Bugün yaşamayı istemiyor canım, biraz çekilsem köşeme, kapasam gözlerimi,
Kime dokunur zararım?
Bugün yaşamayı istemiyor canım, hoş sözler, hata arayan gözler, tükenmiş nefesler..
Hiçbirini ne duymak ne görmek istemiyor canım.
Tüten dumanının altında derince çeksem sigaramı, yok olsam yavaş yavaş o parmaklarımın arasındaki izmarit gibi, kime dokunur zararım?
Hoş, zaten her gün biraz daha yok ölüyorum.
Tamamen bıraksam elimdeki ipleri,
Kime dokunur zararım?
Bugün yaşamayı istemiyor canım,
Görmeyi, bakmayı, duymayı, algılamayı
Hissetmeyi istemiyor artık göğüs kafesim, kalbimin o yavaş yorgun atışlarını.
Kapatıyorum gözlerimi şimdi, çekiliyorum karanlık kutuma.
O karanlık kutuda kayboluyorum, kaygılarımın arasında.. tam da istediğim gibi yok ölüyorum sonuçta.
Ama siz soran olursa, uyuyor dersiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Caroline
Non-Fiction-Önsözleri kimse okumaz. "Coraline, hepimizin içinde Coraline'den parçalar vardır. Şu an her birimiz olmak istemediği bir karakter, bir beden taşıyor. Her birimiz kendi eksiklerinden yakınıyor. Her birimiz geleceğe dair kaygılı. Çokça. Ölüm, her bi...
