Part 18 (Extra ) (zawgyi)

510 19 0
                                    

ေကသြယ္ : ဟန္နီသက္သာရဲ့လားမသက္သာရင္ေဆးရံုမွာထပ္ေနပါအံုးလားဟာနင္ေမ့ေနတာအၾကာႀကီးဘဲေလ

ဟန္နီ : ရပါတယ္ငါသက္သာေနပါၿပီေက်ာင္းလည္းတက္ဘဲြ႔လည္းယူၿပီးအလုပ္လည္းလုပ္ရအံုးမယ္ေလ

ရိွန္းေမာင္ : ေျဖးေျဖးေပါ့ဟာနင္ကလည္း

ဟန္နီ : မေျဖးႏိုင္ဘူးေဟ့သြားေဆးရံုဆင္းဖို႔လုပ္ေပးေတာ့

ရိွန္းေမာင္ : ေအးပါဟယ္

Men : သမီးအဆင္ေျပရဲ့လားအန္ကယ္ကေတာ့ခနနားေစခ်င္တယ္ကြယ္ခုမွသက္သာကာစဆိုေတာ့

ဟန္နီ : မနားခ်င္ေတာ့ပါဘူးအန္ကယ္ရယ္ၾကာႀကီးနားေနၿပီးၿပီဘဲ

Men : ေအးပါသမီးသေဘာဘဲကဲသြားၾကတာေပါ့

ဟန္နီ : ဟုတ္

၅ႏွစ္ၾကာေသာ္ (ငါၾကာတယ္ဆိုၾကာလိုက္)

    က်မေဆးရံုကဆင္းၿပီးေနာက္မွာေက်ာင္းဆက္တက္ခဲ့တယ္ဘဲြ႔ယူၿပီးႏိုင္ငံျခားကိုထြက္ခဲ့တယ္ေဖေဖတို႔ထားခဲ့တဲ့အလုပ္ေတြကိုဦးစီးဖို႔အတြက္က်မအမ်ားႀကီးႀကိဳးစားခဲ့တယ္အခ်ိန္ေတြက၅ႏွစ္ အင္း၅ႏွစ္ေတာင္ၾကာခဲ့ၿပီအရာအားလူံးလည္းေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီမေျပာင္းလဲေသးတာဆိုလို႔က်မႏွလူံးသားသူ႔ကိုသတိရေနတဲ့စိတ္ေတြကေတာ့အရင္တိုင္းပါဘဲအားလံုးကအိပ္မက္တစ္ခုပါလို႔ေျပာေနေပမဲ့လည္းက်မလက္မခံႏိုင္ေသးဘူးသူတစ္ေန့ေတာ့က်မဆီေရာက္လာမွာပါက်မယံုတယ္အဲ့ခ်ိန္ထိက်မဆက္ေစာင့္ေနအံုးမွာပါ...

ေကသြယ္ : ဟန္နီငါတို႔ဒီမွာ

ဟန္နီ : တကယ္လာႀကိဳၾကသားဘဲ

ရိွန္းေမာင္ : မမေလးကအမိန႔္ရိွမွေတာ့ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ကလာႀကိဳရမွာေပါ့

ဟန္နီ : နင္တို႔ကလည္းငါ့မွာအႏိုင္က်င့္စရာဆိုလို႔ဒီသူငယ္ခ်င္းေလးေတြဘဲရိွတဲ့ဟာကို

ေကသြယ္ : ကဲပါလာပါဟယ္သူနဲ႔ဖက္ေျပာမေနနဲ႔ေလတိုးေနတယ္လို႔သေဘာထားလိုက္

ရိွန္းေမာင္ : ဒီဂ်ပုမငါလုပ္လိုက္ရေသေတာ့မယ္

ဟန္နီ : ဟဲ့ဟဲ့ေတာ္ၾကပါေတာ့ကိုက္မယ္ဆိုတာႀကီးဘဲလာလာအိမ္ျပန္မယ္

❤️Love is Love❤️Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz