sabah alarmla uyandım hazırlanırken annemle babamın evde olmadını farkettim hemen hazırlanıp evden çıkdım okula doğru yürürken telefonu çıkarıp annemi aradım
-alo anne
-efendim kızım
-nerdesin anne
-odandaki notu bulmadınmı canım
-hayır ne notu
-izmire gittik işler düzeliyo sanki yeni projeler falan koleji geri almaya çalışıyoruz alırsak izmire yine gidicez
Dedi o şeyle bırakdım kapadım telefonu konuşurken okula kadar gelmişim gözlerim sulandı dolmaya başladı belimin köşesine bıcak saplandı sanki okulun arkasında ilk bulduğum yere oturdum ağlamamak için kendimi zor tutuyodum son zamanlarda izmir aklıma gelmiyodu daha dogrusu izmirdekiler gelmiyodu o kadar arkadaşım okul çıkışı gezdiklerim evde tekken bizde kalan kızlar pijama partisi yapardık uyku tutmaz cafelere giderdik okulda peşimde koşan binlerce çocuk hiçbirileri yok tu mesaj atmıyolardı belki hatırlamıyolardı beni eğer izmire dönersem hepsinin yüzünü tekrar görücem ve bana pişkin pişkin gülecekler hiç bişey olmamış gibi davrancaklar hayır hayır diye söylenirken kafamı yere eğip elimin içine aldım göz yaşlarım damlarken yerde ayak gördüm ve kafamı kaldırdığımda furkandı karşımda duran ben o gün furkanı ekdikden sonra nasıl gelmişti anlamıyorum ki geldi yanıma oturdu cebinden peçete çıkarıp verdi ve benimle beraber oturdu "hadi anlat" dedi of furkan herşeye ragmen niye yanımdasın ki sen karıştırma şu kafamı yalnızlığımda niye yanımda oluyosun ne zaman birine igtiyacım olsa sen oluyosun ama ben hep seni reddettim bu fırsatta benden olsun "iyimisin betül" dedi "çok saol furkan" diyip sarıldım ve sınıfa geçtim masanın üstüne kolumu koydum kulaklığıda takıp okul boyunca uyudum sanırım ve enseme deyen bi elle ürküldüm ve kapının önünde caner zehra kadir deniz merve vardı ve bana dokunanda adaydı "betül daha ne kadar uyumayı düşünüyosun " ay harbi uyumuşum "heh neyse ya" dedim ve herşeyi topladım kalkdım çıkdım sınıftan ada arkamdan bağırdı "bizimle gelsene" yok ya gelemem yani en azından şimdi değil "hayır isim var" dedim ve koşar adımlarla eve geldim ve ayşe teyzeyle (ayşe teyze adanın annesi) annem kahve içiyolardı ayşe teyzeyle annemi öpüp odama geçtim ve derin düşüncelere daldığım o sıra kadir mesaj attı
- yarın okul gezisi var bugün tüm gün uyudugun için haberin olmamamış olabilir söyleyim dedim
+ne gezisi
-adını unuttum ya ormana gidip kalıcaz işte öyle bişey
+he tamam
-sana noldu bugün niye hep uyudun
+yok bişey
-tamam sen bilirsin geziye geliceksin dimi
+bilmiyorum neyse görüşürüz
-görüşürüz
Kadirle konuşmayı kestikden sonra telefonu şarza takıp annemin yanına indim ayşe teyze gitmişti koltuğa oturdum --anne bugün kü olay ne
+kızım babanın işleri ilerlediği için gittik sana kesin cevap vermedim ama ordaki belgeleri almaya bizdekileri imzalatmaya gittik ve baban hayla orda eski evimizi bahçeyi ve daha birçok şeyimizi geri almaya çalışıyo onları olmassa başka evlere falan bakıcak baban 2 gün yok o yüzden hafta sonu gelicek
-gitceğimiz kesin mi anne
+evet kızım en kısa zamanda gidicez kendini hazırla
-anne ben bugün adalarda kala bilirmiyim
+okul?
-he bide şu mesele var dimi anne ben yarın geziyo gidiyorum orman gezisi orda kalıcaz falan işte yukarı çıkıp çantamı hazırlıcam sonra da adalarda kalmak istiyorum hem vedalaşırım
+tamam betül ama adayla
-bay bay anne
Ya hayır vedalaşmak istemiyorum ben uf çantamı hazırlıyım bari sırt çantamı dolabın önüne koydum içine siyah eşortman takımımı en sevdiğim hikaye kitabımı kot paltolon beyaz tisortümü ve pijamalarımı içine koydum kulaklığımla telefonumu ve yatmak için çadır tulumumu aldım adalara gittim ada kapıyı açtı "musaitmisiniz" dedim "tabi canım gel" dedi girdim içeri evren konuştu "bizim kızımız olmaya mı geldin betül bu ne hal valizle falan " bu çocuk fena ya "yok ya yarınki gezi için adayı da götürcemde ama çok isterseniz bi günlük kızınız olabilirim" dedim oda bana gülerek karşılık verdi "tabi memnun oluruz hanfendi " bende güldüm adanın odasına çıkdık ada kapıyı kapatır kapatmaz sarıldım ona ada "ne oldu betül neyin var" dedi "yatakları kuralım anlatıcam ada" dedim ve yatakları hazırladık
-ada heryerde kıyafet var noldu yarınki şey içinmi
+he yok benimde anlatıcaklarım vardı zaten
-noldu biyeremi gidiyosun
+ya aslında evet
-nereye anlatsana
+babam işten çıkmış daha iyi bi iş bulmuş o yüzden bu evi satıp başka biyere taşınıcaz
-peki nereye
+bilmiyorum ama gitmek istemiyorum seni bırakmak istemiyorum
-ama gitmek zorundasın dimi biliyorum
+evet öyle de betül sen beni gerçekden kardeşin gibimi görüyosun
-saçmala ada tabikide öyle görüyorum
+bana niye hiçbişeyini anlatmıyosun
-çünkü anlatıcak bişeyim yok ada
+aslında haklısın betül
-tabikide ama senin anlatacakların vardır heralde
+aslında var evet
-anlat o zaman
+benim herkezden gizlediğim ve sadece 3 kişi bildiğimiz sırrım var
-neymiş o
