapapangasawa mo..." Sabi ni daddy habang tinuturo si Patrick. Napatingin ako sa kanya, I smiled at him. Then I saw him wiping his tears.

I wipe my tears and look at him. Nagsimula na kong maglakad. There I saw kuya Gin smiling as he mouthed 'Congrats Princess. I love you'

Nagsimula na ring tumugtog yung piano... Mabagal akong naglalakad dinadama ko yung kanta, it was my dream song pag kinasal ako, at heto nga, tumutugtog habang naglalakad ako.

Nung malapit na yung chorus, nagulat ako ng maglabas ng mic si Patrick at nagsimulang kantahin ito...

"...Marry me
Today and every day...
Marry me
If I ever get the nerve to say hello in this cafe
Say you will
Say you will...

Ito na yata yung version na pinakagusto ko. Ang ganda ng pagkakanta niya nito. I can't help myself but smile.

Promise me
You'll always be
Happy by my side
I promise to
Sing to you
When all the music dies

And marry me
Today and everyday
Marry me..."

Natawa ako habang tumutulo ang mga luha ko... This was his first time na kantahan ako in public. He's not fond of singing pero grabe! Ang ganda ng boses niya. Sobrang ganda talaga.

Nang makalapit na kami sa kanya, niyakap ako ulit ni daddy at mommy.

"Patrick, iho... Alagaan mo ang prinsesa namin."

"Opo tito, tita."

"Tito at tita pa din? Ikakasal na nga kayo. Call me dad." Sagot ni daddy. "Call me mommy din iho." Sagot naman ni mommy. Then, iniabot na ako ni daddy sa kanya.

"First time mo kong kantahan ng ganun mine." I said to him. "That's my surprise. Ilove you!" Then he kissed me bago kami lumapit sa pari.

Officially Missing youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon