Part 18 (Extral)

3.2K 226 51
                                    

ကေသွယ် : ဟန်နီသက်သာရဲ့လားမသက်သာရင်ဆေးရုံမှာထပ်နေပါအုံးလားဟာနင်မေ့နေတာအကြာကြီးဘဲလေ

ဟန်နီ : ရပါတယ်ငါသက်သာနေပါပြီကျောင်းလည်းတက်ဘွဲ့လည်းယူပြီးအလုပ်လည်းလုပ်ရအုံးမယ်လေ

ရှိန်းမောင် : ဖြေးဖြေးပေါ့ဟာနင်ကလည်း

ဟန်နီ : မဖြေးနိုင်ဘူးဟေ့သွားဆေးရုံဆင်းဖို့လုပ်ပေးတော့

ရှိန်းမောင် : အေးပါဟယ်

Men : သမီးအဆင်ပြေရဲ့လားအန်ကယ်ကတော့ခနနားစေချင်တယ်ကွယ်ခုမှသက်သာကာစဆိုတော့

ဟန်နီ : မနားချင်တော့ပါဘူးအန်ကယ်ရယ်ကြာကြီးနားနေပြီးပြီဘဲ

Men : အေးပါသမီးသဘောဘဲကဲသွားကြတာပေါ့

ဟန်နီ : ဟုတ်

၅နှစ်ကြာသော် (ငါကြာတယ်ဆိုကြာလိုက်)

    ကျမဆေးရုံကဆင်းပြီးနောက်မှာကျောင်းဆက်တက်ခဲ့တယ်ဘွဲ့ယူပြီးနိုင်ငံခြားကိုထွက်ခဲ့တယ်ဖေဖေတို့ထားခဲ့တဲ့အလုပ်တွေကိုဦးစီးဖို့အတွက်ကျမအများကြီးကြိုးစားခဲ့တယ်အချိန်တွေက၅နှစ် အင်း၅နှစ်တောင်ကြာခဲ့ပြီအရာအားလူံးလည်းပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီမပြောင်းလဲသေးတာဆိုလို့ကျမနှလူံးသားသူ့ကိုသတိရနေတဲ့စိတ်တွေကတော့အရင်တိုင်းပါဘဲအားလုံးကအိပ်မက်တစ်ခုပါလို့ပြောနေပေမဲ့လည်းကျမလက်မခံနိုင်သေးဘူးသူတစ်နေ့တော့ကျမဆီရောက်လာမှာပါကျမယုံတယ်အဲ့ချိန်ထိကျမဆက်စောင့်နေအုံးမှာပါ...

ကေသွယ် : ဟန်နီငါတို့ဒီမှာ

ဟန်နီ : တကယ်လာကြိုကြသားဘဲ

ရှိန်းမောင် : မမလေးကအမိန့်ရှိမှတော့ကျွန်တော်မျိုးတို့ကလာကြိုရမှာပေါ့

ဟန်နီ : နင်တို့ကလည်းငါ့မှာအနိုင်ကျင့်စရာဆိုလို့ဒီသူငယ်ချင်းလေးတွေဘဲရှိတဲ့ဟာကို

ကေသွယ် : ကဲပါလာပါဟယ်သူနဲ့ဖက်ပြောမနေနဲ့လေတိုးနေတယ်လို့သဘောထားလိုက်

ရှိန်းမောင် : ဒီဂျပုမငါလုပ်လိုက်ရသေတော့မယ်

ဟန်နီ : ဟဲ့ဟဲ့တော်ကြပါတော့ကိုက်မယ်ဆိုတာကြီးဘဲလာလာအိမ်ပြန်မယ်

❤️Love is Love❤️Donde viven las historias. Descúbrelo ahora