Chapter 3: Indoors

78 2 0
                                    

(A/N: Jamie Dornan aka Chris Ramirez)

Chris' POV

Anong oras na ba? 4:30. Wow. Ang aga. Mag jogging muna ako.
Nag hoodie ako at lumabas na ako.

(While Jogging)

Putik! Umuulan!
Tumakbo ako papunta na sa bahay at pagdating ko basang basa ako. Nicheck ko yung oras 5:40 na pala. Nagpahinga muna ako.
Ang sakit ng ulo ko. -.-
Tinawag ko si ate.

"Atee!"

"Ano Chris?"

"Pa check daw ng temperature ko."

Habang nichecheck ni ate tuloy parin ang ulan sa labas.

"Chris, may lagnat ka. Wag ka muna pumasok ngayon."

Oo? YES!

"Ate, akin na yung laptop ko."

Binigay sakin ni Ate yung laptop after, lumabas na rin siya para kunan ako ng gamot.
Nicheck ko FB ko, at kung online si Camila.
Online nga. Ichat ko daw.

Convo: (italics- Camila)
Camilaaa!!

Ano??

Ang aga mo gumising ah..

Problema?

Wala. Punta ka sa bahay ko.

Hala! Di ko alam bahay mo. Atsaka, bakit?

Personal maid kita. May sakit ako. Ang bahay ko 5 blocks away from school. Black na gate. Got it?

Huy! Ngayon na?

Oo. Gusto mo ba pumasok sa school?

Hinde....

Punta ka na! Dali. May valid excuse ka pa.

Geh. Papunta na ako.

Niseen ko nalang. Dapat pumunta yun.
Pumasok si ate at pinainom ako ng gamot.

"Salamat ate."

"Magpahinga ka ah?"

"Opo."

"Sige. Aalis na ako. Bye Chris."

"Bye po."

Pagkatapos nun umalis na si Ate.

Mga 5 minutes after umalis siya dumating na rin si Camila.

Camila's POV

Pumasok na ako sa bahay.
Wow! Ang ganda. Ang laki.
Asan na yung bwiset na yun...

"HOY! CHRIS! ASAN KA?!"

"Andito bakit?"

Aist. Here we go. -.-

"Naka inom ka na ba ng gamot?"

"Oo na."

"Magpahinga ka na muna. Gagawa na ako ng lunch."

Pagkatapos nun bumalik na siya sa kwarto niya.
EDI WOW. -.-

So.... Gagawa na ako ng lunch.
Nasan kaya yung mga ingridients?
Awts. Nasa pinaka taas na cabinet talaga. -.-
Ang baba ko pati.
Tumaas na ako sa may table hanggang maabot ko yung cabinet.
Nakuha ko yes!
Waiit..... AH!
Nahulog akoo!
No no no no!

"Lord, buhay pa ba ako?"
>.<
Ang bilis ng heartbeat ko.
Wew.
.
.
.
"Anong pinagsasabi mo?"
CHRIS?!
Binuksan ko mata ko at nakita na dala niya katawan ko na naka bridal style. O.o
Ahhhhh. -.-
Tinignan ko siya, ang lapit ng mukha niya sakin...
At nagtinginan lang kami sa isa't isa.
Ang ganda ng mga mata niya.
CAMILA! STOP!
Nagsalita na rin ako para mawala ang awkwardness.

"T-thank you. Pwede mo na ako ibaba?"

Nagka utal utal na ako. -.-
Binaba na rin niya ako. Hay salamat.

"Welcome. At next time be careful."

Aist. -.-
Magluluto na nga ako..

Thank God at nakaluto na rin ako!
Nasan na kaya yung bwiset na yun?

"CHRIS! KAIN NA!"

Nakatulog ata. Tataas nalang nga ako. -.-

(Knock)
Pumasok na ako sa kwarto...
Tulog nga si bwiset.
So umupo ako sa tabi niya at ginising siya..

"Huy, Chris! Gising.. Kain na!"

Paulit ulit ko siyang ginising hanggang dumilat na rin mata niya at nagsalita..

"Ayaw ko pa kumain."

Ughh!

"Kailangan mo na nga kumain!"

"Tss. Subuan mo ako! Hahahaha!"

ANO?! May gana pa siyang tumawa!

"Sige na nga!"

So, pinaupo ko siya at binuka niya bibig niya para subuan ko..
Haist naman oh..

"T-thank you pala dahil kanina."
Ba't ako nautal? Wew..

"Pft, wala yun."
Tinignan ko siya at di niya binuksan bibig niya.
Instead, naka smile siya sakin...
Ang ganda ng smile niyaaaa >.<
CAMILA! ANO PINAGSASABI MO!
Nagsmile nalang ako pabalik para di awkward.. Wew...
After ko magsmile, nagtanong siya sakin na NAKAKAINIS!

"May crush ka ba sa School natin?"
-.-

"Never ako nagkacrush sa lalaki, and never ako magkakagusto sa lalaki."
"Bakit naman?" Habang naka pout pa siya..

"Kasi, sabi nila, the best way to not get your heart broken, is to pretend you don't have one."
Napatingin siya sakin na naka smirk...

"Alam mo, baka nasaktan ka lang dati kaya ganyan ka."

"WHAT?! NO! Never nga ako nagkagusto sa lalaki diba? Atsaka, di na yun magbabago."

"Malay mo oo. 😏"

BALIW TO AH! AIST!

"Alam mo BALIW ka rin! Di na nga yun magbabago! Matulog ka nalang nga!"

"Hahahahahaha! Ayaw mo lang kasi aminin na baka ako ang pinaka unang lalake na magustuhan mo!"

WTF?! ARGH! BWISET TALAGA TO!

"BWISET KA! NEVER KITA MAGUGUSTUHAN! NEVER!"

Lumabas ako agad sa kwartong yun at bumaba.
Bahala siya magpakain sa sarili niya!
Bwiset! Maka sabi siya!
Argh! Aalis na nga ako! Di yun kakausapin!
Ni message ko nalang siya sa FB gamit phone ko at umalis na ako sa hell na yun.
Ayaw ko makita pagmumukha niya! -.-
Dapat di nalang ako pumunta dito..

Lumabas na ako at umuwi sa bahay... Nasira na ang araw ko!
At 3:30 palang! Matutulog nalang nga ako. Haist -.-

The Complete OppositeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon