Üst hemen önümüzdeydi sadece biraz yürümek gerekiyordu.Yürürken doktorun kaygı dolu gözleri hala üstün üzerindeydi.Ona;
"Bu da ne?"dedim.
Ama o cevap vermedi.Sadece bana bakmayı tercih etti.Az sonra kalenin yanındaydık.İçeriye gizlice girebilecegimiz bir yer aramaya başladım.Doktor benden öndeydi.Kalenin arkasında demirden bir kapı vardı.Beni yanına çağırdı.Tornavidayi çıkartıp kapıya doğru yöneltti.çıkardığı sese değmişti.Kapı açıldı.Tabi astronot kıyafetleriyle içeriye girmek epey zor oldu.girdikten sonra çıkardık.aklımdan "giymesi de çıkarması da ayrı zor"diye geçirdim.İçeriye girdiğimizde doktor eliyle bana sus işareti yaptı.Belli ki bir şeyler oluyordu.Yavaş yavaş yürümeye başladık.ben kaygilanmaya başlamıştım.Ona;
"Doktor neler oluyor?"dedim
"Merak etme.Bu kalenin benzerini önceden de görmüştüm.Bazı uzaylılar bunları üst olarak kullanır.eski bir kaleye benzediği
İçin insanlar fazla dikkat etmezler.Fakat burada çok farklı işler planlanir."
"Peki bildiğimiz uzaylilardan mi?"
"Sen nasıl uzaylılar biliyorsun?"derken siritiyordu.ona;
"Şu gözleri büyük yeşil kafalı olanlardan."
"Sizleri anlamıyorum.Uzaylılar sacede yeşil kafadan ve büyük gözlerden oluşmaz.Her şekle girebilen,yürüyen yağ şeklinde,robot şeklinde,karanlığın içinde yaşayan bir sürü uzaylı vardır."
Tabi ki şaşırmıştım.Ne kadar da çok uzaylı varmış!yürürken birden durdu.İlerde bir kapı aralikti.İçeriye ışık siziyordu.Oraya doğru sessizce yaklaştık.Ben o kapının arkasindakilere bakamadan arkamızdan bir ses geldi.
Merhaba arkadaşlar.bu da yeni bölümüm.önerilere göre uzatmaya calisiyorum fakat bu aralar yoğun olduğum için bölümler biraz gecikebilir.iyi okumalar =)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
papyonlu adam
Bilim Kurgusıradan sınavlarla boğuşan bir kızın doktorla karşılaşıp hayatının değişti bir hikayeyi anlatan bir kitap.Doktordan ve TARDIS'ten sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı.
