Sanki deprem oluyordu.Hem sallanıyor hem de düşüyormuş gibi bir his veriyordu insana.Birden durdu.Doktor kapıyı açıp dışarıya doğru baktı.Ama bu inanılmazdı! Daha Mars'a iniş yapmamıştık fakat ona uzaydan bakıyorduk ve astronotların taktiği o büyük kasklardan da takmiyorduk.Görüntü çok güzeldi.O an her şeyi unutmuştum.Ne TEOG , ne de başka bir şey...Doktor ;
"Çok güzel değil mi?"
"Öyle."
"Hadi o zaman gidelim!"
Kapıyı kapattı ve konsolda bir kolu devirdi.Az sonra Mars'taydik.Ama bu sefer o başlıklardan takmak zorundaydık.Doktor benden önce indi.tabi benim için hiç kolay değildi.Doktor benim elimden tutup yardım etti.Gerçekten çok şaşkındım ve mutluydum.O anda doktor bütün evrenin bilgisine dayanarak Mars hakkında bilgi vermeye başladı.
"Bu gezegen Dünya'nin kardeşi olarak bilinir.İnsanlar buna kızıl gezegen de der.Aslında eskiden burada yaşayan uzaylılarla vardı.ben 21 yaşındayken buraya gelmiştim.daha sonra da geldim ama onlar yoktu nereye gittiklerini hala bilmiyorum"
Tanrım ne kadar da çok konuşuyordu!
Birden tuhaflasti:
"Bir dakika burada garip olan bir şey var!"dedi.Etrafa dikkatle baktı.hemen biraz arkamizda demirden ve ya başka bir şeyden yapılmış gibi görünen üst gibi bir şey vardı.Doktorun bu yapıya bakışını hiç sevmedim.
Gene merhaba arkadaşlar =) okur sayısı yükselmiş.Aslında bu bana bir nevi güven veriyor ışte şu büyük sınav falan =( Ama sizi seviyorum kitabımı okuyan herkese çok teşekkür ederim.Ama lütfen görüşlerinizi bildirin.Bir yorum bile yeter bana.iyi okumalar =)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
papyonlu adam
Ciencia Ficciónsıradan sınavlarla boğuşan bir kızın doktorla karşılaşıp hayatının değişti bir hikayeyi anlatan bir kitap.Doktordan ve TARDIS'ten sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı.
