Hani bir gül vardır
Kokusu mayıştırır
Rengi sarhoş eder
Kokusunu için için çekersin
Koku hiç bitmesin istersin
Gözlerini güzelliğinden alamazsın
Çok seversin hayran kalırsın
Onu istersin
Her ne kadar kuruyacağını bilsen de
Alıp defterinin arasına koyup,
Sonsuza kadar orda kalsın istersin
Herkesten sakınırsın, saklarsın
Kıyamazsın
Canlı olmasa bile
Solsa bile
En azından defterin arasında
Bunu biliyorsun o bile yeter
Defterin arasında ve o defterin sahibi sensin
Onu isterler demi en azından görmek için
Isterler diye korkarsın...
Ama bu korkuyla yaşamaya razısın
Hergün sadece bakmakla yetinirsin
Bakar durursun
Ya da tekradam ekip yeşermesini istersin
Sadece istersin...
Ya gül?
O solar hemen
O defterin arasında kalır ama
Sıkılmıştır
Başkasını ister onu ekip yeşertecek birisini
Senin ondan vazgeçeceğin günü bekler
Ya da tamamen yok olmanı
Sen vazgeçermisin?
Hayır
Ömrünün sonuna kadar orda defterin arasında kalacak yani öyle umud edersin
Ya peki tamemen yok olmak?
Işte ona çaren yok!
Gerçekten de ömrünün sonuna kadar defterde sakladın
Hep bir umutla...
Sen gittin
Sen gittin gül ne oldu?
Senle beraber kuruyup yok mu oldu?
Yoksa
Yoksa başka sahip mi aramaya çıktı?
Bilinmez...
Umarım anlatmak istediğimi layığıyla anlatabilmişimdir...
@Elif_Gibi_Sevmek
benzetmeler ;-)
Bu arada yayınladığım bölümlerden hoşunuza giden varsa ithaf yapabilirim istediğiniz bölümü mesaj atmanız yeter :-)
