Evet 3 gün tatilimin başı bugün pazar ve ne yapacağımı hiç bilmiyorum yatakda mal mal dönüyorum daha annemede diyememiştim uzaklaştırma aldımı cesaret edemedim annem sebebini sorcakdı bi sokak serserisini korumak için diyemezdim heralde uf betül uf naptın sen ya diye kara kara düşünürken annem girdi odaya "betül ne zaman kalkmayı düşünüyosun acaba kahvaltı hazır" aman anne ya babam ve senle uğraşamam şimdi "ben adalara gidicem kahvaltıya" dedim evet öyle yapıcam dur bi ya ne adası adanın haberi yokki kız bi müsaitmi onu sorsaydım uff uff "tamam" dedi çıkdı annem odadan napsam adayı arasammı acaba ya bunu düşünmek için geç kaldım dimi telefonumu elime aldım pijamaları terlikleri çıkarmadan çıkdım evden adaların kapısını çaldım abisi açtı kafayı "bi kaç güne kadar dünya güzeli olan bu küçük kız bunalımamı girmiş ya" dedi ay allahım bu abi alem ya "ada evdemi" diye cevap verdim tahminlerine karşı gülerek "odasında" dedi hemen girdim eve ve koşarak odasına gityim oo ada uyuyo ya nasıl uyandırabilirim bunu sessizce "ada ada kalksana ada" dedim ve beni duymuyodu belliki açtım yorganı kenarı sıkıştım ve bende yattım eve gidesim yok kızım ya yatağa girmeme rağmen ada uyanmamıştı 1 kaç saate kadar öylece yattık ada uyandığında "betül" yaptı gülerek "ada" yaptım oda çok gülmeye başladı gözlerini uğuşturdu bakdıki halisilasyon değilim "açmısın" dedi ay çok açım tabi kızım ya "evet" dedim güldüm ve beraber aşşagıya indik kahvaltı falan hazırlamaya başladık hazır olunca yaptık aslında o kadar çok uyumuşuz ki öğle yemeği de denile bilir saat 4 dü ne öğle yemeği ya belliki çok mayışmışız kahvaltıyı yaptık topladık derken saat iyice geçti annem beni arayıp sormamıştı acaba bi kahvaltı bu kadar uzun sürüyo diyemi düşünmüştü aman be aramasın oh pijamalarımla yayıldım böyle adayla evlenme programı izliyoruz biraz vakit geçince adanın abisi evren girdi eve "kızlar sizi luneparka götürmemi istermisiniz" çok cazip bi fikirdi olabilirdi mantıklı ben tam olur dicekken ada lafımı böldü "hiç halim yok abi ama bi cafeye gidip yorgunluk kahvesi ve depresyon pastası ısmarlaya bilirsin" dedi buda olabilirdi evren abi bana bakarak "sanada uyarmı hem depresyondan çıkarsın" diyip göz kırptı çok kafa ya annemi aradım izin almak için
Alo anne
Evren abiyle pasta yemeye gidicez
Tamam
Görüşürüz
Noldu kanka ne dedi annen dedi ada meraklı bi ses tonuyla morelim azık bi şekilde "izin verdi ama evde değilmiş pijamalarla gelemiceğim için gidemiyoruz" dedim ada gülerek "deli bu kız ya" dedi ve kolumdann tutup odasına götürdü dolabın kapısını açtı gülerek "seç bakalım" dedi mantıklıydı seçtim bişeyler ben siyah etek siyah sıfır koy giyip üstüne uzun bi kolye takdım altınada vanslarımı giydim ada ise lacivert etek beyaz tsort lacivert converse giydi ve aşşağıya indik evren abinin arabasına bindik ve son ses müzikle saçlarımız uçuşa uçuşa gidmeye başladık cafeye geldimizde karşı masada denizle caner vardı kadir nerdeydi acaba hani bunlar hep beraberlerya an banane evren abi pastaları falan söyledi ımmm pasta harika çok güzel tadı jem pasta yiyip hemde espiriler yapan evren abiyi izledik adayla baya bi komik gözüküyodu pastalar bitince evren abi "artık eve geçsekmi" dedi gülerek baş salladıj bizde gülmekden karnım ağrımıştı tabikide eve gidip dinlenmem lazım dı arabaya bindik bu sefer müzik falan açmadıksessiz sakin ilerledik evin önüne geldimizde bende tekrar adalara geçyim kendi kıyafetlerimi giyip eve çıkdık ve öylece yattım yatağıma ve uykumun gelmesini beklerken uyuya kalmışım
