Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♉︎
hesabın mesaj atmasını beklemeden direkt hem kendi telefonumun hem de o telefonun ekranını kilitleyip yattım. sabah olduğunda ise o telefonu yatağımın altına saklayıp okula gittim, hiçkimseye hiçbir şey söylememiştim yine. kendi telefonumu da açmamıştım, hesabın bana ne mesaj attığını bilmiyordum, uzun bir süre de bildiğim söylenemezdi.
eve geldiğimde çantamı direkt rastgele bir yere fırlattım, telefonu sakladığım yerden çıkarıp ekranını açtığımda uygulama güncellemesi dışanda hiçbir bildirim görememiştim. aklıma hattının takılı olup olmadığını bilmediğim geldiğinde, açma çubuğuyla hatın takılı olduğu kısmı açtım.
bomboştu.
elbette boş olacaktı seni salak kız!
derin bir nefes aldım ve kendi telefonumu açtım.
acaba o hesaba durumu bildirmekle hata mı yapmıştım?
görüldü bırakmakla yetinmişlerdi. hahladım. hem hata yapıyorlardı hem de düzeltmek için çabalamıyorlardı.
ben de bu işin peşini bırakmayacaktım.
ertesi gün olduğunda kapım çalınmıştı, açtığımda aynı kargo şirketi olduğunu farkettim. kaşlarımı çattım. ben sipariş vermemiştim ki?
"buyrun?"
elindeki paketi bana uzattı.
"buyrun efendim, sizin."
"ama ben hiç sipariş vermedim ki son zamanlarda."
görevli kaşlarını çattı ve elindeki kağıda baktı.
"kim taehyung adında birisi size göndermiş." dediğinde gözlerimi sonuna kadar açtım.
kim taehyung mu dedi o?
uzattığı paketi aldım ve imza atılması gereken yere imzamı attıktan sonra hemen kapıyı kapatıp sırtımı dayadım. elimi kalbime götürdüm, kalbim hızlı atmaya başlamıştı.
odama gidip kutuyu açtım, yeni telefon vardı içinde.
ha bir de not.
hatamızı telafi edelim dedik. lütfen elindeki telefonu daha fazla karıştırmadan bize geri gönder.
