i.

453 32 53
                                    

"you are the person i'll never stop looking for in a crowded place."

══════ ∘◦ ☆ ◦∘ ══════

         Genç kız otel görevlilerine özel ceketinin yakasını düzeltti, kadehleri taşıyan arabayı ittirdi ve koridorda kimseyle karşılaşmamak için dua etti. Yanıp sönen otomatik ışıkların altında kimsenin onu tanımayacağından emindi. Yine de, geçmişteki deneyimlerinden dolayı tedbiri elden bırakması imkansızdı.


        Şapkasının siperliğinin altından oda numaralarını kontrol etti ve koridorun sonuna ulaştığını fark ederek kafasını kaldırdı. Saatin kaç olduğu, ya da yarın sabah saat kaçta otelden çıkabileceği hakkında en ufak bir fikri yoktu. Eğer ailesi onu ararsa, verebilecek iyi bir cevap bile üretmemişti.


Kapıyı tıklattığı ve içeri girdiği an, tüm riski göze almış olacaktı.


        Yine de, siyah bir eldiven geçirdiği elini havaya kaldırdı ve tahta yüzeye üç kere vurdu. Buraya kadar gelmişti, artık geri dönüp kaçması imkansızdı. 


        Belki de imkansız değildi, genç kızın kalbi onu kandırmak ve damarlarında dolaşacak adrenalinin tadını çıkarmak istiyordu.


        Bu sırada, asansörün kata ulaştığını belirten ses duyuldu ve metalik kapıların açılmasıyla koridordaki ışıklardan biri yanmaya başladı. İki erkeğin sohbeti mermer zeminde yankılanıyor, adım sesleri Marinette'e doğru yaklaşıyordu.


        Otel çalışanlarına ait üniformayı giyerken yakalanırsa, genç kızın yapabileceği hiçbir açıklama yoktu. Bu yüzden yüzünü saklamak için kafasını indirdi ve şapkasının siperliğinin yeterli olmasını umut etti. Ancak, adım sesleri yaklaşmaya devam ediyor ve en kötü senaryoyu Marinette'in aklına getiriyordu.


Koridordaki yabancılar, yan odada kalıyor olabilirlerdi.


       İçindeki korku ile nefes alış verişleri hızlanırken, elini kaldırıp bir kez daha kapıya vurmaya hazırlandı. Ne olursa olsun burada yakalanmamalıydı. En kötü ihtimalle, arabayı bırakıp arkasına dönecek ve yangın merdivenine doğru koşacaktı-


       Ancak daha fazla düşünmesine gerek kalmadan, "3266" numaralı odanın kapısı aralandı ve sarı saçlı bir genç ardında belirdi. Sonrasında anlamlı bir gülümseme, parlayan gözler ve servis arabasının tıkırtısı...


Ne olduğunu bile anlamadan, Marinette odadaydı.


        Şehir manzarasının görünebildiği pencereler açık bırakılmış, odadaki tüm ışıklar söndürülmüştü. Genç adamın birkaç saat önce getirttiği şarap şişesi, buz dolu bir kovada onları bekliyordu.


         "Sanırım," dedi ve fısıltı gibi çıkan sesinden dolayı gerginlikle güldü Marinette. "...bir saniye daha geç kalsaydın, yakalanacaktım."


         "Vaktinde yetiştiğim için sevindim." Adrien karanlıkta zorlukla görülen bir tebessüm sundu ve hafifçe eğilerek genç kızın elini avucuna aldı. Ardından, bir çocuğa yolu gösteriyormuşçasına nazik davranarak pencerenin önündeki mindere doğru ilerledi.


         Yumuşak zemine oturup lacivert saçlı kızı da kucağına aldıktan sonra, bakışlarını Paris'in asla sönmeyen ışıklarına çevirdi. "Seni tehlikeye attığım için üzgünüm," dedi kollarını genç kızın karnında birleştirirken. "Bir sonraki buluşmamızda ben senin yanına geleceğim."


         Marinette onaylarcasına sarışın gencin elini sıktı, ardından bedenini Adrien'ın göğsüne yasladı. Hızlanan kalbinin yavaşlaması ve beyninin daha düzgün çalışması için sakinliğe ihtiyacı vardı. Bir an önce mantıklı düşünmeye başlamazsa, pişman olabilirdi.


         Düşünceleri ile boğuştuğu sırada, pencereden giren rüzgardan dolayı irkildi ve elini göğsüne götürdü. Ancak parmakları cebindeki kağıt ile temas eder etmez, titrek bir nefesin dudaklarından kaçmasına izin verdi. Menajerinin onun için hazırladığı ve yanından ayırmamasını tembihlediği NDA belgelerinden biri, ceketinin cebinde duruyordu.


        Aklından geçenleri okuyormuşçasına, Adrien öne doğru eğildi ve saçlarının arasına bir buse kondurdu. "Seninleyken," dedi her zamankinden daha derinden gelen bir sesle. "Hiçbir şey saklamama gerek yokmuş gibi hissediyorum. Sen, sözlerimi ya da fotoğraflarımı dışarıda paylaşmasından korkmadığım tek kişisin, Marinette."


        Duyduğu cümleden sonra, elini yavaşça göğsünden indirdi genç kız. Parmaklarının NDA'in hissiyatını yavaşça kaybetmesine ve zihninin şüpheden arınmasına izin verdi.


Sözlü bir cevap verecek kadar Adrien'a güvendiği söylenemezdi,


        Ancak, sarışın gencin göğsüne elini koymuş ve dudaklarını birleştirmişti; ve bu cevabın onu bir gecelik de olsa tatmin etmesini umuyordu.

══════ ∘◦ ☆ ◦∘ ══════

nda: gizlilik sözleşmesi.

wei dianxia, 2022.

══════ ∘◦ ☆ ◦∘ ══════

nda [adrienette]✅Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin