~Right person wrong time~

♡chapter 3♡

Επιτέλους μετά από πολυ σκέψη κατάλαβα γιατί ο Mike μου ήταν τόσο  γνώριμος και είχα σοκαριστεί λίγο.

Μάλλον η μοίρα είχε ρίξει ήδη τα χαρτιά της και ήθελε να ξανά συναντηθούμε, τον είχα δει πολλά χρόνια πριν όταν είχα βγεί με την παλιά "φίλη" μου την Εύα .

Την θυμάμαι πολυ καλά εκείνη την μέρα σαν χθες μου φαίνεται, είχαμε βγει έξω γιατί είχαμε πολυ καιρό να βγούμε μαζί για βόλτες... ε και εκείνη ήταν η πρώτη φορά που τον είδα και ένιωσα ακριβώς το ίδιο με τώρα, από τότε είχε αρχίσει να μου αρέσει, τον είδαμε που ήταν με το ποδήλατο και μόλις μας είδε σταμάτησε το ποδήλατο και ήρθε κοντά μας, κοιτούσε την Εύα, αλλά και μιλούσε μόνο σε αυτή.

Αρκετά λεπτά μετά έφυγε χαιρετώντας πάλι μόνο την Eύα... Στο εντομεταξύ εγώ είχα μείνει μαλάκας να τους κοιτάω, μετά ρώτησα την Eύα ποιος ήταν αυτός και αν τον ήξερε γιατί είχε αρχίσει να μου αρέσει ,η Eύα μου είπε πως ήταν φίλοι, τον έλεγαν Mike και ότι ήταν ένα πολυ καλό παιδάκι με γαμάτο χαρακτήρα. Δε είχα ρωτήσει περισσότερα γιατί θα με ρωτούσε αν τον γουσταρα ... επομένως δεν μίλησα άλλο γι'αυτό.

Η αλήθεια είναι τώρα που το ξανά σκέφτομαι εκείνη την χρονιά είχα αρχίσει να βγαίνω συχνότερα μήπως και τον ξανά δω έξω αλλά έμαθα ότι δεν έβγαινε και πολύ. Αν και τον είχα πετύχει καμία δυο φορές έξω, που το γεγονός αυτό με έκανε να νιώθω αρκετά χαρούμενη.

Βυθισμένη στης σκέψεις μου όπως ήμουν είχα ξεχάσει ότι είχε πέρασε η ώρα, είχε πάει περίπου 7:30 πήρα το skateboard μου και πήγα σπίτι.

Αφού μπήκα στο σπίτι είδα την μαμά μου να μαγειρεύει.

Μαμά- Αααα ήρθες αγάπη μου

Αναστασία- γειαα

Μαμα- κάνω βραδινό πάνε πλύνε τα χέρια σου και έλα να φας , έκανα μακαρόνια

Αναατασια- οκεε

Αφου επλυνα τα χέρια μου πηγα στην κουζίνα και κάθησα στην καρέκλα

Μαμα- αγάπη μου πως ήταν το σχολείο σου συγνώμη που δεν σε πήρα καθόλου τηλεφωνώ σήμερα ήμουν στην δουλειά προηγουμένως είχαμε πολυ δουλειά και δεν πρόλαβα 

Αναστασία- α δεν πειράζει μια χαρά ήταν, ήταν και πολυ μεγάλος χώρος

Μαμα- βρήκες κανέναν φίλο για να μην είσαι μόνη σου;

Αναστασία-αχ ναι γνώρισα 3 καταπληκτικά κοριτσια και ταιριάζουμε φουλ

Μαμα- να είδες που ανησυχούσες τζάμπα μια χαρά φίλους βρήκες

Αναστασία- ναι και κανονίσαμε να βγουμε κιόλας

Μαμα- αχ πολυ χαίρομαι, έλα κάτσε τώρα να φας και μετά πάνε πάνω να ξαπλώσεις και να ξεκουραστείς

Αφού έφαγα τα noodles τα οποία είναι και το αγαπημένο μου φαγητό, καθάρισα το skateboard το πήρα μαζί μου και πήγα στο δωμάτιο μου. Άφησα το skateboard σε μια γωνιά πηρα της πιτζάμες και πηγα να κάνω μπάνιο, αφού τελείωσα το μπάνιο και έβαλα της κρέμες μου, έκλεινα τα δόντια μου και έβαλα άρωμα έκατσα στο κρεβάτι μου σκεπάστηκα με την κουβέρτα και αμέσως πήρα το κινητό μου.

Έστειλα μήνυμα στον κολλητό μου τον Lorenzo, του είπα τα πάντα για ότι έγινε σήμερα και χάρηκε πολυ για εμένα που βρήκα με κάποιους όπου θα μιλάω και ότι δεν είναι σαν τους παλιούς μου toxic "φίλους".

Επίσης του είπα και για τον Mike ότι άρχισα να τον θέλω πολυ άσχημα αλλά ότι δεν έχω καμία ελπίδα να μιλήσουμε ποτέ γιατί νομίζω πως δεν με χορεύει και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μου μιλήσει.

Αυτός με καθησύχασε λέγοντάς μου ότι δεν πρέπει να σκέφτομαι έτσι και ότι αυτά είναι μόνο θεωρίες μπορεί να μην ισχύουν  και αυτός να μην έχει κανένα θέμα με εμένα.

Αφού σταμάτησα μετά από αρκετή ώρα να μιλάω με τον Lorenzo έβγαλα τα ακουστικά έκλεισα το κινητό και πήγα για υπνο, αλλά πολλές και διάφορες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου, τελικά συνειδητοποίησα οτι αυτός ο άνθρωπος εκεί κολλήσει για τα καλά στο μυαλό μου.

Και κάπως έτσι γλυκά με την σκέψη μου σε εκείνον με πήρε ο υπνος ανυπομονώντας για την αυριανή μέρα που με χαρά θα τον δω....

♡Και λοιπόν αυτό ήταν και το 3ο chapter ελπίζω να σας αρέσει η ιστορία μου♡