𝐎𝐥𝐚𝐲𝛊𝐧 𝐚𝐫𝐝𝛊𝐧𝐝𝐚𝐧 4 𝐚𝐲 𝐠𝐞𝐜̧𝐦𝐢𝐬̧𝐭𝐢 𝐛𝐢𝐥𝐞, 𝐚𝐫𝐭𝛊𝐤 𝐧𝐨𝐫𝐦𝐚𝐥 𝐜̧𝐨𝐜𝐮𝐤𝐥𝐚𝐫 𝐠𝐢𝐛𝐢 𝐨𝐤𝐮𝐥𝐚 𝐠𝐢𝐝𝐢𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮𝐦 16 𝐲𝐚𝐬̧𝛊𝐧𝐝𝐚𝐲𝐝𝛊𝐦 𝐚𝐫𝐭𝛊𝐤, 𝐋𝐨𝐧𝐠𝐞𝐫 𝐯𝐞 𝐇𝐲𝐮𝐧𝐣𝐢𝐧'𝐞 𝐚𝐥𝛊𝐬̧𝐦𝛊𝐬̧𝐭𝛊𝐦 𝐚𝐢𝐥𝐞 𝐠𝐢𝐛𝐢𝐲𝐝𝐢𝐤 𝐨𝐤𝐮𝐥𝐝𝐚𝐤𝐢 𝐞𝐭𝐤𝐢𝐧𝐥𝐢𝐤𝐥𝐞𝐫𝐞 𝐤𝐚𝐭𝛊𝐥𝐦𝐚𝐬𝐚𝐦𝐝𝐚 𝐬𝛊𝐧𝛊𝐟𝐭𝐚 𝐠𝐚𝐲𝐞𝐭 𝐤𝐨𝐧𝐮𝐬̧𝐤𝐚𝐧 𝐛𝐢𝐫 𝐤𝐢𝐬̧𝐢𝐲𝐝𝐢𝐦, 𝐜̧𝐞𝐤𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧𝐥𝐢𝐠̆𝐢𝐦𝐢 𝐮𝐧𝐮𝐭𝐦𝐮𝐬̧𝐭𝐮𝐦 𝐛𝐢𝐥𝐞 𝐦𝐞𝐫𝐚𝐤𝛊𝐦𝛊 𝐢𝐜̧𝐢𝐦𝐝𝐞 𝐭𝐮𝐭𝐦𝐮𝐲𝐨𝐫 𝐡𝐞𝐫 𝐬̧𝐞𝐲𝐢 𝐬𝐨𝐫𝐮𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮𝐦 𝐛𝐢𝐫 𝐬𝐮̈𝐫𝐮̈ 𝐚𝐫𝐤𝐚𝐝𝐚𝐬̧𝛊𝐦 𝐨𝐥𝐦𝐮𝐬̧𝐭𝐮 𝐛𝐚𝐳𝛊𝐥𝐚𝐫𝛊 𝐡𝐚𝐫𝐢𝐜̧. 𝐇𝐲𝐮𝐧𝐣𝐢𝐧 𝐢𝐥𝐞 𝐨𝐤𝐮𝐥𝐝𝐚 𝐩𝐞𝐤 𝐲𝐚𝐤𝛊𝐧 𝐨𝐥𝐦𝐚𝐬𝐚𝐤 𝐝𝐚 𝐞𝐯𝐝𝐞 𝐤𝐚𝐫𝐝𝐞𝐬̧ 𝐠𝐢𝐛𝐢𝐲𝐝𝐢𝐤 𝐲𝐚𝐧𝐢 𝐛𝐞𝐧 𝗼̈𝐲𝐥𝐞 𝐝𝐮̈𝐬̧𝐮̈𝐧𝐮̈𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮𝐦, 𝐛𝐞𝐧𝐢𝐦𝐥𝐞 𝐛𝐞𝐫𝐚𝐛𝐞𝐫 𝐤𝐚𝐫𝐝𝐞𝐬̧𝐢𝐦𝐝𝐞 𝐨𝐤𝐮𝐥𝐚 𝐛𝐚𝐬̧𝐥𝐚𝐦𝛊𝐬̧𝐭𝛊 𝐛𝐞𝐧𝐢𝐦 𝐚𝐤𝐬𝐢𝐦𝐞 𝐞𝐭𝐤𝐢𝐧𝐥𝐢𝐤𝐥𝐞𝐫𝐞 𝐟𝐚𝐳𝐥𝐚𝐬𝛊𝐲𝐥𝐚 𝐤𝐚𝐭𝛊𝐥𝛊𝐲𝐨𝐫 𝐯𝐞 𝐛𝐮 𝐛𝐞𝐧𝐢 𝐜̧𝐨𝐤 𝐦𝐮𝐭𝐥𝐮 𝐞𝐝𝐢𝐭𝐨𝐫𝐝𝐮, 𝐁𝐚𝐛𝐚𝐦𝐚 𝐠𝐞𝐥𝐢𝐫𝐬𝐞𝐤 4 𝐚𝐲 𝐛𝐨𝐲𝐮𝐧𝐜𝐚 𝐨𝐧𝐝𝐚𝐧 𝐡𝐢𝐜̧ 𝐡𝐚𝐛𝐞𝐫 𝐚𝐥𝐚𝐦𝐚𝐦𝛊𝐬̧𝐭𝛊𝐦 𝐚𝐧𝐧𝐞𝐦 𝐝𝐞 𝐝𝐚𝐡𝐢𝐥 𝐩𝐞𝐤 𝐮𝐦𝐮𝐫𝐬𝐚𝐦𝛊𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮𝐦 𝐬𝐚𝐝𝐞𝐜𝐞 𝐚𝐧𝐧𝐞𝐦𝐢 𝐨𝐫𝐝𝐚 𝐛𝛊𝐫𝐚𝐤𝐭𝛊𝐠̆𝛊𝐦 𝐢𝐜̧𝐢𝐧 𝐡𝐚𝐬𝐫𝐞𝐭 𝐜̧𝐞𝐤𝐢𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮𝐦 𝐚𝐦𝐚 𝐛𝐢𝐳𝐬𝐢𝐳 𝐝𝐚𝐡𝐚 𝐦𝐮𝐭𝐥𝐮 𝐨𝐥𝐝𝐮𝐠̆𝐮𝐧𝐚 𝐞𝐦𝐢𝐧𝐢𝐦.
-----------------------------------------------------------
