Real life thinkings

Kweetniet

Beetje hoe ik me voel. Kweetniet. De ene keer ben ik gezellig een ijsje eten, dan zie ik iets en ben ik weer verdrietig of voel ik me fricken eenzaam. Ligt t aan mij of niet? Het is raar omdat niemand het merkt. Alsof ze compleet niet doorhebben dat ik er ook nog ben.

Op dit moment is er een beetje een populariteitswestrijd aan de gang in mijn klas. Ik doe zelf niet mee, maar word er wel op benadeelt dat ik weinig instagram followers heb of omdat ik niet veel sociale contacten heb.
Laatst kwam een meisje naar me toe en die zei: 'er hebben 5 jongens op mijn foto gereageerd!' Dus ik zeg: 'leuk.' 'En bij jou dan?!' '3 jongens.' 'Oh, dat is echt balen. Volgende keer beter.'
Alsof ik het om die fucking boys doe! Daar kan ik echt heel pissig om worden! Ik doe dingen voor mij, niet voor jou.

Ook ben ik van plek verandert bij Engels om me beter te kunnen concentreren. Toevallig werd ik geplaatst naast mijn crush. We praten soms wel en ik help hem met zijn Engels omdat hij er niet zo goed in is. Maar diegene naast wie ik eerst zat werd een beetje pissig omdat:
1. Ik het niet eerst gezegd had tegen haar
2. Ze zich nu alleen voelt
3. Ik het waarschijnlijk alleen voor die jongen deed
Ze vraagt nu elke dag wel of ik weer naast haar kom te zitten, en elke keer als ik nee zeg loopt ze weg. Ik doe het voor mij, zodat IK betere cijfers haal, zodat IK over kan gaan. Want IK vindt cijfers belangrijker dan socializen. Sorry daarvoor

Heey, ik schrijf nu al een tijdje en ik heb ook al aardig wat lezers, en ik zou willen vragen om allemaal een berichtje achter te laten hier en op mijn instagram: @fiore_gl Dankjewel allemaal💕