Eğer kendimden emin olmazsam hiç başaramam fakat şu an başaramazsam bile deneyebilirim, diye düşündü kendi kendine ve Uzumaki evine doğru yola koyuldu. Yağmur damlalarını umursamayarak...
Evin önüne geldiğinde içindeki tereddüt duygusu artmaya başladı. Hadi ama, cidden zamanı mıydı? Şuan evin bahçesinden kapıya bakıyordu ve buraya kadar gelmişken pes etmezdi... herhâlde.
"Bence veremeyecek." dedi Kawaki.
"Buraya kadar gelmiş, verecektir dattebasa!"
İkizine göz devirdi Kawaki.
"Buraya kadar gelme cesaretiyle çiçeği verme cesareti aynı değil, geri zekalı."
"En azından o cesaret edebiliyor. Sen 10 senedir Sumire'ye âşıkaın ama hiç açılmaya çalışmadın dattebasa!"
"Sen Sarada'ya açıldın mı?"
"Hayır dattebasa ama-"
"O zaman bıdı bıdı yapma ayrıca konumuz İnojin ve Himawari."
Onlar da anlamışlardı İnojin'in kardeşlerine sırılsıklam âşık olduğunu. Yani İnojin her gün gelip Himawari'nin nasıl olduğunu sorarsa anlarlardı tabii. Şimdi ise İnojin'i camdan çaktırmadan izliyorlardı.
Sağanak bastırdığı hâlde orada duruyordu İnojin. Şu anda hazır olmadığını hissetti. Cidden, kız onu tanımıyordu bile! Yine de çiçeklerle geri dönmek istemedi. Çiçekleri kapıya bırakıp hızla evin bahçesinden çıktı. Himawari'nin onu gördüğünden haberi olmadan...
Himawari ise resim kursundan dönüyordu. Derken evlerinden çıkan sarı saçlı genci gördü. Bu yağmurda neden şemsiyesi olmadan dışarı çıkmıştı ki?
Yardım teklif etmeyi düşündü fakat onun sormasına gerek kalmadan genç fırlamıştı bile. Omuz silkti. Evin önüne geldiğinde kapıdaki çiçeklerle karşılaştı. Acaba, dedi. O çocuk bırakmış olabilir miydi?
Kawaki ve Boruto camdan bakmaya devam ediyordu. Babalarının sesini duymalarıyla ikisi de yerinden sıçradı.
"Ne yapıyorsunuz dattebayo?!"
"Himawari'ye âşık olan çocuğun yıkıklığını izledik."
"O yıkık değil dattebasa! Sadece açılamıyor o kadar."
"Sevgili değiller mi dattebayo?"
"Çocuk Himawari'ye sırılsıklam âşık fakat Himawari farkında bile değil."
"Babasını kızı." dedi kapıdan Hinata ve trip atarcasına gitti.
"Hinata! Neden öyle dedin ki şimdi dattebayo?" karısının peşinden koştu Naruto.
"Az önce annem babama trip mi attı? Annem, babama?"
"Kıyamet alameti dattebasa!"
"Abartma istersen büyük ihtimalle aylık dönemi olduğu için annemin duyguları böyledir."
"Ya hamile olduğu için duyguları böyleyse dattebasa?"
İkisinin arasında enteresan bir şekilde kısa da olsa bir sessizlik oluştu. Neyse ki daha fazla uzun sürmeden Himawari içeri girdi:
-Evdeyim!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayçiçeği ~İnoHima~
Romanceİnojin, Himawari'ye sırılsıklam âşık olmuştu... !Kapak fotoğrafındaki dahil kullandığım hiçbir fotoğraf ve resim bana ait DEĞİLDİR! !Hikâyenin konusu animenin konusundan bağımsızdır.!