Սեբյոլ տատիկը առաջին անգամ մոռանում է, որ ինչ-որ բաղադրամաս չունի ուտեստից.
- Ջիմին-ա՜, - ու Ջիմինը դուրս է գալիս իր սենյակից:
Տատիկը նրան ցուցումներ է տալիս. Գնա և գնիր այսինչ բանը.
- Լրիվ մտքիցս թռել էր:
Ջիմինը ժպտում է ու տանից դուրս գալիս: Դեղին հեծանվի անիվները պտտվում են՝ արտացոլելով մայր մտնող արևի շողերը: Ջիմինը մի պահ խորանում է մտքերում. Տատիկը երբեք ոչինչ չի մոռանում: Սեբյոլ տատիկն առաջին անգամ ինչ-որ բան մոռացավ: Դա նրան տխրեցնում է: Սեբյոլ տատիկը փոքր չի, մեծ է... տատիկ է: Նորմալ է, որ ինչ-որ բան է սկսում մոռանալ, բայց... Ջիմինը չի ուզում դա: Ջիմինն էլ փոքր չի, գիտակցում է, որ մի օր...
Մի օր բոլորն էլ գնում են... անվերադարձ: Թողնում են հիշողություններ ու գնում: Դա միայն տատիկների ու պապիկների մասին չի: Դա բոլորի մասին է:
Տարիքի հետ սկսում ես գիտակցել, որ դու մեծանում ես ու քո հետ մեծանում են նաև նրանք: Ու երբ սկսում ես դա գիտակցել, գիտակցում ես նաև ցավը, որ պարուրում է էդ գիտակցումը: Գիտակցումը, որ...
Գնում են անվերադարձ:
Ջիմինն ուզում է բռնել նրանց, որ չգնան:
Ջիմինը կայանում է հեծանիվն, իսկ խանութը դիմավորում է վաղուց ծանոթ տիկին Բյոնի դեմքով, ում օգնում է դուստրը: Ջիմինը մի պահ կանգ է առնում: Տիկին Բյոնի դուստրը այնքան ծանոթ է թվում: Ու հետո հասնում է գիտակցումը, որ...
Յունգին երբեք իրեն էդպես չի ժպտացել, ինչպես նրան:
Նրա անունը Ջիմինը մինչև հիմա չի հիշում: Ու դա շատ ամոթ է.
- Ջիսու-յա, արի սպասարկիր, ես մի րոպեով մտնեմ պահեստ:
Ջիմինն ուշքի է գալիս ու բարևում ընդհանուր: Ջիսուն էլի բարևում է ժպիտով.
- Բարև, Ջիմին-ա:
- Ըմ, - հայացքը փախցնելով, - բարև, - ու շշուկով:
Ջիսուն նայում է ուշադիր ու մի քիչ էլ զարմացած.
- Ինչո՞վ կարող եմ օգնել:
- Մեխակ էի ուզում գնել: Երկու տուփ*:
- Տատի՞կդ է ուզել, - նույնպիսի ջերմ ժպիտով, - Մաման հատուկ նրա համար ստանում է անհրաժեշտ բոլոր տեսակի համեմունքներ: Ինչ ուզես, կարող ես գտնել, - ծիծաղով:
Ջիմինը, երևի, մի քիչ թեթևություն է զգում: Դրա համար էլ ինքը մի քիչ ձգված, մի քիչ էլ իսկապես ուրախ ժպտում է.
- Շնորհակալ եմ, նա էլ գնահատում է դա, - իսկ Ջիմինը գնահատեց նրա ժպիտը: Երևի այդքան չարանալ նրա հանդեպ պե՞տք չէր:
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Քո պեպենները/Freckles of yours
Fanfiction[Յունմին] Յունգի հյոնը հրաշալի պեպեններ ունի... որոնք ատում է։ [Ֆանֆիկի գլխավոր երգը] Hozier - Like real people do Playlist (երաժշտացանկ) - https://www.youtube.com/playlist?list=PLfvjqIHQCvwGpyZjQohyXMqyDRyqoTf83
