ÖLÜMDEN DOĞMAK

9-BÖLÜM KAÇIŞ

MEVA'NIN AĞZINDAN:

Bugün gözler bana dönmüştü.Suratım ifadesiz tuttum ve tane tane ''Hemen köpeklerini al ve git buradan Barış!''dedim. Barış üzerime gelmeye başladı.Bora'ya iyi olup olmadığını anlamak için kısa bir bakış atmıştım.Bana bakıyordu.Çok şaşırmış görünüyordu.Sanırım dayak yiyeceğimi düşünüyordu.Başını iki yana salladı ve ''yapma'' dedi ağzını oynatarak.

Onu boş verdim be tekrar Barış'a döndüm '' köpeklerini de alır gidersin ya da olcakları biliyosun''dedim kas katı suratım ile.''Bilmiyorum'' dedi ve sırıttı.''O zaman derinde yeni kesikler olacak ''diyip sırıttım.

Bana yaklaştı ve ''Sana vurmaya bile kıyamıyorum ama sen kaşınıyorsun bebeğim'' dedi.''bebeğim'' kelimesine sinir olduğumu çok iyi biliyordu ve bu yüzden bastırarak söyledi.

Ama sabırlı davrandım ve atak yapmasını bekledim.Çok geçmeden yumruğunu kaldırdı.Tam bana vuracakken yumruğunu tuttum ve yüzüne yumruğu geçirdim.

Birkaç adım sendeledi ama hiç bir şey olmadı. Ona yaklaştım ve karnına tekmeyi geçirdim.Vurmaya devam ettim.Sonunda yere düştü ve bende karnına oturdum.Yumruklamaya başladım.Yaklaşık 1 dk sonra biri belimden tuttu.Arkama baktığımda korumalardan biriydi.Diğerine baktığımda dışarı doğru yürüyordu.Büyük ihtimalle adamlarını çağıracaktı '' siktirrrr'' diye mırıldandım.

Hemen arkadaki adamın erkekliğine tekmeyi geçirdim.İnleyerek yere düştü.Bende kafasına tekmeyi geçirdim ve bayıldı.Bora 'ya baktığımda gözlerini kocaman açmış şaşkınlık ve hayranlıkla bana bakıyordu...

Ona arkamı döndüm ve çakımı çıkarıp Barış'a doğru yürümeye başladım.Yanına eğildim ve ring dışında dövüştüğümde yaptığım gibi bileğine 3 kere yatay çizgi çizdim.Korumalarınında yanına gidip aynısını yaptım.çakının ucunu adamın kıyafetlerine sildim ve çakıyı kapatıp cebime attım.

Ayağa kalkıp Bora'ya doğru yürüdüm onun şaşkın gözlerini aldırmadan eğildim ve '' Hemen buradan çıkmazsak Ozan'ın adamları gelecek ve işimizi bitirecek.Ben kaçmazdım ama sen varsın.O yüzden ses çıkarma ki bu halinle yapabileceğini sanmıyorum ve bana tüm ağırlığını vermeye çalış.Şimdi seni kaldıracağım . '' dedim.

Ardından sporcu atletimin eteklerinden bir kısmını yırttım.Göbeğim bir kısmı açık kalmıştı ama umursamadım.Bora'nın gözleri göbeğime kaydı ve hafif yutkundu.Gözleri koyulaşmıştı.Bunun ne demek olduğunu biliyordum. Özgür abiyle yaşadığım onca yıl içinde öğrenmiştim.

Kafamı kaldırdım ve ''Aklındaki sapık düşüncelerden kurtul ahbab sonun şunlar gibi olsun istemiyorsan.'' dedim arkamdaki Barış ve korumaları göstererek.Cevap vermesini beklemeden gözlerini bağladım.''Şimdi...'' dedim ve onu yerden kaldırdım.''Kaçıyoz'' diye devam ettim.Cevap vermesini yine fırsat vermeden gizli bölmeden geçip kapıyı kapattım.Kulağımı kapıya dayadım ve içeri giren adamların seslerini duydum.''Burada değiller'' dedi biri.Ozan ''Girişleri ve çıkışların hepsini kapatın'' diye bağırdı.Bende o sinirle ''Benim mekanımı benden habersiz kimse kapatamaz''diye mırıldandım.

Bora'nın hala gözleri kapalıydı.Bayıldı sanmıştım ama sorduğu soruyla kaskatı kesildim.

''SENİN MEKANIN MI?''