you never know✔

8

Minik bir bilgi: ruh eşleri uzun süre bibirini görmediklerinde canları acır. fakat bu acı, alfalarda daha belirgindir. omegaların canları yansa da ruh eşleri olmadan hayatlarına devam edebilirler. fakat alfalar ruh eşlerini görmeden yaşayamaz, hayatlarına devam edemezler.

-

taehyung~jeongguk

jeongguk
taehyung
bi sorun mu var
iyi görünmüyorsun

taehyung
sana ne
yok bir şeyim

jeongguk
görüldü
11.07

taehyung
jeongguk
sana ihtiyacım var benim
11.22

jeongguk
dersteyiz
yazma

taehyung
dayanamıyorum
ellerim karıncalanıyor
terliyorum
nefes alamıyorum, bir yumru oturdu sanki boğazıma
omzum, ruh eşliğimizin sembolü olan iz öyle bir yanıyor ki inlememek için zor tutuyorum kendimi

jeongguk
dudaklarını serbest bıraksan inleyeceksin resmen|
boynunu geriye atıp duruyorsun|

taehyung
feromonlarını kontrol etmeye çalış
omegaların halini görmüyor musun
bayılacaklar

taehyung
elimde olan bir şey değil
kurdum her şeyi yapıyor
seni yanına çağırmak için her şeyi deniyor

jeongguk
görüldü

taehyung
yardım et jeongguk
lütfen

jeongguk
tamam
tamam şöyle yapıyoruz
Bay Choi'den izin al ve alt kattaki malzeme odasına git
teneffüste geleceğim tamam mı
on dakika dayanabilirsin değil mi

taehyung
evet
sanırım yapabilirim bunu

jeongguk
git öyleyse hadi

-

"Benim Taehyung."

Kapı aralandığında sağı solu kolaçan edip içeri girdim. Hemen ardımdan kapının kapanıp kilitlenmesiyle irkilip arkamı döndüm. Karşımda gördüğüm Taehyung'un bakışları bayıktı. Ayakta zor duruyor gibi görünüyordu. Dizleri ve elleri titriyor, terlemeye devam ediyordu. Dudakları ise kurumuş olmalıydı ki yalayıp duruyordu.

"Jeongguk." diye mırıldandı güçlükle. "Sarılabilir miyiz?"

Yavaşça başımı salladım. Bu hali ona acımama sebep oldu, fazlasıyla çaresiz görünüyordu.

Kolları son gücüyle belime sarılmış ve burnu koku bezlerime dayanmıştı. Kollarım iki yana sarkarken "Neden böyle olduğunu anlamadım," dedim. "Zaten bütün hafta birlikte, aynı sınıftaydık. Neden kötü hissettin?"

Taehyung rahatladığını belli edercesine derin nefesler verdi. "Kitaplardan okuduğuma göre bağ yeni oluştuğu için kurtlarımızın birbirine daha çok ihtiyacı varmış."

Boynumu gıdıklandıran nefeslerini es geçtim. "Nasıl yani?"

"Şöyle ki; kurdum için sadece seni görmek yetmiyor. Kokunu duymak, sana dokunmak istiyor. Bu yüzden kötü oldum, daha fazla dayanamadı senden uzak kalmaya. Aslında tüm bunları senin kurdun da hissediyor ama biliyorsun işte, canı yanan ben oluyorum."

Sahiden sarıldığımızdan beri benim kurdum da rahatlamıştı ve yasemin kokulu feromonlarını tatlı tatlı salgılıyordu.

Taehyung sustuktan birkaç dakika sonra yavaşça geri çekildi, dağılmış kıvırcık saçlarını biraz daha karıştırdı ve "Bu böyle devam edemez," dedi.

Az önceki tedirgin, yardıma muhtaç halinden eser yoktu, kendinden emin bir tavır takınmış, dimdik gözlerimin içine bakıyordu. Sanki bundan beş dakika önce dizleri titreyerek bana sarılan o değilmiş gibi.

"Bu böyle devam edemez, bir daha bu duruma düşmek istemiyorum."

Güçsüzlük onun tarzı değildi, bunu çok iyi biliyordum. "Ne demeye çalışıyorsun peki?" dedim ben de aynı kendinden emin tavırla. "Sadede gel."

Hafif bir tebessüm dudaklarında belirdi sözlerime karşın.

"İki gecede bir, buluşalım diyorum."