•21.BÖLÜM•

288 10 103
                                    

Bu bölümü güzelim, bebişim, aşkım, bff'im Cemre'ye bubirsezofani ya hediye ediyorum.

Tüm yorumlarınızı gerçekten yüzümde kocaman bir gülümsemeyle okuyorum.

Yorum yapmayı, oy vermeyi unutmayın!!! ♡

"Bu kadar kalabalık olmasını beklemiyordum." diye mırıldanırken şapkamı düzelterek Cemre'nin hemen arkasından merdivenlerden inmeye devam ediyordum.

Son maçın ardından fark edilir bir seyirci artışı olmuşa benziyordu. Tanımadığımız onca kişinin arasından sıyrılarak abim ve Bora'nın bizim için ayırdığı en öndeki iki oturağa yerleştik.

İçinde aldığımız suların olduğu poşeti oturağımızın yanına bırakıp tanıdıklarıma başımla selam verip el salladım.

"Gece! Bayadır görüşemiyoruz kardeşim."

"Evet daha gelmiyorsunuz da ondan."

"E siz bize geleceksiniz artık kızım. Biz eve çıktık yurt bir yıl sardı sadece."

"Abim söyledi. Hayırlı olsuna geleceğiz."

Abimin liseden arkadaşları Ege ve Sefa'ya bol şans dileyip onlarla vedalaştım. Abim geçenlerde ikisinin aynı eve çıktıklarını söylemişti ve bu habere ailecek çok sevinmiştik.

Lisede genelde bizim evde buluşurlardı, abimle playstation oynarlardı. Alara'yı da beni de çok severlerdi.

Onları gördüğüme sevinirken geldiğine dair mesaj atan Fikret'i görebilmek için kapıya doğru baktım. Fikret bakışlarını neredeyse tüm taraftarlarda gezdirip sonunda bana çevirdi ve el salladı.

Hızlı adımlarla merdivenleri iniyorken Aylin'e gülümseyerek bir şeyler söylüyordu. Aylin ona kısa bir süre tebessümle karşılık verdi ve etrafa bakındı. Birlikte gelmeleri beni mutlu etmişti.

"Geciktik değil mi Gece? İki saattir Aylin'in saçını düzleştirmesini bekliyorum."

"Gecikmediniz biz de Cemre'yle şimdi geldik. Maçın başlamasına on dakika falan var. Ayrıca maç şortunu giymişsin oynuyor musun sen de?"

"Oynamıyorum kanka. Aslında Bora çok ısrar etti, sensiz oynayamam falan da dedi ama benim enerjim bugünlük seyirci olmalık."

"Sevindim! Zıplamalı, tezahüratlı bir maç ve bum! Kazanacağız işte!"

"Aynen öyle. Çak çak çak!" gülerek oturaklarımıza geldiğimizde Cemre, Aylin ve Fikret ile tanıştı.

"Arda abi umarım ne kadar şanslı olduğunun farkındadır! Çok güzelsin Cemre!"

"Teşekkür ederim. Sen de çok güzel gözüküyorsun Aylin. Saçlarına bayıldım!"

"Bayılırsın tabii Cemre. İki saat bekledim ya düzleştirmesini."

"İyi yapmışsın."

"Neyse en azından beklediğime değdi de güzel oldu."

"Fiko!!!" Aylin ve Fikret tartışarak oturaklara otururken bu kez yanımıza bizi fark eden abim gelmişti.

"Hoş geldin güzelim."

Arda, Cemre ile sarılırken gözlerimle etrafta Bora'yı aradım. Bulmam pek zaman almamıştı çünkü gayet dikkat çekiciydi. En azından benim odağımı direkt üzerine çekebiliyordu.

"Bora'ya bakın!"

"Bugün ona sarılmadan buradan çıkmak yok!"

"Kızım sen karşı takımdansın niye bizim okulun amigo yerinde duruyorsun?" Cem'in sorusuna kız omuz silkerek karşılık verdi.

Deli Kızın AyısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin