𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐌𝐚𝐭𝐭𝐞𝐫𝐬? |Hyunlix|

♡︎3♡︎

"Sen kimsin, evimde ne arıyorsun?"
sadece yüzüne bakıyordum, Longer kapıyı açınca gözüm Longer'a gitti ama önümdeki kişi hala bana bakıyordu yüzümü inceliyordu, sessizliği o bozdu

"Anneme benziyorsun..."

gözlerim ona doğru kocaman açıldı, demekki Longer'ın beni benzettiği kişi eşiydi, o zaman o Longer'ın oğluydu Longer konuşunca ona döndüm ikiside çok uzundu.

"Eve gelmiyiceğini söylemiştin"

"Gelmek istedim gelemezmiyim benimde evim. Bu kim ve neden evimde?"

"Adı Felix neden evimizde olduğunu bir süre sonra anlarsın."

Longer bana dönüp;
"bu Hyunjin iyi anlaşmaya çalışın."
Hyunjin göz devirip odasına doğru yürümeye başladı pek umursamamıştım omuz silkip televizyona doğru yürümeye başladım, Longer alnına vurup derin bir nefes alıp odaya girdi pek umrumda değildi televizyon daha eğlenceli.
Uykum gelmeye başladığında saate bakmak için ayağa kalktım, etrafta saat arıyordum saate benziyen bir şey gördüm ama sayılar yerine garip şekiller vardı, saatin kaç olduğunu anlayamadığımdan dolayı etrafı gezip saat aramaya başladım, her yere bakıyordum saat için ama hepsinde o şekiller vardı en sonunda pes edip odama girdiğimde yatağımın yanındaki küçük saati gördüm, orda yazıyordu hemen doğrulup saate baktım;
02:46 yazıyordu, gece 02:46 normalde bu saatte tanımadığım insanların yataklarında olurdum.

Yatağa yatıp tavanı izlemeye başladım, hayatım nası bir anda bu kadar güzel olmuştu kafamda bir sürü düşünce vardı, yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başladı en sonunda tüm düşüncülerimi arkada bırakıp uyuyabilmiştim.

Sabah 5-6 gibi uyandım çok fazla uykum yoktu zaten odamdan çıkıp mutfağa yöneldim, salonda oturan Hyunjin'i görünce durdum ve kafamla bir selam verdim tepki vermeden telefonuna geri döndü, bende göz devirip mutfağa doğru yürümeye devam ettim, su içip kardeşimin odasına doğru yürümeye başladım yavaşça kapıyı açıp uyuyor mu diye baktım sonra kapıyı yavaşca geri kapattım geri döndüğümde Hyunjinin bana baktığını fark ettim

"o odada kim var"
"Kardeşim"

Göz devirip telefonuna geri döndü.
Çok itici bir insan,
odadan çıkan Longer ile gözlerim ona kaydı

"Günaydın"

Longer'a doğru gülümseyip hafif eğilmiştim cevap olarak, yanımıza doğru gelmeye başlıyınca Hyunjin telefondan kafasını kaldırıp Longer'a baktı,

"Kahvaltıyı dışarda yapalım."

Hyunjin derin bir nefes alıp telefonuna geri döndü Longer ciddi
bir ses tonuyla söylemişti, kafamla tamam işareti yaptım.

"Hyunjin sende geliceksin."

Longer'ı ilk kez böyle görüyorum, sanki kızgın ama değil gibiydi Hyunjin onu çok sinir ediyordu büyük ihtimalle.

Kardeşimin odasına doğru yürürken Longer'ın sinirli bağrış seslerini duymuştum bile,
Kardeşimin kapısını açtığımda uyanıktı yatakta oturmuş ağlıyordu bağrış seslerinden korkmuş olabilirmiydi? hızlı adımlarla yanına geldim, oturup yüzüne eğildim;

"Noldu Anna?"
"Babam mı geldi sana mı kızıyo kaçtığın için"
"Hayır bu televizyon sesi hani dün izlediğin"
Anna rahatlamış görünüyordu göz yaşlarını silip bana sarıldı,

"ben oraya dönmek istemiyorum hep burada kalamazmıyız"

"bilmiyorum Anna üzgünüm geleceğe bağlı,"