1

13.3K 366 116
                                    

İnsanların şansları varsa harika bir aileleri olur. Onları her defasında koruyan seven hikayeler okuyan kıyamayan saçının teline zarar gelse çıldıracak anne babaları hatta daha da şanslılarsa abi ablaları kardeşleri olur.

Ben şanslı bir kızdım. Babam abim ablam veya kardeşlerim yoktu. Ama annem vardı. Hepsine taş çıkaracak onlar olmadan da eksiklik hissetmeden beni büyüten annem..

Biyolojik babam ben doğduğumda korkup kaçmış bize bıraktığı o değerli(!) notta öyle yazıyordu. Tabi hangi erkek korkudan sözde sevdiği kadını ve çocuğunu bırakıp başka bir kadına ve çocuğuna gider bilemiyorum.

Aklınız da soru işareti kalmasın bizi bırakıp kaçtığı kadının çocuğu kendi çocuğu değil. Yani kendi öz kızı yerine o kadının oğlunu seçti. Bu ilk öğrendiğim zaman canımı yaksa da annem sayesinde ona çokta ihtiyacım olmadığını anladım.

Ama şimdi annem karşıma geçmiş uzun süredir biriyle birlikte olup bana söylemediğini ve o bana söylemediği kişinin ona evlenme teklifi ettiğini kendisinin de bunu kabul ettiğini söylüyor. Çıldırmalık! Gerçekten çıldırmalık!

Bir de benimle tanışmak için yoldaymış. BEN NEDEN BU ADAM EVE GELİRKEN ÖĞRENİYORUM BUNU.

"Anne ne demek yoldalar! Senin biriyle görüştüğünü ben neden bilmiyorum! Neden bunu evleneceğin zaman söylüyorsun! Bunu bana yapma hakkını kendinde nasıl görürsün ya!"

"Balca doğru düzgün konuş benimle daha önceden söylemem gerekiyordu biliyorum ama her şey çok ani gelişti. Ben bile ne olduğunu anlamadım. Sana nasıl bahsedeyim diye düşünürken evlenme teklifi etti. Şuan söyleyebildim."

Ne yani açıklaması bu muydu? Ne olduğunu ben bile anlamadım mıydı açıklama? Anlamadıysan neden evlenme teklifini kabul ediyorsun!?

"Ya bırak anne ya!" Annemin ne diyeceğini dinlemeden kapıya yöneldim. Üzerime ceket geçirip ayakkabılarımı giydim.

"Balca napıyorsun sen nereye gidiyorsun!?"

"Sanane nereye gideceğimden anne sen yeni eşinle mutlu mutlu yaşa!"

Annem hemen yanıma gelip kolumdan tuttu.

"Balca annecim saçmalama istersen sen benim herşeyimsin ben seni bırakır mıyım hiç. Ayrıca-"

Annem cümlesini tamamlayamadan zil çalınca daha da strese girdi.

Annemle ilk defa bu kadar büyük bir kavga ediyorduk.

Normalde birbirimize sesimizi bile yükseltmezken şimdi o adam yüzünden kavga ediyorduk.

"Bak lütfen Balca tamam sevme ama en azından saygılı davran ayrıca oğulları da geldi. Sakın diyeyim kötü davranma hepsi senden büyük."

Annemin hızla söylediği cümlelerle neye uğradığını şaşırdım.

Ben şaşkınca olduğum yerde kalırken annem kapıyı açtı.

Kapıda 4 tane adam vardı. 4 ADAM NE DEMEK!

1 tane olduğu yetmedi yanında promosyon 3 tane daha gelmiş.

Sakinim şuan evi başlarına yıkmak istemiyorum sakinim.

"Hoşgeldiniz Burak biz de sizi bekliyorduk." Yoo ben evden çıkıp gitmek üzereydim. Ayrıca bekliyor olsak bile onu bekliyorduk ONLARI değil. Onlar neden geldi!

"Bekliyordu. Annem bekliyordu çünkü ben çıkıyorum." Tam yürüyecekken annem kolumdan tutup beni yanına çekti.

"Tek başıma beklesem bile sizi ikimiz evimizde ağırlayacağımız kesin."

BALCA (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin