Power - T.M.R

•6• Ruhların çarpışması

Medusa sessizce şömineden içeriye girdi. Yangının izleri kızlar yatakhanesinden silinmek üzere olsada hala büyük salonda kalıyorlardı ve erkekler yatakhanesine bu saatte girmek çok riskliydi.

Maskesi ve karanlık onu her ne kadar gizlesede önlemini almak zorundaydı.

Slytherin ortak salonunda sessice ilerlerken erkekler yatakhanesine inen merdivene ulaştı. Tom ve ölümyiyenler toplantıdaydı, Medusa bunu biliyordu. Çünkü Violetta'da yoktu...

Ondan hoşlanmıştı hemde gerçekten çok hoşlanmıştı ancak bunu asla belli etmemiş, edememişti.

Bir zaman sonrada onun yaptığı her şey Rachel'a batmıştı.
Her şey onu rahatsız etmişti.
Her hareketi onun yüzünü buruşturmasına neden olmuştu. O da onu kırmayı tercih etmişti.

O zamanlar o hala Rachel'dı.
Şu an olduğu kişi değildi.
Medusa onun devrimiydi.
Medusa onun sessiz çığlıklarıydı.

O Rachel olarak doğmuş, Medusa olarakta ölecekti.

Bu onun yeniden doğuşuydu, her şeyden soyutlanışıydı.
Medusa onun kaderiydi.

Belkide evrenden sonsuza dek silinişi, kim bilir?

Tom'un kaldığı odaya girdi sessizce, elbette Tom her şeyi ulu ortaya bırakacak biri değildi. Bu yüzden slytherin bina başkanıydı. Kişisel odası olsun diye...
Yoksa o kadar planı bu kadar rahat yapması imkansızdı.

Kilit büyüsünü açmasının imkansız olduğunu bildiği için yanında Dumbledore'dan çaldığı anahtarı getirmişti.

O anahtarın hikayesi gerçekten çok uzundu, fazla uzun.
Bu yüzden bunu düşünmek istemedi ve odanın içinde gezindi.

Ayağında yine kalın topuklu botları vardı.
Topuk sesi beton zeminde yankılanırken tam yatağın yanında durdu.

Ellerini şakağına götürdü, gözünün önünde hesaplamalar ve ihtimaller geçiyordu.

En sonunda en mantıklı olduğunu düşündüğü seçeneği tercih etti ve yere eğildi. Dizlerinin üstünde yerde sürünerek eliyle beton zemini kolaçan etti ancak bir şey bulmadı.

O olsa ne yapardı?

Çalışma masasına ilerledi bu kez ve masanın altını kontrol etti ama boştu. Bu kez çekmeceleri yerinden söktü ama yine boştu.

Daha basit bir yerde olmalıydı. Her akşam çıkartıp yine basitçe yerine koyacağı ama kimsenin bulamayacağı bir yer...

Odaya göz gezdirdi tekrar ama bir şey bulamadı. Eliyle gözünü kapattı. Derin soluklar alırken birden zihninde bir ampul yandı.

Eli yüzünden çekilirken yavaşça çalışma masasına tekrar ilerledi. Eliyle masanın üst kısmını tuttu ve adeta bir kapak gibi açtı...

İçinden çıkan deri kaplı defter dudaklarında bir gülümseme oluşturdu.

Defteri aldı ve masayı eski haline getirdi. Tom bu gece odaya gelmezdi. Toplantı her ay sonu çok uzun sürerdi bu yüzden sabahlardı ve bugün Ekim ayının son gecesiydi.

Defterde parmaklarını gezdirdi ve altın harflere baktı.
Tom Marvolo Riddle

Bu günlük onun korumasıydı. Bu günlük onun her dileğinin gerçekleşmesini sağlayacak kilitti. Adeta bir dönüm noktasıydı.

Neden o gücü bu kadar istediğini anlamalarını beklemiyordu.
Çünkü o hikayenin aslını kimse bilmiyordu.

Hikayenin tamamını öğrendiklerinde Rachel biliyordu ki onun neden gücü bu kadar çok istediğini herkes anlayacaktı...