Δεν ήταν πουθενά σε όλο το δωμάτιο μου "Γιώργο είδες τα ακουστικά μου;" Η μόνη απάντηση που πήρα ήταν ο ρυθμικός βηματισμός της μαμάς μου που ερχόταν προς το μέρος μου "αυτά που έχεις γύρω από τον λαιμό σου εννοείς;" Ψηλάφησα τον θώρακα μου και ήταν πράγματι εκεί "ναι αυτά ακριβώς, ευχαριστώ μαμά" την κοίταξα από πάνω μέχρι κάτω.
Είχε φορέσει τα καλά της και μπορούσες τα το διακρίνεις χρησιμοποιόντας όλες τις αισθήσεις σου αφού οι γόβες τις έκαναν εξαιρετικό θόρυβο όταν περπατούσε "ουαου είσαι πανέμορφη" έκανε μια στροφή γοητευμένη "καιρό είχα να ετοιμαστώ" αφού με την εύρεση τον ακουστικών μου είμασταν και οι δύο έτοιμες, κατευθυνθήκαμε προς το αμάξι που μας περίμεναν ήδη ο αδερφός μου με τον μπαμπά μου.
"Αν έχει κίνηση δεν θα προλάβεις να σβήσεις τα κεριά σου πριν της δώδεκα" έβαλα το χέρι μου στο σημείο όπου χτυπούσε η καρδιά μου και προσποιηθηκα πως ήμουν συντετριμμένη "θα ακούσεις μουσική μέχρι και τώρα;" Αναρωτήθηκε ο αδερφός μου αφού με έβλεπε που προσπαθούσα να συνδέσω τα ακουστικά μου στο κινητό μου "όχι Γιώργο τα έφερα να δουν πόσο όμορφο είναι το αμάξι μας και τώρα θα τα γυρίσω πίσω" ο αδερφός μου με κοίταξε ξυνησμενος "μιλά καλύτερα στον αδερφό σου" στριφογύρισα τα μάτια όσο προσπαθούσα να διαλέξω τι θα ακούσω.
"Έχεις ντυθεί πολύυυ..." Η μητέρα μου περιεργαζοταν τα λόγια του όσο εκείνος περιεργαζοταν εκείνη "πολύ τι;" Ήταν έτοιμη να υπερασπιστεί κάθε πικρόχωλο σχόλιο "ωραία" χαμογέλασε και του φίλησε το χέρι πριν εκείνος βγάλει το χειρόφρενο για να ξεκινήσουμε.
Η Αθήνα το βράδυ είναι πολύ διαφορετική και όμορφη με κάποιο τρόπο. Πάντα μου άρεσε να ακούω μουσική και να κοιτάζω έξω από το παράθυρο, να βλέπεις τόσο κόσμο να περνάει, τόσα αυτοκίνητα. Σκέφτομαι ότι ο κάθε άνθρωπος από αυτούς έχει την δική του ξεχωριστή ζωή, την δική του συνείδηση τις δικές του εμπειρίες. Όσες ποιο πολλές φορές μου συμβαίνει τόσο πιο αλλόκοτο γίνεται. Συνήθως προσπαθώ να συνδέσω τα λίγα δευτερόλεπτα που βλέπω τον καθένα με το τι συμβαίνει στην ζωή του.
Ποιός χώρισε σήμερα, ποιος είχε την καλύτερη μέρα της ζωής του, ποιός αύριο θα παντρευτεί. Όταν η μέρα μου είναι χάλια είναι και αυτόν κάποιου η μητέρα πέθανε κάποιος έχασε το αγαπημένο του κολιέ. Σήμερα δεν ήταν από αυτές τις μέρες σήμερα ήταν όλοι όπως και εγώ χαρούμενη γιατί γίνομαι 17 οπότε σήμερα παντού υπήρχε κάτι καλό ακόμα και αν κάποιος τσακωνόταν εγώ φανταζόμουν ότι σε πέντε λεπτά θα τα είχαν λύσει όλα.
YOU ARE READING
Break the rules
Teen FictionΕλισάβετ Βασιλειάδου ή αλλιώς Έλι τίποτα το ιδιαίτερο. Η παρουσία της δεν ενδιαφέρει πολύ κόσμο και πάντα κρατάει χαμηλό προφίλ. Αχιλλέας σταμούλης ή αλλιώς το πιο δημοφιλές αγόρι στο σχολείο, μπορεί και σε όλη την πόλη. Η παρουσία του είναι το μόνο...