Power - T.M.R

•8• Günahkâr suçlular

Eteğimin ucunu düzelttim ve odamdan çıktım. Ortak salona vardığımda Tom Alpard ile konuşuyordu. İfadesiz yüzümü sanki dahası mümkünmüş gibi daha çok buruşturdum.
Yapmacık tavırlar...
Tam büyük salona ilerlemek üzere slytherin salonunun kapısından çıkarken adımı duydum.
"Rachel."

Arkamı döndüm. Kollarımı göğsümde bağladım, ne var dercesine Tom'un yüzüne baktım.
"Görevin var."
Hayır intikam planın var.

Tabii ki günlüğün intikamını alacaktı, o Tom Riddle'dı.

Nesin sen? Tanımak istiyorum, ne kadar tanırsam tanıyayım yetmiyordu. Onun hakkında daha fazla şey bilmek istiyordum. Takıntılıydım, Hastaydım ve zehirliydim ama buna rağmen umutsuzca güç istiyordum.

Güç kimdeydi? Kimin yanında daha güçlü olurdum?

Dumbledore ile birlik olup aydınlığın kazanmasına yardımcı olarak mı güce sahip olurdum?
Sahi böyle bir senaryoda ne olurdu?
İhanet eder miydim?
Tom bunu mu hissediyordu, bunu hissettiği için mi beni yanına almak istemiyordu?

Yoksa ben sadece bu savaşta ki piyon muydum...
Manipülasyon...

"Ne görevi?" Dedim dakikalar sonunda.
Bana cevap vermedi onun yerine Alphard ile ortak salondan çıktı.
Sinirle ellerimi sıktım ve gözlerimi yumdum.

Her seferinde aynısını yapıyordu.
Beni küçümsüyor, sorularıma cevap vermiyordu. Benden çalıyordu ama bana bir şey vermiyordu. İsteyincede beni aşağılayıp kozlarını oynuyordu. Her şeyi bildiğini söylüyordu.

Ondan nefret ediyordum ama ondan vazgeçmiyordum da... Zaten İstediğim şey hala ona aitken istesemde vazgeçemezdim, bu imkansızdı.

Bende ortak salondan çıktım ve büyük salona giden koridora saptım. Ancak adımlarım beni son anda durdurdu, göz ucuyla arkama baktığımda kaşlarımın çatılmasına engel olamadım ve geldiğim yolu geri gittim...

İşte bu güzeldi...

***

"Tavuk ve meze... Nefret ediyorum." Dedi Cedrella Black.

"Biliyor musun? Bu okulda ki her şeyden nefret ediyorum..." Diye karşılık verdim.

"Abartıyorsun Rachel." Göz devirdim. O Black soyadını hak etmiyordu.
Kim hak ediyordu? Sen mi? Sen sadece bir melezsin.

İç sesim yüzünden dişlerimi sıkmaya başladım. Elimdeki kaşık havada kaldı, parmak boğumlarım beyazlamıştı. O kadar sıkmıştım ki diş etlerim bile sızlıyordu.

Hırs...

"Hey iyi misin?" Sinirle kaşığı masaya bıraktım, çıkan ses yüzünden bir çok kişi buraya dönmüştü.

"İyiyim Cedrella." Ayağa kalktım ve salonu terk ettim.

Eğer bir safkan olsaydım, güce ihtiyacım olmazdı. Güçle doğar, güçle yaşar ve güçle ölürdüm.

Annemden nefret ediyorum.
Aptal bulanığın tekiyle evlendiği için ve yine nefret ediyorum babamdan. Büyücü olmadığı için.
Pişman olmadığım tek şeydi onların ölümü.
Medusa'nın ilk kanıydı.

Hogwarts'ın soğuk bahçesine geldiğimde dudaklarımdan titrek bir nefes çıkıverdi.
Yasak orman...

Kafamı kaldırdım, birinin bana seslendiğine emindim.

Yasak orman...

Etrafımda döndüm. Zihnim benimle oyun mu oynuyordu?

Yasak ormana git...