"ငါတို့တွဲ ကြမလား ဆောင်းဟွန်း"
ဆောင်းဟွန်း မျက်ဝန်းတွေဟာ ပြူးကျယ် သွားသည်။ ခဏလောက် ကမ္ဘာကြီး ရပ်တန့်သွားသလို တအံ့တဩနဲ့ ဂျုံဆောင်းကိုရပ်ကြည့်နေမိသည်။ ပြီးနောက် တစ်ချက်ပြုံးသည်။
" ငါ့ကို မုန်းလွန်းလို့ ဒုက္ခမျိုးစုံပေးခဲ့တာ မင်းပဲမဟုတ်လား"
ဂျုံဆောင်းရဲ့ မျက်လုံးတို့ကိုတည့်တည့်စိုက်ကြည့်လျက် ပြတ်သားစွာ မေးတဲ့ ဆောင်းဟွန်းရဲ့
လေသံက ပျော့ညံ့မနေသည်မှာအမှန်ပင်။
" အခုလည်း မုန်းတာပဲလေ
ဒီတိုင်းပဲ တွဲချင်မိတာ"
ဂျုံဆောင်းဟာ ဘာခံစားချက်မှ ရေရေရာရာမရှိသည့်နှယ် ပေါ့ပျက်ပျက်ပြောသည်။
ဆောင်းဟွန်းမျက်နှာဟာ
တည်သထက်တည်လာသည်။
" လွယ်နေလား? မင်းအတွက် ချစ်ခြင်းမုန်းခြင်းဆိုတဲ့ ခံစားချက်တွေက အဲ့လောက်တောင် တန်ဖိုးမရှိဘူးလား? အံ့ဩစရာကောင်းလောက်ပဲ မင်းမှာ အသိဉာဏ်တင်မဟုတ်ဘဲ
စိတ်ခံစားချက်တွေပါမရှိတာပဲ"
ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ပြောပစ်သည့်နှယ် ဂျုံဆောင်းဟာ ဖြုံတောင် မဖြုံ။
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ၁၉ နှစ်ဆိုတဲ့အရွယ်ဟာ အချစ်အကြောင်းကိုတလေးတနက်တွေးပြီး စိတ်ညစ်နေရမယ့်အရွယ်မှမဟုတ်ဘဲ...
သာမန် ရည်းစားတစ်ယောက်ထားမယ်
အဲ့လူနဲ့ ပျော်ပျော်ကြီး နေပစ်မယ်
အချိန်တစ်ခုရောက်ရင်ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ လမ်းခွဲကြမယ် ဒီလိုဆို အေးချမ်းမနေဘူးလား
ချစ်ဖို့ မုန်းဖို့ လောက် ထိ ငါတို့ က ရင့်ကျက်စရာမှမလိုသေးဘဲ ... "
ဆောင်းဟွန်းမှာဂျုံဆောင်းကိုနားမလည်နိုင်စွာကြည့်သည်။ အချစ် အမုန်းဆိုတာ ရင့်ကျက်ရမယ့်အချိန်တစ်ခုရောက်မှ သူ့အလိုလို
ပေါက်ဖွားလာမည့် အရာတွေမျိုးမှမဟုတ်ဘဲ။
ပတ်ဂျုံဆောင်းက အရမ်းလွယ်လွယ်တွေးတတ်တာပဲ။
" မင်းစကားနဲ့မင်းတော့ဟုတ်နေတာပဲနော်
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်.. ငါမင်းနဲ့မတွဲဘူး
ဒီအဖြေဟာ ပြောင်းမှာလည်းမဟုတ်ဘူး"
ပြောစကားပြီးသည်နှင့်ဆောင်းဟွန်းဟာ
အဖြေကိုပင်စောင့်မနေတော့ဘဲ လှည့်ထွက်တော့သည်။
YOU ARE READING
bad boy,who? p.sh x p.js (Sungjay)
Fanfic"I'm a troublemaker" - Jongseong " I like troubles" - Sunghoon