okul çıkışı benle Hyunjin'i bekleyen arabaya bindim, benden bir kaç dakika sonra gelen Hyunjin'i görünce telefonu bıraktım ve cama yaslanıp araba hızla hareket ederken dışarıyı izlemeye başladım, normalde ne kadar konuşkan olsamda arabada tüm dikkatim dışarıya yöneliyordu, dışarıyı izlemek motivasyon gibi bir şeydi benim için bu yüzden uzun yolculukları çok seviyordum ama ne yazık ki Longer'ın evi okula çok uzak değildi.Eve vardığımızda tüm dikkatim dağıldı, arabanın kapısını açıp
Eve doğru yürümeye başladım, yine o kocaman merdivenleri çıkıyorduk
eve nefes nefese vardığımda beni bekleyen kadeşimi gördüm, eğilip ona kocaman sarıldım, kardeşimin okulu benim okulumdan daha erken başlıyor daha erken bitiyordu, sabah kalkmakta çok zorlandığını söyleyip duruyordu Longer, ben o zaman uyuduğum için bilmiyordum. Eve gidip üstümü değiştirdim Jisung'un mesajıyla telefona döndüm
yine bir sınıf etkinliğidi, ilk başta gitmek istemesem de Jisung'un ikna edici konuşmasıyla gitmeye ikna oldum, üstüme bir şeyler giyip jisung'un attığı konuma yürümeye başladım çok uzak değildi.𝐅𝐞𝐥𝐢𝐱'𝐢𝐧 𝐠𝐢𝐲𝐝𝐢𝐤𝐥𝐞𝐫𝐢 😀
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐌𝐚𝐭𝐭𝐞𝐫𝐬? |Hyunlix|
FanficHerşey babası tarafından şiddet gören Felix'in evden kaçması ile başlar