Τρέχοντας απο την αληθεια

Συγκρίσεις

Οι αγώνες πλησίαζαν. Οι προπονήσεις του Παρι ηταν ακόμα πιο απετιτικες και σκληρές. Δεν είχε την χάρη όλων τον υπολοίπων αθλητών για αυτο έπρεπε να προπονείτε διπλάσιες ώρες, να κάνει πιο σκληρές διατροφες. Και όλα αυτα για την αποδοχή του πατέρα του. Όλα αυτά και αυτός τον ειχε διώξει από το σπίτι όταν οι επιδώσεις του δεν ήταν τέλειες. Βασικά δεν ηταν μόνο αυτο. Ηταν όλα τα μικρά και μεγάλα χαρακτηριστικά του γιου που δεν ηθελε.
"Γιατι να μην είχε γιο τον Αχιλλέα;
Είχα μόλις γυρίσει από προπόνηση. Άφησα το κινητό μου ανοιχτό στο κομοδίνο μου. Ο πατέρας μου κάπως ειδε τις επαφές μου και η ύπαρξη του κινητού του Αχιλλέα στις σημαντικες επαφές μου τον εξόργισε. Αρχίσε να φωνάζει και να με απειλεί. Ούτε που θυμάμαι τι ακριβώς έλεγε. Μου εδωσε την προϋπόθεση ότι ή θα κερδίσω και μπορω να κανω ό,τι θέλω ή θα ξεκοψω τ μαζί του και θα πάω στην θεία μου.
Σίγουρα ο πατέρας ήξερε για την συμμετοχή του Αχιλλέα στο αγώνα, λογο των πολλών χρόνων σε αθλητικα σωματια . Ήξερε ότι δεν μπορούσα να τον ξεπεράσω όσο και να προσπαθούσα ωστόσο απετούσε από τον γιο του να γίνει καλύτερος. Πιο καλός και από τον ίδιο όταν ήταν αθλητής.
Φυσικά δεν τα κατάφερα. Ο Αχιλλέας ηταν ο καλύτερος με διαφορά. Μετα τον αγώνα ένοιωσα μέσα μου ένα κενό. Ήξερα ότι ο πατέρας μου θα έκανε να πάντα για να χωριστουμε, πραγματικά τα πάντα. Έτσι έκανα αυτό που ήθελε. Απο εκείνη την ημέρα και μετά δεν του ξαναμιλήσα στο τηλέφωνο ή σε κάποιο μήνυμα. Ήλπιζα να καταλάβει.
Η ζωη με την θεία μου ήταν απετιτικη ομως καμια σχέση με αυτη με τον πατέρα μου. Έδειχνε ότι νοιάζεται. Ακόμα και όταν αργουσα μετα την προπόνηση για να επισκεφτώ κάποια βιβλιοθήκη ή βιβλιοπωλείο , της έφτανε που την ενημέρωνα και ότι δεν θα εμένα πίσω στο σχολείο και την προπόνηση."
Ο Πάρις συμπαθούσε τον Αχιλλέα περισσότερο από κολλητό φίλο ή οικογένεια. Φοβόταν μην αλλάξει η σχέση τους όταν χωρίστηκαν. Χαιροταν όταν έβλεπε τον ενθουσιασμό στο στα μάτια του και στον τόνο της φωνής του οπότε μιλούσαν. Ένιωθε ότι ακόμα ηταν κοντά. Ομως ο πατέρας του ειχε αλλα σχεδια, στεροντας απο τον γιο του την μοναδική πηγη χαρας στην καταπιεστικη ζωη που του επέβαλε.

Προπ- καλός χρόνος Παρι. Ομως για τους αγωνες πρέπει να πιάσεις ακόμα καλύτερους χρόνους.
Π- μάλιστα προπονητή. Θα το κάνω.
Προπ- μην το παρακάνεις πρέπει να έχεις και δυνάμεις εκτος από δυνατότητες ,για να συμμετέχεις.
Π- καλα θα είμαι.
Προπ- συνέχισε την καλη δουλεια και όταν τελειώσεις περνά από το γραφείο μου να τα πουμε.

Ο Παρις σεβοταν τον προπονητή του περισσότερο από τους οικείους του και ηθελε να τον βγάλει ασπροπρόσωπο. Ηταν η πατρική φιγούρα που πάντα επιθυμούσε.
Ο προπονητής Χρήστος, τον έβλεπε ποσο εστιαζε στο να επιτύχει και έτσι τον ειχε βαθιά στην καρδιά του. Ήξερε τον πατέρα του, Μάριο. Αγωνιζόταν παλιά μαζί. Πάντα τον κέρδιζε στους αγώνες τους. Θυμόταν ότι ο Μάριος ηταν μέτριος ωστόσο η άθληση ήταν κάτι που αγαπούσε. Και ο δικος του πατέρας τον πίεζε, μονο που το εκανε για να είναι αντάξιος των εξοδων του, που στην τελική αποδείχτηκε μη εφικτό. Έτσι πέρασε και στο παιδί του την ίδια πίεση. Εδειχνε συμπόνια στον μικρό.
Ο Παρις ειχε και μια μικρότερη αδερφή που ήταν ακρος καλύτερη στα πάντα σε σχέση με αυτόν. Το ότι πήγε να μείνει στην θεία του τον γλύτωσε από την σύγκριση μαζι της. Δεν ηταν οτι δεν την αγαπούσε απλα δεν ήθελε να την βλέπει σαν ανταγωνιστή της εκτίμησης του πατέρα τους.