The Complete Opposite

Chapter 21: Wtf?!

Camila's POV

It's 5:30 a.m.
Ang aga ko pala nagising. O.o
So nag FB muna ako and nagchat sakin si Chris.
Convo: (Italics-Camila)

Hiii...

Hey, bakit ang aga mo gumising?

Wala... Ikaw, bakit?

Di ko nga namalayan na ang aga ko.

Aww. Sunduin na kita.

ANO?! BAKIT?!

Gusto ko lang bumawi... Susunduin kita mga 6:30.

Aist. Sige na nga.

Nagpasundo na ako kasi pag hindi, pipilitin naman niya ako at in the end, papayag naman ako. :/

So nag ayos na ako. And ngayon maayos ako since ang daming oras ko para maprepare. Haha.

I looked more decent. And kumain na ako ng breakfast. Aalis na sana ako, nang nagtanong si Ate Lauren....

"Sis, sino yun na nasa labas? Boyfriend mo??" She looked more curious.

"Ate! Friend ko lang okay? Bye na!!" Tumakbo na ako palabas and pumunta na kay Chris.

"Bakit ang tagal mo?" Aist naman. -.-

"Matagal? 6:20 palang nga! Ang aga ko pa nga." Wew.

"Hmm.. sa bagay. Pasok na dali!" Makamadali wagas.
So pumasok na ako at nag earphones.

And suddenly...

"Camila, kilala mo si Cody?" O_o

"Yeah, why?"

"Wala. Alam mo na ba ang news?" Huh?

"Anong news?"

"Aww. Di mo pa pala alam. You'll find out soon."
Naka smirk pa siya. Wew.

Lumabas na kami ng car niya. Pag labas na pag labas ko ang lamiiggg. Huhu.

Sa bagay, November na kasi. :/

Pumasok na kami ni Chris. At nagtanong siya..

"Camila, pwede sabay tayo mamayang lunch?" Ghaaad!

"Ummm, sure. Bakit?" Like, what?

"Ehh. Basta." After that natapos na conversation namin at pumunta na kami sa class.

Pumunta ako sa seat ko, at may nakita nanaman akong note. Chris, uulit ulitin mo ba to? -.-

Binuksan ko:

Hi, Camila. Meet tayo mamayang lunch. :)
I'll be waiting for you at the lunch counters.

Who? Chris?
Baka di naman. Sinabihan niya palang ako kanina. :/
Sino kaya? I'll find out soon enough.

Ni dismiss na kami nung teacher namin, and sakto it's almost lunch.

Paalis na ako ng classroom nang hinawakan ni Chris kamay ko.. >.<

"C-chris! Ano to?!" Omyghad.

"Promise mo baga na sasamahan mo ako ngayong lunch diba?" Oo nga pala.

"Aww. Okay halika na." Napilitan na ako. Hindi ko na ata mapupuntahan yung mystery guy. :/

Papunta palang kami ng canteen nang biglaan INAKBAYAN AKO NI CHRIS. Huhu. Lord! Please >.<

"CHRIS! A- ANO GINAGAWA MO?!" Haiissst.

"Inaakbayan ka. Duh!" Nakasmirk pa siyang masaya. -.-

"Eh, pwede naman na maglakad lang tayong normal diba?" Aist.

"Sige na nga!" Hay salamat! Tinanggal niya arm niya. Phew.

Pero, 5 seconds after, hinawakan niya naman kamay koo. 😭 ayaw ko naman hawakan kaso, ang lakas ng hawak niya napilitan ako. Lugod nagmumukhang naga holding hands kami. >.<

"C-chris! SABI KO NORMAL!" Aaarghh.

"Naglalakad naman tayong normal. Yun nga hawak ko lang kamay mo. Wag ka na kokontra. Okay, babe?" Tama ba narinig ko?! HUHUHU. WTF IS HAPPENING?

"A-anong BABE?!" UGHH. Bago siya sumagot, umupo muna kami sa cottage near the canteen. -.-

"Simula ngayon tawag ko sayo, babe. Okay, babe?" -.-

"Pano pag di ko sinabi na 'babe' pabalik?" Nagsmirk ako. Haha!

"Pag di ka nagsabi pabalik, i'll kiss you." WHAT?! Nakasmirk pa siya!

"YOU'LL WHAT?! BINABALIW KA BA?!" 😭

"Hindi. Wag ka na kokontra! Okay, babe?" Hindi naman ata niya gagawin. Wew. Hindi niya man kaya. 😏

"Okay." After ko sumagot, tumabi siya sakin ng malapit. O_o

"Ano sabi ko babe? Pag di ka sumagot pabalik, one kiss right?" UH-OH!

"C-CHRIS--" Bago ko pa matapos sentence ko, hinawakan niya mukha ko.

At nilapit niya mukha niya sakin. GAGAWIN NIYA NGA 😭 WHAT TO DO?!

I DID WHAT I COULD. I SLAPPED HIM.... :/

Tinignan niya ako nang nakasmirk.

"Babe, pag sinampal mo pa ako, isa pang kiss yun." ANO?! AIST!

"BINABALIW KA BA BABE?!" What did I just say? O_o

"Ahhh. Good... Sumasagot ka na rin babe." ARGH!

"Bye na nga! Nawalan na ako ng gana!" With that paalis na ako at sumigaw siya sa background:

"BYE BABE! Hahaha! See you tomorrow!" Alam niya pala na uuwi ako. -.-

Buti nga pinabayaan na niya ako. Wew. Nakakainis siya! BWISET!

Paalis na nga ako nang may humila sakin sa isang corner.

I knew him. So, ako na una nagsalita.

"Hi! Bakit??"