meraba

94 2 0
                                    

Meraba ben betül
17 yaşındayım ailemin işlerinden dolayı buraya taşındık tam bi serseri yuvası sokağa çıkılmıcak derece hep kavga dövüş buraya taşınalı 2 hafta oldu ve hayla alışamadım arkadaşlarımı okulumu orda bırakıp gelmek zorunda kaldım üstelik 2 gün sonra okullar açılcak o okula gitmek istemiyorum kimseyi tanımıyorum evden de çıkmıyorum bunaldım evde dura dura annem "betül ekmek al" diye bağırdı ne ekmeyi ya ekmeğide benmi alıcam şu sokakda kapıcı denilen bişey yokmu "hayır anne kaybolurum ben bu iğrenç yerde" dedim ve annemle kimse baş edemezdi inatçı napalım aşşağıdan yukarı bağırdı "betül kalksana" annem son sözünü etmişti kalkdım hazırlandım altıma koyu renk cin beyaz bol bluz üstüne açık renk sıfır kol kot bi ceket altına siyah bi sandalet giydim indim aşşağıya "market nerde onu söyle bari" dedim ee kaybolmamam için demeliydi bence "ne markedi betül iki sokak üstte bakkal var" tamam diyerek çıkdım evden hey bi dk o bakkalmı dedi bakkal ne ya dalgamı geçiyo benimle uf bakkal denilen daha ne oldunu bilmediğim şeyi aramaya başladım ya galiba buldum küçük bi yer var burda hey annem dalgamı geçiyodu bunun önü o iğrenç serserilerle doluydu giremezdim buraya ama annemle atışmakda istemiyorum girdim içeri "ekmek varmı" diye sordum adam parmağıyla gösterdi ekmeği aldım tam çıkıcakdım ki kapının önüne çocuk oturmuş farketmedim çocuğu takıldım ikimizde yuvarlandık üst üste düştük çocuk dudaklarıma bakıyodu ben gözlerine bi an silkelendim ittim üstümden "napıyosun sen ya" diye çıkıştım ona o ise altta kalır mı lanet serseri başladı bağırmaya "sen napıyosun kızım üstüme çıksaydın çıkdında aslında çok mu istiyosun beni ya" kendini beğenmiş ukala serseri ettiği laflara bak bide gülüyo "istincek bişey olsan isterimde bu na hal seni ukala serseri" dedim ve çocuk bana doğru ilerlemeye başladı tam yanıma geldiğinde arkadan bi ses geldi "kadir boşver uğraşma ya" dedi buda kimdi ya ama çokda tatlıymış he beni düşündü bu çocuğun adıda kadirmiymiş bencil serseri söylene söylene eve doğru ilerledim sinir bozucu uyuz bide bunlarla uğraşıyoruz derken evdeydim nihayet girdim odaya ve yattım ölü gibiydim burda yaşamak istemiyodum ya eski arkadaşlarım da arayıp sormadı uff ya derken uyumuşum.
Multimedyada =betül

Yeni hayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin