MEVA'NIN AĞZINDAN:
Arabaya giderken Özgür'ün yarına kadar tüm işleri halledip halledemiyeceğini düşündüm düşünüyordum. Konuştuğumuzda bana emin olup olmadığımı sormuştu tabiki emindim.Benim yüzümden başı belaya girebilirdi.
Ben bunları düşünürken arabaya gelmiş Bora'yı oturtmuş ve bende yerime oturuyordum.Sorusuna cevap vermediğimi anladığımda ''Özgür abinin parfümü''diye kısa bir cevap verdim.Ama onun bu konuyu öğrenmek istediği belliydi.
''Özgür Abi?''dedi.
'' Özgür Abi''dedim ve arabayı çalıştırdım.
Bora'yla ev tarifi dışında hiçbir şey konuşmamıştık.Bu çok sıkıcı olduğu için radyoyu açtım.Şansıma radyoda Avriel Lavirge -Smile sarkısı vardı.
Çok sevdiğim bir şarkı olduğu için mırıldanmaya başladım.Sesimin çok güzel olduğunu söylerler.Bende ''ıyy cinim yiia binim sisim hiç gizil diğil ''demiyorum.Sesim güzeldir.Bunu bende kabul ediyorum.
Yarım saat sonra bir eve gelmiştik.Ev cidden güzeldi.Havuzu , bahçeye yakın ve kocamandı.Korumaların olmaması hoşuma gitmişti korumalardan nefret ederdim.Bora'ya dönüp''Korumalarını çağırayım mı?''diye sordum.
''Hayır sen götürürsün''dedi.Ona bakıp tek kaşımı kaldırıp''Neden?''dedim.Sesim normal çıkıyordu.Ne soğuk ne meraklı.''Şu mekan sahibiyle konuşmak istiyorum.''dedi imayla.
Biraz düşündüm .Aslında konuşmak iyi olurdu.Kimseye söylememeliydi.
Ona baktım ve''Tamam''dedim.
''Hadi ama sadece 10 da—-bir dakika tamam mı dedin sen?''sesi şaşkın çıkmıştı.
Arabadan indim ve onun tarafına geçtim.Kolundan tutup arabadan inerken sinir bir ses tonuyla ''Elbette seninle konuşmamız gereken konu var''dedim.O da ''pekala''dedi.
Biz içeri girerken korumaları görmemle bir an duraksadım.Vücudum kaskatı kesilmişti ve yüzüm ifadesizleşti.Az önceki şirin halimden eser kalmamıştı.Gözlerim rahatsız edecek kadar soğuk bakıyordu.
Benim durmamla doğal olarak Bora'da durmuştu.Bana anlamamış gözlerle bakıyordu.Ama ben korumalara bakıyordum.2-3 saniye kadar sonra Bora'ya baktım.Gözlerimdeki soğukluğu far edince şaşırdı.
''Tabii ki de şaşırık gerzek az önce çocuğa şirince gülümse şimdi soğukça suratına bak ''hah bu da benim zeki iç sesim.
''Sorun mu var?''dedi Bora.Hayır anlamında başımı salladım.Pek inanmışa benzemiyordu ama laf etmedi.
Bende derin bir nefes aldım ve yürümeye devam devam ettim.Korumalardan nefret ederdim.Yani kapıda duranlardan.Bana eski evimi hatırlatıyordu.
Kapının önüne geldiğimizde ifadesizce korumalara baktım.İkisininde gözlerine bakıyordum.Rahatsız olmuş olcaklarki başlarını eğdiler.Soğuk bir sesle''kapıyı açın'' diye emir verdim.
Korumalar kapıyı açtıklarında Bora'yı içeriye doğru taşımaya başladım.(taşıma derken omzundan tutmak)Evi bizim eve kıyasla baya büyüktü.Salonun ortasında siyah L koltuğa Bora'yı yatırdıktan sonra odanın köşesinde olan yemek masasının bir sandalye aldım ve ters bir biçimde oturdum.Ellerimi yaslanma kısmına sardım ve kafamı ellerimin üzerine koydum.
Bora'ya baktığımda bana bakıyordu .Konuşmaya hiç niyeti yok gibiydi.Gözlerimi devirdim''Söyleyecek misin ne söyleyeceksen?''dedim bıkmış bir şekilde.
''Mekanı bizim tarafa çek''dedi ciddiyetle.Alayla ona baktım ve ''Tabi ki başka ne istersin?''dedim.Bu sefer gözlerini deviren o oldu.
''Bak Meva mekana ihtiyacımız var .Ya sen mekanı bizim tarafa çekersin labirent,mahsen ve odaları gösterirsin.Ya da mekanın eski sahibini bulur işkence ederek öğrenirim''dedi gayet ciddiydi.
Ona alayla baktım.Acaba mafya kurallarını bilmediğimi mi düşünüyordu.Ama biliyordum.Hadi ama benimde adamlarım var ve ben istediğim her şeyi öğrenirim.Bunuda öğrenmiştim.Bunu sadece mafya adamları ve onun adamları biliyordu.Ve bir kaç istisna vardı.Ben bunlardan biriydim.
Ona bakıp sırıttım ve ''Mafya kurallarını adamım.Hiçbir şey yapamazsın.''dedim.Bora baya baya şaşırmıştı.
Gözlerini kocaman açmıştı ve dudakları hafif kıvrılmıştı.Bu haliyle çok tatlı görünüyordu.Ona bakıp sırıtmaya devam ettim.Birkaç dakika geçince şaşırması geçmemişti.Bu halinden sıkıldım ve ''hadi ama dostum.Buna şaşıracak ne var anlamadım?''dedim oflayarak.Sıkılmıştım.Dudaklarımı büzdüm v eetrafa bakmaya başladım.
Ev çok güzeldi.Sade ama şık olanlarından.En sevdiğim tarzda evi incelemeyi kesip Bora'ya baktığımda bükmüş olduğum dudaklarıma bakıyor ve bana yaklaşıyordu....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMDEN DOĞMAK
ChickLitBu hikaye Meva'nın hayatını anlatıyor. Meva'nın hayatı annesinin ölümüyle başlıyor.Annesinin ölümünden sonra babası Meva'yı yetimhaneye bırakmak zorunda kalır. Meva 12 yaşında yani yetimhaneye bırakıldıktan 2 yıl sonra yetimhaneden kaçar. Kaçarken...