Boş tavana bakmak hobi gibi bir şeydir. Yatmadan önce boş tavana bakarsın ve orası artık boş olmaz. Düşüncelerimiz o boş tavanı doldurur ve gözümüzde canlanmaya başlar. O gün içinde yaşadığımız, yarın için planlarımız ve hayallerimiz. Seokjin'in tavanında çok güzel hayaller vardı, saatlerce bakıp izleyebileceği türden.
"En azından hayallerimde mutlu ve özgürüm" gözünden akan minik damlayı silip yataktan kalktı, yemek zamanıydı
"İşte benim özgürlüğüm de buraya kadar"
Aşağıya inip masaya oturdu. Aç değildi, bir bardak suyu kafasına dikti
-Müsadenizi isteyebilir miyim?
-Ama bebeğim hiçbir şey yemedin
-Aç değilim anne
-Buna asla inanmam işte, kahvaltıyla duruyorsun. Hadi birtanem otur az da olsa ye hem seninle konuşmamız lazım
Tekrar sandalyesine oturdu ve dinlediğini belirtmek için kafasını salladı
-Oğlum, yarın akşam Taechan ve ailesini yemeğe çağırmayı düşünüyoruz. Ama bunun için öncelikle şunu öğrenmem gerek, ona karşı ne hissediyorsun?
İşte en zor soru buydu. Aslında zor olan soru değildi, cevaptı.
"Keşke Taehyun tan hoşlandığımı söyleyecek cesaretim olsa ama durum o kadar karışık ki"
-Bilmiyorum baba. Ama sen Bay Kim ile arkadaşsın. Onları tabi ki yemeğe çağırabilirsin.
-Bu zamana kadar bir fikrinin olmaması beni endişelendiriyor ama madem öyle düşünüyorsun yarın akşam için onları davet edeceğim.
-Şimdi gidebilir miyim?
-Acıkırsan söyle odana bir şeyler yollarız tamam mı?
Kafasını sallayıp odasına çıktı. Eline sevdiği kitaplardan birini alıp okumaya çalıştı. Odaklanamıyordu, kafası doluydu.
-Birtanem gelebilir miyim?
Kitabı kenara bırakıp annesini içeri davet etti
-Bebeğim bir sorun var değil mi? Hadi anlat bana
-Bir sorun yok annecim.
-Buna inanmayacağımı biliyorsun değil mi? Hadi anlat
Annesinin omzuna kafasını koydu. Hıçkırarak ağlamaya başladı. Belki de paylaşmak çok iyi gelecekti.
-Canımın içi ağlama, hadi anlat bana. Söz veriyorum aramızda kalıcak.
-Söz verdin, aramızda kalıcak
-Söz birtanem. Hadi anlat bana
-Anne ben Taechanla olamam. Babama bilmiyorum diyorum ama omegam onu istemiyor.
-Birtanem bunun olması normal. Eğer onu istemiyorsan kimse seni zorlayamaz.
-Gerçekten mi?
-Ah birtanem sen bunun için mi ağlıyordun? Sakın dert etme olur mu?
Annesine sıkıca sarıldı. Şimdi kendini daha rahat hissediyordu fakat hala asıl konudan bahsetmişti
-Anne
-Efendim bebeğim
-Aslında bir konu daha var ve bu çok daha önemli
-Dinliyorum birtanem
-Ben...bir başkasından hoşlanıyorum ama bunu ona söyleyemiyorum
-Öyle mi? Peki neden birtanem?
-Çünkü.....çünkü ben onun hislerini bilmiyorum.
-Bunu anlamanın bir yolu var birtanem, koku değişimini kontrol etmelisin.
-Kendi kokumdan onunkini duyamıyorum ki.
-Demek o kadar etkileniyorsun? Yanılmıyorum değil mi?
Dudaklarını dişledi.
-Bana gözlerimin pembeleştiğini söyledi
-Ondan çok fazla etkileniyorsun demektir bu. Birtanem bu çok normal bir şey. Her omeganın başına gelebilir. Bunu neden sorun ediyorsun?
İşte en zoru burasıydı. Gözleri tekrar dolmaya başlamıştı. Çenesi titriyordu, sesinin çıkıp çıkamayacağını bile bilmiyordu
-Çünkü.....çünkü benim etkilendiğim kişi Taechan'ın ikizi Taehyung
Annesinin duyduğu cümleler karşısında ağzı açık kalmıştı.
-Ne? Bebeğim sen ciddisin
-Sence de bu iğrenç değil mi? İğrencim ben.
Seokjin'in gözyaşlarını silip onu sıkıca sarmaladı.
-Sakın böyle söyleme birtanem. Bu senin elinde değil.
-Ben Taechan'a nasıl ikizinden hışlanıyorum derim. Hem diyelim ki dedim, Taehyung beni ister mi? Eğer Chan benden hoşlanıyorsa asla beni istemez. Anne ben ne yapıcam? Arada sıkışıp kaldım
Annesi onun gözyaşlarını güzelce silip tam karşısına geçti
-Birtanem bulunduğun durum oldukça zor. Ama böyle devam edemezsin. Hem böyle kendine de Chan'a da hatta Taehyung'a da zarar veriyorsun. Biliyorum çok zor ama önce Taechanla konuşmam gerektiğini düşünüyorum. Eğer sana karşı hisleri varsa en azından şimdi bunun önüne geçebilir
-Peki sonra? Sonra ne olucak? Hiçbir şey yokmuş gibi Taehyung'a mı gidicem
-Birtanem çok zor olduğunu biliyorum ama yapman gereken bu. Şimdi güzelce dinlen olur mu? Yarın akşam buraya geldiklerinde onunla konuş olur mu?
Kafasını salladı. Başka çaresi yoktu zaten. Yarın akşam bu işi bitirmek zorundaydı. Yoksa her şey için geç olabilir.
Nasıl gidiyor
Bir sonraki bölüm sanırım olaylara giriş yapıcam
Umarım beğenmişsinizdir
Sizi seviyorum
İyi akşamlar
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
