Seni özledim

75 7 29
                                    

7 Nisan 2020

Uyandım, etrafımda bir sürü insan vardı. Sabah olmuştu. Gözüm Taehyung'u arıyordu. Ben uyanınca yanı başımda heyecandan çığlık atan Lisa'ya ilk sorduğum soru "Taehyung nerde?" oldu. Lisa bir an sessizleşti ve ardından anlatmaya başladı.

-Dün gece aileniz sizden haber alamayınca beni kızları ve Taehyung'un arkadaşlarını aramışlar. Onlar da biz de bir şey bilmiyorduk. Sizi aradık ulaşamadık. Bir süre sonra senden telefon geldi. Yabancı bir ses sizin kaza yaptığınızı ve son aramalardan beni bulup aradığını söyledi. Hastanenin yerini öğrenip apar topar geldik. Geldiğimizde öğrendiğimize göre Taehyung çok kan kaybetmiş ve acilen ameliyata alınması gerekmiş. Ailesinin onayıyla ameliyata girdi ancak birkaç saat sonra kurtulamadığını öğrendik. Senin durumun iyidi. Sadece şokun etkisiyle bayılmışsın ancak Taehyung'u kaybettik...

Duyduklarıma inanamıyorum. Benim biricik sevgilim melek olmuştu. Bir süre donup kaldım. Etrafımdaki her şey yok oluvermişti. Sadece onu düşünüyordum, Taehyung'u.

Kendime geldiğimde ağlamaya başladım. Bensiz nasıl gidebilirdi? Kaza anında ne acılar çektiğini düşündüm. Buna rağmen beni düşünüp adımla seslenmişti. Belki de bunu yaşadığımız için pişmanlık duyuyordu.

Peki şimdi ne olacaktı. Onsuz yaşayabilir miydim? Tabi ki hayır. Onun yanına gitmek istiyordum. Fakat geçen sene dediği şey geldi aklıma. "Eğer kader bir gün bir şekilde bizi ayırmaya kalkarsa merak etme ben her zaman yanında olacağım. Ayrılmış olmayacağız. Bu yüzden beni ve her zaman senin yanında olduğumu unutma ve olabildiğin kadar mutlu olmaya çalış sevgilim. Sen her şeyin en iyisini hakediyorsun." Demişti. Onun sözünü dinlemeliyim diye düşündüm.

Koluma baktığımda onun bana verdiği bilekliğin hâlâ duruyor olduğunu gördüm. Onu özlediğimi farkettim ve o bilekliği okşadım. Onun nefesini boynumda hissedermiş gibi yakın hissediyordum. Taehyung buradaydı. Kalbimde ve bu bileklikte. Bu bilekliğe her dokunuşumda onu hissediyor olacaktım.

Sana söz veriyorum, mutlu olacağım... Senin için. O zaman sen de bana bir söz ver ve benim her zaman yanımda ol. O zaman hayatıma devam edebilirim.

Taehyung'un ağzından:

Gözümü açtım ve etrafıma baktım. Bir evin odasındaydım. Yatakta uzanıyordum. Bu oda bu ev benim evimdi ancak benim evim gibi hissettirmiyordu. Her şey çok yabancıydı. Neredeydim ben?

Hatırladığım kadarıyla en son Jisoo'yla arabadaydık ben direksiyonu kırarken şarampole yuvarlanıyorduk. Jisoo dengede durmaya çalışırken "Jisoo" diye bağırdım ama yanıt alamadım. Ondan sonra benim için her şey karardı.

Ayağa kalktım ancak hiçbir ağrı hissetmiyordum. Karşımdaki boy aynasına baktım. Ben yine aynı bendim. Vücudumda bir eksiklik, küçük bir yara izi bile yoktu. Giydiğim kıyafetler benim değildi.

Daha sonra başka bir odadan birinin seslenişini duydum. Yaşlı bir kadın sesiydi bu. "Shin Taeyeol!" diyordu. Bana olamayacağını düşündüm. Ancak çevremde öyle biri yoktu. Ben Kim Taehyung'dum. Shin Taeyeol olamazdım.

Odadan çıktığımda evin benim evimin aynısı olduğunu farkettim. Fakat salonda yabancı iki kişi oturuyordu. İkisi de yaşlıydı ve biri erkek biri kadındı. Yaşlı kadın kızgın görünüyordu. "Sonunda kalktın." Dedi. Bana mı dediğini anlamadım. Öylece kalakaldım. "Kime diyorum Taeyeol, otur şuraya kahvaltını yap." Dedi. Etrafta başka kimse yoktu. Yani bana diyordu.

Kadının dediğini yaptım ve oturdum. Kendimi aç hissediyordum. Kahvaltımı yaparken neler olduğunu anlamaya çalıştım. Hiçbir şey anlamıyordum.

Sonra kolumdaki bilekliğe baktım. Jisooyla beraber kullanmak için aldığım çift bilekliğiydi bu. Hâlâ yepyeni duruyordu. Jisooyu özlediğim için onu okşadım. Sanki Jisoo'ya dokunuyor gibi hissettim.

Çevremdeki her şey değişmişken bu neden hâlâ duruyordu? Kafam iyice karışmıştı. Neredeydim ben? Ne yapıyordum? Jisoo neredeydi? Annem babam arkadaşlarım neredeydi? Neden kimse bana bir şey söylemiyordu? Shin Taeyeol kimdi? Neden o olmuştum? Kafamda bir sürü soru vardı.

________________

Kitabın konusunu beğendiniz mi? Daha sonraki bölümlerde konuyu daha fazla açacağım şimdilik bir fikriniz oluşmuştur diye soruyorum. Diğer bölümlerde görüşmek üzere ben de yazmak için heyecanlıyım 1 aydır bu kitabı yazmayı düşünüyordum hadi bakalııımmm 💕💕💘🎉💫💗💖💙❤️

Origami Hearts || vsooHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin