Chapter 04 🌬️

60 18 6
                                    


"ගැලපෙන ජෝඩුව නේද..."

ජන්කුක් සහ බාරම් එලෙසට සදළුතලයේ සිට පෙම්සුව විදිද්දී පහළ සිට එදෙස බලාසිටි ආරක්ෂකයින් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙක් අනෙකාගෙන් විමසුවා...

" ඇත්තටම ඔව්...අපේ ජන්කුක් සර්ගෙ වාසනාව..."
අනෙකාද එසෙ පැවසුවෙ මද සිනාවක් මුවගට නංවාගෙන තරුණ ජෝඩුව දෙස බලමින්....

ජන්කුක් සහ බාරම්ගෙ ප්‍රේමය ප්‍රසිද්ධ රහසක් වුනා....ජන්කුක්ගෙ ආරක්ෂකයන්, කණ්ඩායමෙ අනික් සොයුරන්, ආයතනයේද බොහෝ දෙනා මේ පිලිබඳව දැනගෙන සිටියා...එබැවින් ඇය මෙසේ පැමිණීම ගැටලුවක් වුනේ නෑ....කොහොමත් ඔවුන් දෙපල ප්‍රසිද්ධියේ හමුවීම් වලින් වැලකී සිටියා...
කිමද ඔවුන්ට මෙය ප්‍රසිද්ධ කර නොහැකි දෙයක් වුනා...විශේෂයෙන්ම බාරම් තාමත් ඉගෙනගන්නා කුඩා යෞවනියක් නිසා....
      ඒ ඇරෙන්න සියල්ලෝම මෙයට සහය දුන්නා...කිමද ඔවුනුත් හැගීම් දැනීම් ඇති මිනිසුන් වන නිසා...ආදරය කිරීම හැමගේම අයිතියක් වන නිසා හැකි පමණ එය පිටට යෑමට නොදී ඔවුන් මේ තරුණ ජෝඩුවට සහය දුන්නා...

" නැත්තං අද කාලෙ කවුද මේ වගෙ කැපකිරීමක් කරන්නේ...විශේෂයෙන්ම ගෑණු ලමයි....
       අපිටවත් සර් ගාවට ගිහින් දෙයක් හොයල බලල කරන්න බැරි මේ වෙලාවෙ ඇත්තටම මේක නම් පුදුමයක්..."

එක් ආරක්ෂකයෙක් නැවතත් පවසද්දි අනිත් ආරක්ෂකයාද හිස සලා එම කතාව අනුමත කරා....

ඇත්තෙන්ම කිසි අයෙකුට ආසාදිතයෙක් සමග ඇසුරක් පැවැත්විය නොහැකියි...කිසි අයෙක් එවැන්නක් කිරීමට පෙලෙඹෙන්නෙවත් නෑ..තම ජීවිතය පිලිබඳව යි හැමදෙනාම සිතන්නෙ...
තමන්ගේම සොයුරන් බදු වූ කණ්ඩායමෙ අනිත් සාමාජිකයන්ටත් ඔවුන්ගේ බාල සහෝදරයාව මුණගැසීම තහනම් වෙද්දි....
වෙනත් කිසිවෙක්ද උදව්වටවත් නොපැමිණෙන මෙවැනි අවස්ථාවක....
වචනයකටවත් අයෙකු නොමැතිව  සියලු කටයුතු, ආහාර සාදාගැනීම්, ගෙදර දොර පිරිසිදු කිරීම්, බෙහෙත් හේත් පිලිවෙත් සියල්ලම පවතින රෝගයත් සමගම තනිවම කරගන්නට සිදුවන ආකාරයක් තමයි ජන්කුක්ට උදා වුනේ....

නමුත් ඔහුගෙ සුලග හැමවිටදීම මෙන්ම මේ අවස්ථාවෙත් ඔහුව තනිකරෙ නෑ....ඇත්තෙන්ම ඔහු ඇයගෙ පැමිණීම බලාපොරොත්තු වුනෙ නෑ මෙවන් අවස්ථාවක...
නමුත් ඇය පැමිණියා ඇයගේ ආදරය ඔප්පු කරන්නට, ඔහු තනිවුන අවස්ථාවෙ ඔහු ලග සිටිමින් ශක්තියක් වන්නට....කවුරුත් ඔහුට දැන් නොමැති වග දන්නා නිසාම අවදානම දරාගෙනම ඇය පැමිණියා ඔහු වෙත......

Gone With The Wind || JJK || Short Story || Completed Où les histoires vivent. Découvrez maintenant