Öteki Alemdekiler

Korkunun Yüzü

Korkularının tutsağı insanlar her zaman dehşete mahkumdur.

Korku her zaman hayatımın bir parçası olmuştur kimimiz örümcekten kimimiz yalnızlıktan korkarız. Ben ise körlükten. Körlük kavramı size göre farklı şeyler ifade edebilir. ama bana göre var olan varlıkları görememe durumudur körlük. İnsanlar somut şeyleri görebilir fakat soyut şeyleri sadece düşleyebilir ama ben öyle değilim. Kısa bir hayat çerçevesinde sadece çerçevenin içini görürdüm ama sonraları bu çerçeve artık bir gökyüzü olmaya başladı. İlkokul yıllarında yaşadığım o olaydan sonra çok fazla araştırma yaptım. Araştırma konum ise paranormal varlıklar. İlk tezimi küçükken yaşadığım o mahallede tamamladım. Yıllar sonra o mahalleye dönünce kapsamlı bir araştırma yaptım ve o mahalledeki o bakkalın sahibinin bir katil olduğunu ve bir eşeğe sahip olduğunu öğrendim. O adamın ölüm nedenindeki bütün oklar direkt olarak o dükkanı gösteriyordu.

Olay şuydu;

Bir zamanlar bizim mahallede bir bakkal varmış bakkalın adı Zübeyr'miş. Zübeyr amcanın adı çok anılırmış o mahallede çünkü o mahalledeki en güzel eşeğe o sahipmiş. Zübeyr amca her gün eşeğine bakım yaparmış kuyruğunu tarar başını okşarmış. eşeğine her daim iyi bakarmış hatta eşeğine özel gümüş kaplama bir zincir yaptırmış. Dillere destan bu eşeğe herkes gıpta ederek bakarmış. Zübeyr amca nurlu bir yüze sahip gibi görünse de o yüzün altına bir şeytan yatıyormuş. Bakkalın hemen ötesinde bir yetim yurdu varmış o zamanlar. O yurtta kalan yetimlere kol kanat geren Zübeyr amca verdiği bakkal eşyalarının karşılığında hiçbir şey almazmış. Bir gün yetimhaneden bir çocuk kaybolmuş. Tabi o zaman böyle polis falan çok yok jandarma olayı araştırmak için bizim mahalleye gelmiş elleri boş bir şekilde geri dönmüş. Sonra bu çocuk kaybolma olayları baya çoğalmaya başlayınca jandarma alarma geçmiş ve çocukları sıkı bir şekilde aramaya başlamışlar. Jandarma ekipleri ipuçlarını birleştirirken bütün yollar bizim nur yüzlü Zübeyr amcaya çıkıyormuş. jandarma ekipleri tarafından evinde arma yapılan Zübeyr amcanın dükkanının altında bir mahsen bulunmuş. İçeri giren jandarmayı ilk başta çok iğrenç bir leş kokusu ardından da çocuk kemikleri ve cesetleri karşılamış. Kaçırmaların nedeni ortaya çıkınca Zübeyr amca halk tarafından linç edilmeye çalışılmış. Halkın elinden kaçan Zübeyr amca kendi dükkanında intihar etmiş. Söylenene göre yakalandığı gün yani 16 Şubat'ta yılda 1 kez görülürmüş. Benden sonra da ona denk gelen olmuş. Arkasındaki o kişilerin ise öldürdüğü çocuklar olduğu düşünülürmüş. Ölmeden önce eşeğinin suyuna tuz ruhu döken Zübeyr amca hem kendini hem eşeğini hemde bir sürü çocuğu katletti. Eşeği ise Zübeyr amcanın kaçırdığı çocukların dehşetini hissettiği ve Zübeyr amcanın nur yüzünün ardındaki kimliği bildiği için dehşetle ve korkuyla anırırmış.