Sayonara | Tamamlandı

yıldızlarda ağlar

Ne Jupiter - Gökyüzüm Siyah Olsa Da

"Sen kollarımda uyurken,
İlk defa yaşamayı düşündüm.
Ama olmadı sevgilim, olmadı, yapamadım.
Ne sana, ne de kendime yapamadım."

Bir gün, yine kollarımdasın. Ellerin göğüsümde, ellerim belinde. Anlatıyorsun yine bir şeyler. Çünkü biliyorsun, aklımı meşgul etcek bir şey olmazsa düşünürüm. O yüzden hiç susmadın sevgilim. Hep konuşurdun benimleyken. Şimdi ise ağzından cımbızla söz alıyorlar.

Hep benim daha çok sevdiğimi düşünürdüm. Bunu bilsen bana çok kızardın, biliyorum. Ama şimdi anlıyorum. En az benim seni sevdiğim kadar seviyorsun sen de beni. Unutamıyorsun, benimle yaşıyorsun. Kaç ay oldu oysa ben gideli. Hâlâ beni düşünerek dalıp duruyorsun.

Yanında başka bir adam gördüm geçen gün. İlgilendi seninle. Buna kendimi hazırlamıştım. Hayatının sonuna kadar ölmüş bir adamın yasını tutmaman gerekir zaten. Ama sen onun yüzüne bile bakmadın.

Bir kedi gördün, aklına ben geldim. İşte o zaman kalktın o masadan. Bir şey demeden evimize gittin. Benden sana kalan en önemli ve belki de tek şeyi, kedimizi aldın, ona sarılarak ağlamaya başladın sevgilim.

Orda bir yerde kalbim çok acıdı. Seni buna mahrum ettiğim için ağladım ben de. Yıldızlarda ağlar sevgilim. Yıldızlarda ağlar.

Öylesine ağladım ki, sanki ölüm beni almamıştı senden.

Yalnış. Ben ölüme gitmiştim ya zaten.