Յունգի հյոնը գեղեցիկ պեպեններ ունի, որոնք ատում է

271 8 7
                                    

Չվե պապիկը կարճ հիշողություն ունի։ Մեծացել է։ Յուրաքանչյուր օր նրա համար նոր է' սկսած մի քանի տարի առաջվա դեպքից հետո։ Կնոջը կորցնելուց հետո։

Փոքրիկ քաղաք, տան առջևի նստարան, Չվե պապիկ, ով շուրջն է նայում ու նայում։ Նայում ու նայում։ Բարևներ ստանում, համեղ ուտեստներ ստանում հարևաններից ու ստանում դպրոցից եկող մանր երեխաների ոգևորված զրույցները, որոնց ծնողներն են սովորեցրել.《Չվե պապիկը ոչինչ չի հիշում։ Կարող եք ամեն անգամ մոտենալ ու բարևել, լա՞վ》։

Ջիմինը դա գիտի, վաղուց։ Հիմա էլ դպրոցական քրոջն է սովորեցրել. Չվե պապիկը ոչինչ չի հիշում, խոսիր նրա հետ։

Բարի պապիկը միշտ զարմանքով է նայում իրեն շրջապատող երեխաներին ու նույնպիսի զարմանքով ու ագահորեն լսում նրանց պատմություններն ու հարցերը.

- Պապիկ, իսկ ինձ այսօր գովել են դպրոցում։

- Պապիկ, մաթեմատիկան այնքան բարդ է։

- Պապիկ, իսկ դու բասկետբոլ սիրու՞մ ես։

Պապիկ... Պապիկ... Պապիկ։ Նա, կարծես, բոլորի պապիկն է։

Ջիմինը հեռվից նայում է այդ ամենին ու ժպտում։ Ավելի պինդ է սեղմում քրոջ ձեռքը, բայց չի հասցնում։ Փոքրիկ թաթիկը դուրս է թռչում նրա ափից,《Չվե պապի՜կ》ճիչով սլանում դեպի պապիկը։ Ջիմինն ավելի պայծառ է ժպտում.

- Էսօր մեզ սովորեցրել են թղթով թիթեռ պատրաստել։ Մեր ուսուցչուհին ասաց, որ Ճապոնիայում դա արվեստ է։ Ը... ինչպե՞ս էր կոչվում, - ու մտածմունքից հոնքերն է կիտում' մինչ Ջիմինը մոտենում է։ Ու փոքրիկ մատիկը թմբլիկ շուրթին է դնում։ 70%-անոց նմանություն եղբոր հետ։

- Օրիգամի...

Լսվում է պապիկի խուլ, զարմացած ձայնը, իսկ փոքրիկը ուրախանում է.

- Հա՜, ճիշտ է։ Օրիգամի։

- Բարև Ձեզ, - խոնարհվում է ավագ Փաքն ու նստում պապիկի կողքին, - ինչպե՞ս եք։

Պապիկը նայում է էլի զարմացած.

- Կարծես թե լա՞վ։

Իսկ Ջիմինը գիտի շարունակությունը։ Ջիմինն ամեն անգամ տխրում է.

- Իսկ դու ո՞վ ես։

- Փաք Ջիմինը, Չվե պապիկ։ Հարևան տանն ենք ապրում, - ձեռքով այդ կողմ ցույց տալով։ Պապիկի աչքերը փայլում են ասես, թեկուզ և ասում են' երբ մարդիկ մեծանում են, աչքերի փայլն այլևս չի երևում։

- Օ՜, Ջիմինի, ինչքան ես մեծացել, այգու՜։

Ամեն օր նույն սցենարը։

Ու կրկին քույրն է նայում տխրությամբ' մտածելով, որ չի ուզի ծերության ժամին էդպիսին լինել։ Ինչքան վատ է ամեն ինչ մոռանալը։

Քո պեպենները/Freckles of yoursМесто, где живут истории. Откройте их для себя