İçimden "lanet olası küçük cüce"diye geçirdim.Demirden parmaklıkların arasında baktim.Pek bir şey görünmüyordu.Sinirle arkamı dönüp parmakliklara yaslandim.Doktor çok rahat görünüyordu.Zindanin karşımdaki duvarına yaslanmış bir şeyler mırıldanıyordu.Bu sinirime dokunmustu.Ona;
"Doktor sanırım halinden çok memnunsun."
"Pek sayılmaz."
"O zaman buradan çıkmak için bor yol bul."
"Zindan kapısı basit çelik bileşiminden olusmus.Sonik tornavidam zorlanmadan açabilir."
"Iyi iste şu zımbırtıyı çıkar ve şu kapıyı aç."
"Düşünüyorum.Cüceler bir şeyden korkmuş olmalı.Bizi de buraya bu yüzden hapis ettiler.Büyük bir ihtimalle sizin türünüz onlara kötü bir şey yaptı."
"Saçmalıyorsun!Bu cuceleri gören ilk insanim.Önceden gören olsaydı eminim duyardım.Ayrıca sen de insanlara benziyorsun.Neden senin türün yapmış olmasın?"Gözleri dalmıştı.Hiç bir şey söylemedi.Sanki bir şeyleri hatirlamisti.Tam bu sırada pek uzaktan gelmeyen bir ses işittim.Bir kapı sesi.Çok geçmeden Cüce rex karşımızda belirdi.Bana kalsa ona doğru atilacaktim.Fakat Doktor kulağıma;
"Bu onu daha çok korkutur ayrıca o parmaklıkların dışında ne yapabilirsin ki?!"diye fısıldadı.Cüce ;
"Eminim sizi buraya neden hapis ettiğimi bilmek istersiniz."dedi.Hemen ardından arkasını dönüp bir şeyler söyledi ve karşımızdaki zindan kendi etrafında dönmeye başladı.Bu büyük bir tabloya benziyordu.Duvarın üstünde motifler vardı.Roketler,bir orman ve insanların içinde olduğu büyük kepçe ve kamyonlar vardı.cüce rex anlatmaya başladı;
"Uzun yıllar önce atalarimin ve hayvan dostlarının yaşadığı çok güzel ormanlar vardı.Bu ormanlar öyle sizin bildiğiniz ormanlardan değildi.Büyülü ormanlardi.Bizim yaşamamızı sağlayan meyveler veriyorlardi ama insanoğlu bu meyveleri normallerinden ayırt edemezler.Bu büyülü meyveler bizim bütün yemek ihtiyacımızı ve yaşam için gerekli olan enerjiyi veriyordu.Fakat bencil insanoğlu bu ormanları evler,oteller yapmak için yok ettiler ,yaktılar.Onlara görünmeden kacmamiz gerekti.bizim de yaptığımız roketlerle binip buraya gelmekten başka şansımız kalmadı.Buraya yani Mars topraklarinda zor da olsa bu orman tohumlarını ekip büyütmeyi başardık.Ve siz insanoğlu bizi bulup tekrar yok etmek için geldiniz ama buna asla izin vermeyecegim!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
papyonlu adam
Science Fictionsıradan sınavlarla boğuşan bir kızın doktorla karşılaşıp hayatının değişti bir hikayeyi anlatan bir kitap.Doktordan ve TARDIS'ten sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı.
