adaya dönüp "bugün bizde kalsana yarın hafta sonu" dedim gülerek ada karalı bi bakış atıp "bence bize gitmeliyiz hem annenler yaranı anlamaz hemde benim ailem yurtdışına çıkdı iş için abimle ablam var sadece hem dün yeni bi film aldım izleriz beraber" dedi bak bu fikir hoşuma gitmişti annemi odaya çağırdım ikna etmek biraz zor olsada izin koparmıştım annemi ikna etmiştim pijamalarımı giyip yanıma jarzımı kulaklığımı alıp adalara geçmiştim adanın odasına yirince yorgun vucudumu yatağın üstüne bırakdım bugün neler olmuştu hiç düşünmezdim bunların olucağını ama işte adada yanıma uzanarak birini aradı
"Alo abla"
"Nerdesin"
"Gelirken abur cubur al misafir var"
"Tamam öptüm"
Diye kapadı telefonu adaya bakarak "aaa ada misafir miyim ben" ada gülerek "hayır tabikide ama bişeyler alsın bugün birazcık kilo alabiliririz" dedi hafiften sırıtmıştım bu sırada ada yine konuşdu "ablam gelene kadar mısır patlatalım gel" gülerek "tamam olur" dedim yorgunlugumda azalmıştı sanırım beraber indik aşşağıya mutfa girdimizde zil çaldı mısırları ayarlende ada "ben bakarım" dedim kapıyı gidip açtığında çok tatlı bi erkek duruyodu karşımda "yanlış mı geldim acaba" diyip şaşırmış bi bakış attıkdan sonra "ada daha kısaydı sanırım" dedi gülerek "ada biri geldi" diye bağırdım ada mutfağın kapısında bağırdı "evren çok konuşma buraya geldi atıştırmalık yapmama yardım et acıkdık be" dedi çocuk sanırım abisiydi ayakkabısı çıkarıp içeri girdi girerken yanağımdan bi makas aldı "hoşbulduk fıstık" diye güldüm sadece mutfağa gidip adaya sarıldığında ada dirseği geçirdi "bana kısa deme" sanırım canı yanmıştı konuyu değiştirip el uzattım "meraba ben betül karşı komşunuz" dedim gülerek "meraba bende evren bu cimcimenin abisiyim ve ne yazikki burda oturuyorum" büyük bi kahkaha atmıştım erenin böyle demesine ama komiğime gitmişti harbi ya
Sandavinçleri hazırladıkdan sonra oturma odasına gidip atıştırmaya başladık o arada adanın ablasıda gelmişti ama gelesiye odasına çıkıp uyumuştu gecenin ilerleyen saatlerinde evrende dayanamayıp odasına gitti ve adayla tek başımıza kaldık
