𝘓𝘰𝘷𝘦 𝘞𝘪𝘯𝘦 *🍷

Pençe kızı.

"Merhabalar . Biliyosunuz diğer kitabım ihlal yedi ama ben ! Pes etmiyorum. Yeni kurgu sizlerle umarım beğenirsiniz "

"0.1"
 
                    [Tuana naz parlar]

Hayatında herkes hata yapardı değil mi? Herkes düşer , düştüğü yerden elbet bir gün kalkardı . Hayat böyleydi . İnişli çıkışlı .

Merhaba :) ben deniz tuana naz tiryaki . Hayatımda yaptığım en büyük hataydı . Beratın çıkma teklifini kabul etmek . Hayatımdaki en büyük ikinci yanlış ise onun zoruyla kendimi pençe olarak bulmaktı . 18 yaşındayım bundan bir sene önce hayatıma girmişti . Girdiği gibide mahvetmişti . Berat sinir hastasıydı , bana ilk vurduğunda daha sevgililiğimizin ikinci haftasındaydık . Pençeye girmeyi kabul etmediğim için yemiştim o tokatı , daha sonra bir çok kez ayrılmak istemiştim . Ama nafile beni her gördüğü yerde sıkıştırıyordu . Ya bana ya kendisine elbet bir zarar veriyordu . Hayatımın gerçekten mahvolduğu gündü . Okuduğum okul onun babasınındı . Oturduğum sıralar onundu . Defalarca okuldan ayrılmaya çalışmıştım . Ama kaydımı sildirtmemişti . Önümde hep bir engel olmuştu . Beni sevdiğinide düşünmüyordum . Seven insan sevdiğini aşağılamazdı. Vurmazdı . Canını yakmazdı . Seven insan sevdiğine bırak dokunmayı bakmaya kıyamazdı . Sevgi acıtmaz, sevgi kanatmaz .

  Sınıfa göz gezdirirken içeri hışımla giren berat , zeynep ve borayı görmemle Yaslandığım duvardan doğrulup koyu renkli saçlarımı geriye attım . Zeynepin gözlerindeki endişe ve korku benide germeye başlamıştı . Beratın gözlerinden alev çıkıyordu resmen .

"Zeynep"
-Berat bir dur ya !

Deyip berata sokulmaya çalışmıştı . Berat ve zeynep benden önce tanışıyorlardı . Ve zeynep yıllardır berata aşıktı . Kendimi bildim bileli ona sarkıyodu . Çokta umrumda .

Berat yeşil gözlerini sinirle zeynepe dikip hızla itince zeynep bir iki adım geriledi dengesini bulduktan sonra bir kaç saniye göz göze gelmiştik. 

"Berat"
-BİZ O TURNUVAYA KATILICAZ ANLIYOMUSUNUZ ! KATILICAZ !

Deyip sinirle masaya vururken . Gözlerimi devirdim . Hayatı bu pençe denen saçma sapan dövüş okuluydu . Bora sakince etrafta tur atmaya devam ederken bir şey demeden hepsinin üzerinde gözlerimi gezdirdim . Beratın sinirli gözleri beni bulunca gözlerimi hemen çektim .

"Berat"
-SEN NİYE BİR TEPKİ VERMİYOSUN TUANA! NİYE UMRUNDA DEĞİL SENIN!

Bağırışı bütün okulu ayağa kaldırıcak derecedeydi . Korkuyla sıçramama sebep olan ses tonuyla yutkundum .

Umursamaz görünmek her zaman en iyisidir diye geçirdim içimden başka ne yapıcaktım ki ? Umrumda değildi ?

Omuz silktim . Yanından sırama geçip oturucakken saçlarımın arasına giren parmaklarıyla başım geriye doğru gitmiş acıdan gözlerim dolmuştu .

"Berat"
-SEN NAPMAYA ÇALIŞIYOSUN LAN ! KİMSİN SEN BANA OMUZ SİLKİYOSUN BECERİKSİZ!

Gözlerimi ateş saçan gözlerinden ayırmadım . Korkak veya güçsüz biri değildim . Ama artık biliyordum karşı gelince daha kötü olucağını .

Gözlerim kısa süreliğine zeynepe kaymıştı. Pembe saçlarını geriye attı sırıtarak bana bakıyordu. Sinirle dişlerimi birbirine geçirdim . Kızların yüz karası !

"Tuana"
-Bırak ben-

Dememle saçımı çekip başımı iyice geriye yatırması bir olmuştu . Gözlerimden akan yaşlar şakaklarıma doğru süzülürken gözlerimi inatla gözlerinden çekmedim . Oflayarak beni yere fırlattığında bileğim sert bir şekilde burkulmuştu . Gözlerimi sıkıp bileğimi tutarken başımdaki karartıdan tepeme dikildiğini anlamıştım .