background || ayber

01

selamm,iyi okumalar hepinizee

düzenlendi:22 eylul 2022

🐝

aybike'nin psikolojisini sarsan ve hayatının dengelerini değiştiren olayın üstünden tam üç yıl bugün geçmişti,o kadar net hatırlıyordu ki herşeyin nasıl geliştiğini.
üç yıldır berk'i görmemişti görmekte pek içinden gelmiyordu zaten,nerde onun hakkındada pek bi fikri yoktu resul özkaya'nın ölümünden sonra sadece şirket işlerini devralmak için türkiyeye gelmişti,ama aybike'nin izini sürmemişti? geri döndüğümde kesinlikle yanına gelicem demişti,yani başucuna bıraktığı kağıtta yazmıştı.

cumartesi sabahı,tolga kıbrıstan geri dönüyor;

"süsen aramışsın beni,duymamışım önemli bişey mi oldu"
aybike duştan çıktığında telefonunu eline almıştı ve süsen'in aramasıyla karşılaşıp geri aramıştı

"yok ya önemli değil,tolga ne zaman dönüyor onu merak etmiştim. bugün mü?" aybike duraksadı,tolga bugün mü dönüyordu?

"o bugün mü dönüyordu ya,unutmuşum" süsen'in hoparlörden gülme sesini duyabiliyordu "oha kızım,kocanın dönüceği günü nasıl unutabilirsin? evet bugün dönüyor"

"yok ya tarihleri karıştırdım,neyse gelir herhalde bir kaç saate"

"iyi peki,kapıyorum ben görüşürüz canım"

"görüşürüz" telefonu kapattıklarında aybike kapının yavaşça açılma sesini duymuştu

maya koşarak yatağın üzerine atladı,"annişş"

"günaydınn minik vampirimm"

maya yüzüne asla sinirli olmayan,ama kendisinin sinirli sandığı bir ifade takındı "yaa,bana vampir deme! hoşuma gitmiyor söyledim ya. ben senin prensesinim unuttun mu!"

"unutmadım,ama sana bu şekilde seslenmeyi çok seviyorum. peki ama sen sevmiyorsan daha fazla söylemem" maya yataktan kendini paraşütle aşağıya bırakır edasıyla indi "hadi bana o mavi elbisemi giydir,tolga geliyor ya bugün!"

"tamamm,gel bakalım prensesimm" maya'yı kucağına alıp odadan çıktı

maya'nın odasına girdiklerinde,çocukluğunda sahip olamadığı her şey oradaydı.çocukluğunda sahip olamadığı her şeyi kızına almıştı,alabilmişti ne de olsa iyi bir iç mimardı

fakat tek şey dışında,gerçekten onu seven öz bir baba. bunu alamamıştı,ve alamayacaktı da

aybike dolaptan elbiseyi çıkarıp maya'ya giydirmeye başladı,kapı eşiğinde beliren maya'nın bakıcısı selin seslendi "aybike hanım,ben giydirirdim ama siz dinlenseydiniz"

"yok sağol,ben bundan zevk alıyorum bununla dinleniyorum zaten. sen maya'ya o sevdiği meyveli pankekten hazırla,acıktı. dimi?"

maya başını hafifçe salladı

🐝

maya bişeyler yedikten sonra salonda selin'le oynuyordu,aybike ise yukarıda çalışma odasında bir projesinin son örneklerine bakıyordu

"mayacığım,benim iki dakika çamaşır odasına gitmem gerekli. lütfen beni burda usluca bekle" maya kafasını sallamıştı,ama uslu ve maya kelimeleri asla uyuşmayan şeylerdi

maya tek çocuktu ve annesinin göz bebeğiydi bu nedenlede şımarık olmaması için hiçbir neden yoktu. özellikle tolga onu aşırı şımartmıştı

"bahçede oynamak istiyorum,selin kim bilir ne zaman gelir şimdi"

maya eline topunu alıp evin dış kapısının yolunu tuttu,maya'nın bu yanlarını bilen aybike ve tolga güçlü bir koruma sistemi yaptırmışlardı ama o an açık değildi ve maya kolaylıkla dışarı çıkmıştı

maya topunu evin bahçesinin giriş kapısına yanlışlıkla fırlattığında onu almak için koştu

kendinden çokça uzun bir adamın bacaklarına çarptı,ilk başta onu tolga sanmıştı

yerden topunu alıp kafasını yukarıya kaldırdığında,kendiyle aynı renk saçlara sahip adamın tolga olmadığını anlamıştı

eğildi,"sen bu evde mi yaşıyorsun?"

maya gülümsedi,"evett,neden ki?"