Η Αναστασία Monroe ένα κορίτσι 16 χρονών, αφήνει πίσω το παρελθόν και τις toxic "φιλίες της" πηγαίνοντας σε ένα καινούργιο σχολείο.
Τι λέτε άραγε...?
Θα καταφέρει να βάλει σε μια σειρά την ζωή της...?
Θα ζήσει την ζωή της όπως πάντα ονειρευόταν ή...
Την επόμενη ήμερα αφού ξύπνησα, το πρώτο πράγμα που έκανα, ήταν να πάρω το κινητό στα χέρια μου.
Μίλησα λίγο με τα κορίτσια και μετά σηκώθηκα και πήγα τουαλέτα, έκανα ένα μπάνιο και αμέσως μετά κατέβηκα κάτω.
Ετοίμασα πρωινό και έκατσα στο καθιστικό, δεν είχα καμία όρεξη να βγω οπότε έκατσα μέσα, δεν έκανα απολύτως τίποτα σήμερα.
Και κάπως έτσι πέρασε το Σάββατο αλλά και η Κυριακή χωρίς να κάνω εντελώς τίποτα.
[...]
(Δευτέρα πρωί)
Λοιπόν το αποφάσισα...
Σήμερα, όσο δυσκολο και αν μου είναι θα αλλάξω επιτέλους θέση.
Δεν αντέχω άλλο, αυτό ήταν..
Σήμερα ξυπνησα λιγο στραβά, δεν είχα διάθεση για τίποτα, δεν ημουν στο mood καθώς είχα αδιαθετησει χθες και υπέφερα.
Για το σχολείο διάλεξα αυτό το outfit :.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Με τα πολλά και με τα λίγα, ετοιμάστηκα έβαλα τα ακουστικά μου και μπήκα στο λεωφορείο.
Για ακόμη μια φορά έφτασα στο σχολειο ακριβώς την ώρα που χτυπάει το κουδουνι για μέσα, ευτυχώς πρόλαβα...
Πλησιάζω και χαιρετάω τα κορίτσια, επικράτησε αρκετή ησυχία ώσπου την ησυχία την έσπασα εγώ λέγοντάς τες, το σχέδιο το οποίο ήμουν πρόθυμη να κάνω.
Τις εξήγησα πως σήμερα ήταν η ημέρα που θα ξεφορτωθώ την Στέλλα μια για πάντα.
Έτσι πως προχωρουσαμε προς τα μέσα, είδα την υπεύθυνη, εκανα νόημα τα κορίτσια να παν κάνω στην τάξη χωρίς εμένα, αμέσως πλησίασα την υπεύθυνη και της εξήγησα μερικά πράγματα.
Μετα απο πολυ προσπάθεια την έπεισα στο να καθήσω δίπλα στην Olivia.
Αφού την ευχαρίστησα, χαρούμενη και ανακουφισμένη ανέβηκα στην τάξη μου.
Μπαίνοντας μέσα στην τάξη το πρώτο άτομο που είδα, ήταν ο Mike, ο οποίος κοιτούσε προς την πόρτα.
Προσπάθησα να τον αγνοήσω και προχώρησα προς το μέρος των κοριτσιών, αυτές το πρώτο πράγμα που με ρώτησαν ήταν αν με άφησε η υπεύθυνη αν κάτσω με την Olivia.
Εγώ όλο χαρά και με ένα πλατυ χαμόγελο, τις ανακοίνωσα οτι από δω και πέρα θα κάθομαι μόνιμα με την Olivia.
Επιτέλους...είπαν και οι τρεις τους με μια φωνή.
Επίσης έμαθα από τα κορίτσια πολλά πράγματα που δεν ήξερα για την Στέλλα.
Μου την χαρακτήρισαν κυρίως pick me και πολλά πολλά αλλά του τυπου τα κάνει όλα αυτά επίτηδες και παριστάνει ότι έχει πρόβλημα για να τραβάει την προσοχή πάνω της.
Ευτυχώς έφυγα μακριά της είπα... (Που να ξέρα)
Η Στέλλα δεν είχε έρθει ακόμα οπότε ακόμα καλύτερα για εμένα, πηρα την τσάντα μου και καθησα δίπλα στην Olivia.
Μετά από κανένα δεκάλεπτο περίπου μπαίνει στην τάξη ο καθηγητής.
Μετά από μερικά λεπτά όπου επικρατούσε αρκετή ησυχία, ακούμε την πορτα να ανοίγει βιαστηκά.
Ποιός να ήταν άραγε. . .?
Η Στέλλα φυσικά, ποια άλλη, μπαίνοντας μέσα τα μάτια της έπεσαν κατευθείαν πάνω μου, με κοίταξε με ένα μίσος το οποίο περιέγραφε όλο η φάτσα της.
Αμέσως μετά γύρισε να απολογηθεί στον καθηγητή μας για την αργοπορία της, δυστυχώς την άφησε να περάσει μέσα, αφού κάθησε και αφού αναστάτωσε όλη την τάξη δεν σταμάτησε να με κοιτάει.
Ένιωθα τα μάτια της να είναι μόνιμος καρφωμένα πάνω μου.
Μόλις τελείωσε η πρώτη ώρα και ήταν η ώρα που έπρεπε να βγούμε έξω εγώ με τα κορίτσια βγαίναμε πάντα τελευταίες από την αίθουσα, καθώς καθόμασταν και μιλούσαμε λίγο στην τάξη και μετά βγαίναμε και κλειδωναμε εμείς.
