Break the rules

παθολογική ψεύτρα

Πάντα πίστευα ότι η Ισμήνη με τον Νίκο τον ξάδερφο μου θα κατέληγαν μαζί, τουλάχιστον μέχρι έναν χρόνο πριν. Στην Ισμήνη άρεσε απο την πρώτη εβδομάδα που ήμασταν φίλες και είχε έρθει με την Μαρία, την ξαδέρφη μου να με δούνε όσο ήταν και εκείνη στο σπίτι μου. Μπορούσα να καταλάβω γιατί της άρεσε, ο Νίκος ήταν πολύ μυστήριος και δεν φοβόταν εύκολα. Και το γεγονός ότι ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος βοηθούσε λίγο.

Ήταν και είναι πολύ προστατευτικός προς εμένα και πραγματικά νοιάζεται και για την αδερφή του και για τον Κωνσταντίνο, τον αδερφό μου προφανώς αλλά εκείνον με διαφορετικό τρόπο. Γιατί για εμάς φοβάται. Όταν ήταν μικρός έκανε παρέα με πραγματικά κακούς ανθρώπους μέχρι που συνειδητοποίησε ότι οι απόψεις τους ήταν λάθος και από τότε προσπαθεί να προστατέψει εμένα και την Μαρία με κάθε κόστος παρόλο που εκείνη είναι μεγαλύτερη και δεν τον αφήνει πολύ στην προσωπική της ζωή.

Γι'αυτό άρεσε στην Ισμήνη αλλά με της κοπέλες του δεν ήταν τόσο τρυφερός, θέλω να πω προφανώς και δεν τους φερόταν άσχημα και αν τους συνέβαινε κάτι ήταν εκεί για αυτές. Αλλά έμοιαζε περισσότερο με τον Αχιλλέα στις σχέσεις, δεν έκανε πολλές και βαριώταν εύκολα τα κορίτσια.

Πριν ένα χρόνο, στα γενέθλια μου είχαν έρθει να με δούνε και ήταν και η Ισμήνη εκεί μαζί με όλη την υπόλοιπη οικογένεια μου. Πάντα είχαν ένα μικρό φλερτ και ακόμα έχουν αλλά εκείνη η μέρα ήταν διαφορετική. Την φίλησε στο μπαλκόνι. Δεν ήταν το πρώτο της φιλί αλλά ήταν το καλύτερο που είχε δώσει ποτέ στην ζωή της, αυτό πρόλαβε να μου περιγράψει πριν της ζητήσω αηδιασμένη να σταματήσει να μιλάει για το τι έκανε με τον ξάδερφο μου στο μπαλκόνι.

Την επόμενη μέρα το σταμάτησε, όχι για την Ισμήνη αλλά για εμένα. Δεν ήθελε να με στεναχωρήσει και ούτε κάποιον που νοιαζόμουν τόσο πολύ. Επίσης ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος και δεν ήθελε να μου δώσει το παράδειγμα να τα φτιάχνω με μεγαλύτερους. Γι'αυτό δεν συμπαθούσε τον Αχιλλέα, γιατί έλεγε ότι απλά έπαιζε μαζί μου και μάλλον είχε δίκιο.

"Πρέπει να τον γράψεις στα παπάρια σου, τότε ή θα βαρεθεί και θα σε αφήσει ήσυχη ή θα φάει κόλλημα αλλά δεν πρέπει να του δώσεις αυτό που θέλει γιατί μετά και πάλι θα βαρεθεί έτσι είναι οι τύποι σαν αυτόν" είπε ο Νίκος και μου χάιδεψε στοργικά την πλάτη. Κοιτούσα την θέα που είχαμε μπροστά μας, όλα εκείνα τα φώτα από τις πόλεις που ήταν το πιο κοντινό σε αστέρι που θα έβλεπες στην Αθήνα.