7

4.6K 230 9
                                    

İyi okumalar

Hatırlatma

"Yakalayamamışlar ama merak etme senin yanına bir daha yaklaşamayacak o it."

Edis abi herkesin yerine cesaret edip cevap vermişti.

O adamın hala dışarda dolanması beni ürkütmeye yetmişti bile.
.
.
.
Hastaneden çıkıp eve geleli 2 saat falan oluyordu ve ben daralmıştım.

Dört gün boyunca sağ bacağımın üzerine yüklenmemem gerektiği için doktor elinden geldiğince üzerine basmasın demişti.

Ama annem ve Burak abiler bunu kesinlikle yanlış anlamış olmalı ayağımın üzerine basmayı bırakın tek başıma oynatmama bile izin vermiyorlardı.

Annem ve Burak abiyi hala affetmemiştim ama şuan bu durumdayken beni teyzeme götürün diyemedim.

Çünkü teyzem de buraya geldi. Hatta herkes bize geldi.

O sapık hırsız bulunana kadar ne olur ne olmaz teyzem burda kalacakmış.

Bence de olması gereken bu zaten ama Burak abiler neden burda kalıyor.

Aslında Kaan abiye ısınmıştım ama Burak abiyle kardeş olduğunu bildiğim için bir tarafım ısınmak istemiyordu.

Bence haklıyım.

Sorgulamayın beni.

Herkes oturdu kimsenin işi gücü yok seni sorguluyor zaten Balca.

Ya bir kere de bozma beni ya.

"Annecim bir şey istiyor musun? Bir yerin ağrıyor mu?"

"Hayır. İyiyim ben. Teyze odama çıkmam için yardım eder misin?"

Teyzem kafasını sallamış bana yönelmişken Burak abi beni kucağına aldı.

"Teyze dedim Burak demedim. İndir beni."

"Balca kızgın olmakta haklısın ama şuan ayağının üstüne yüklenmemen gerekiyor. O yüzden zorluk çıkarma."

"Ya sanane benim bacağımdan! İndir beni! Anne şuna bir şey söyle!"

"Balca abim haklı üzerine basmaman gerekiyor. Ama istersen ben de çıkarabilirim yukarı."

Kaan abinin konuşmasıyla kafamı salladım.

Tanımıyor olabilirim ama Burak abiyi tanıyorum ve sevmiyorum.

Kaan abi beni gelip kucağına alınca teyzeme de gelmesini söyledim.

Biz önden giderken teyzem de arkamızdan geliyordu.

Odamın kapısının önüne geldiğimiz de teyzem kapıyı açıp içeri geçmemiz için bize yol açtı.

Kaan abi içeri girip beni yatağın üzerin bıraktıktan sonra kendisi de tekli koltuğa oturdu.

Teyzem de yanıma oturduktan sonra konuşmaya başladı.

"Teyzecim iyisin dimi bir yerin ağrımıyor?"

Ben daha konuşmadan da Kaan abi araya girdi.

"Balcacım tam tanışmadık ama istediğini söyleyebilirsin bana. Abime birlikte çektirebiliriz. Teyzen senden çok bahsetti. Tam benim kafamdasın."

"Sende beni kandırıp annemle yemeğe çıktın sana nasıl güveneyim?"

"Ama ben o zaman sen istemedin diye gelmedin sanıyordum."

Mantıklı.

"İyi." Saçımı savurduktan sonra teyzeme dönüp başımı göğsüne yasladım.

Biraz uyumamdan bir şey olmaz heralde.
.
.
.
.

Adımın seslenilmesiyle gözlerimi açtım.

"Balca annecim uyan artık."

"Hıhı tamam uyandım ben git sen."

Ağzımın içinden mırıldanmamla annemin kıkırdaması bir oldu.

"Annecim hadi ama seni hazırlayalım yemeğe çıkıcaz."

"Teyzemi çağırır mısın?"

"Hayır Balca çağırmam. Yok artık öyle. Bana istediğin kadar trip atabilirsin ama dün seni öyle gördükten sonra yanından bir saniye bile ayrılmam."

Yemeğe giderken hiç yanından ayrılmam diye düşünmüyordu ama neyse.

Sessiz kalmayı tercih edip önüme döndüm.

O da cevap vermeyeceğimi anlamış olmalı ki giyinme odasına yöneldi.

"Elbise çıkarıyorum sana bacağın rahat eder."

"Tamam."

"Bu nasıl?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Bu nasıl?"

"Güzel güzel giydir artık şunu."

Annem beni giydirdikten sonra Burak abiye seslendi.

Ne gerek var anlamıyorum ki!?

"Gelmesine gerek yok ben kendim yürürüm."

"İstediğiniz kadar naz yapabilirsiniz Balca Hanım. Ama kucağımdayken."

Annemin konuşmasını beklerken Burak abinin konuşmasıyla yüzüm ona döndü.

"Ya istemiyorum beni kucağına almanı anlamıyor musun sen!?"

"Yok valla Balcacım anlayamıyorum bende biraz salaklık var biliyor musun?"

Evet biliyorum.

Birden beni kucağına almasıyla sesimi çıkartamadım.

"Yok adam olmayacaksın sen."

"Yok valla olmayacağım ben Balca analı kızlı oldurun beni."

Oldurucam ben bunu şimdi.

"Hadi bakalım küçük şeytan gidip karnımızı duyuralım çünkü ben çok acıktım. Sevgilim kendine ve Balcaya ceket almayı unutma akşam deniz kenarı serin olur."

Burak abinin konuşmasını bitirmesiyle annem gülümseyip odadan çıktı.

Bende sertçe karın boşluğuna dirseğini geçirdim.

Hafif kasıldı ama gene de kasıldığını belli etmemeye çalıştı.

"Anneme sevgilim deme!"

"Acıttın ama"

"Canıma değsin."

Hellöö

Ee bölüm nasıldı?

Oy vermeyi unutmayınnnn

Öpüldünüz

BALCA (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin