6.bölüm "artık 6 Değil 7 Kişiyiz"

8 3 9
                                    

Geç geldi ama geldi
.........

Ben ondan da o dilan denen kendini beyenmiş kızdan da uzak durcağımı söyledim ama şimdi düşündüm de ben neden uzak duriyorum ben değiştim ben artık korkak değilim, değilim
Ben uzak durmam eğer biri uzak durucaksa oda onlar olsun ben değil

Ve o an kalemi elime alıp yazmaya başladım 'selam' kafamı tekrar cama çevirdim izlemeye başladım ama hissediyordum oda bişiler yaziyordu Bi iki dk sonra tekrar baktım sıraya 'naber :-)' ben biraz şaşırmıştım çünkü emir kimseyle konuşmazdı nereye varmaya çalışiyor bu 'iyi senden'  'bende aynı, eee en son tanışalım demiştin' şimdi ben ne dicem ¿ acaba ne düşünüyor
'evet dedim ama sende ismini bile söylememiştin'  'söylemedim çünkü gerek duymadım elinde sonunda öğrenecektin, ve ayrıca tanışmak öyle olmaz'
'nasıl olur muş olurmuş ozaman?'
Biz dersi dinlemek yerine bütün. Ders sıraya yazıp durduk resmen sıra yazıyla doldu zil çalmıştı ben emire bakmadan kalkıp mete nin yanına gittim "minoş seni birileriyle tanıştırıcam" kimle tanıştırıcam acaba çok merak etmiştim "kimle??" "gel gösterim" dedi ve sınıftan çıktı ona yetişmek için resmen koşiyordum o kocaman bacaklarıyla çok hızlı yürüyordu Bi sınıfa girmiştik 12-E sınıfı tanıştırıcak olan kişiler bu sınıftan galiba sınıfa girdik ve cam kenarı arka sıralarda oturan Bi gurubun yanında durdu 2 kız 3 erkek vardı onların yanında durduk birbirimize bakarken mete konuşmaya bakladı "arkadaşlar size takatim edim bu minoş" ben tuhaf bir şekilde metenin yüzüne bakarken onlarda aynı tepkiyi verdi "yani mine ben ona minoş diyorum çünkü küçücük tatlı bişey" ben sesizce kıkırdadım ve mete devam etti "bu gördüğün yakışıklının adı Yusuf ve bu ruhsuz çocukta Erdem ve bu neşe dolu esprili arkadaşta Ömer ve bu şirin ama aynı zamanda ağlak kız ilayda ve bu gizemli arkadaşta Senem" ben onlara döndüm "memnun oldum arkadaşlar" onlar tek bir sesle "bizde" dediklerinde sanki onlar birbirlerine öyle bağlılar ki dünya ters dönse ayrılmaz lar benim daha önce hiç böyle arkadaşlarım olmamıştı biraz üzülmüştüm ama belki onlar beni aralarına alırlar belki bende onlardan biri olurum kim bilir....
"evet minoş şimdi bak, onlar benim ilkokul arkadaşlarım ilk okuldan beri hiç ayrılmadık taki liseye kadar ama yine aynı lisede olmaya karar verdik ve hepimiz burda toplandık aynı sınıfta değiliz belki ama en azından aynı okuldayız ve şimdi artık 6 kişi değilde 7 kişi olduk seni biraz geç bulmuş olsakta artık bizden sin " metenin dediği şeyle çok mutlu olmuştum

GÖK MAVİSİ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin