Kabul ediliş

75 6 0
                                    


05.10

Uyku tutmamıştı.

Koridorda olabildiğince sessiz bir şekilde ilerliyordum.

Hava hala karanlıktı. Dolunayın verdiği ışık koridordaki meşalelerin ışığına karışıyordu.

_________________________

Bu saatten sonra istesem de uyuyamazdım. Uyursam derse hazırlanamayacaktım ve büyük ihtimalle geç kalacaktım.

Sabah saatleri bahçe soğuk olduğu için dışarıda sayılı kişiler olurdu.

Ön bahçeyi geçip bahçenin arka tarafına doğru yürümeye başladım. Biraz daha ilerlediğim zaman ileride tahtadan yapılmış köprüyle karşılaşmıştım. Geldiğimden beridir hiç doğru düzgün bahçeye çıkmamıştım. Keşke burayı daha önce keşfetseymişim.

Köprünün diğer ucundan birisinin bana seslendiğini duydum.

"Aldora?"

Başımı çevirip bana seslenen kişinin olduğu tarafa doğru bakarken havanın hala aydınlanmamasından dolayı Wolter'ı net göremiyordum.

"Sizi buralarda görür müydük bayan Black, şeref verdiniz" dalgasını geçerken kafanı eğip selam vermeyi de unutmadı.

Dediğine kendimi tutamadım ve güldüm. Ben gülünce o da gülmeye başladı.

"Şimdi ciddi olarak soruyorum sabahın bu soğunda bir başına buradasın ve yanında kızlar bile yok. Sence de bunun için bir sebep aramak normal değil mi?"

Gözlerimi devirdim. "Tipik bir Ravenclaw öğrencisisin" yanından geçip ilerlemeye başladım.

"Sen neden buradasın? Üstelik köprünün diğer tarafından geliyorsun." Az önce bana sorduğunu bu sefer ben ona söylüyordum. "Sence de bunun için bir sebep aramak normal değil mi?"

Az önce yaptıklarımı taklit ederek ilk önce gözlerini devirdi. Sonra gerildiğini saklamak istercesine sırıtıp az önce söylediğim şeyi kendine uyarladı.

"Tipik bir Slytherin öğrencisisin Black"

Dudaklarımı büktüm
"Belirli bir kalıba sığacak birisi değilim, senin adına üzüldüm." Yalandan üzgün numarası yapıp onu geçip hızla ilerlemeye devam ettim.

"Hey, bu burada kalmadı rövanşını alırım."

O kadar arkadamda kalmıştı ki sesi ben ilerledikçe duyulmaz hale geliyordu.

__________________________

Tekrar şatoya döndüğümde kafamı kaldırıp tepedeki saate baktım. Ben bahçeden dönene kadar kahvaltı saati gelmişti bile.

Binaya gidip üzerimi değiştirip gelmem çok zamanımı alırdı. Bu yüzden direkt kahvaltının olduğu yere doğru ilerlemeye başladım.

Geldiğimde neyseki kuzenlerim aralarında bana yer bırakmıştı böylece masaya oturup aralarına dahil oldum.

"Regulus da bizi sattı şaşırdık mı, hayır."

"Konuşana bak, adını ağızlarından geçirseler uçarak yanlarına gideceksin"

Masaya yeni oturduğum için konuyu anlamakta zorluk çekiyordum
"Neyden bahsediyorsunuz?"

G E Ç İ THikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin